1. Przepisy art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/ wyliczające enumeratywnie wydatki oraz inne obciążenia ponoszone przez podatnika, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu, nie zawierają wykluczeń uniemożliwiających właścicielom spółki, będącej osobą prawną rozliczenie wydatków z tytułu podróży służbowych

Wartość sprzedaży towarów i usług w poprzednim roku podatkowym, warunkującym m.in. zwolnienia od podatku VAT, ustanowionego w art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ustala się biorąc pod uwagę łączną wartość uzyskaną ze sprzedaży - obrotu podlegającego opodatkowaniu jak i zwolnionego od opodatkowania.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./ może mieć zastosowania wyłącznie w sytuacji faktycznego prowadzenia gospodarstwa rolnego, działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej bądź też działalności leśnej. Nie może uzyskać zwolnienia od podatku od nieruchomości podatnik, który dopiero zamierza nieruchomość związać

Wolno stojący garaż /nie znajdujący się w budynku mieszkalnym/, w którym jest przechowywany samochód osobowy wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej, polegającej na świadczeniu usług w zakresie przewozu osób jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

1. Nie może być dowodem w postępowaniu zarówno księga nierzetelna jak i księga wadliwa /art. 169 par. 1 Kpa/. 2. Pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu nie jest równoznaczne z obowiązkiem dokonywania szacunku obrotów i dochodów /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Syndyk obejmując majątek upadłego i zarządzając nim - zgodnie z art. 90 Prawa upadłościowego działa za upadły podmiot, tym samym nie jest on odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podatnikiem nadal pozostaje upadły, który nie utracił przez ogłoszenie upadłości prawa własności swego majątku. Podkreślić ponadto należy, że podatek VAT nie jest związany z faktem prowadzenia działalności gospodarczej

Art. 13 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ zastosowany być może jedynie w przypadku prawidłowego i zgodnego z przepisami ustalenia opłaty skarbowej, która w sytuacjach wymienionych w tymże przepisie, z przyczyn od strony niezależnych, może być zwrócona. Brak natomiast podstawy do powoływania się na art. 13 w sytuacji, gdy wymiar opłaty skarbowej dokonany

Podatnikowi, który otrzymał zwrot nadpłaty podatku wpłaconego na skutek wydanego przez inspektora kontroli skarbowej "wyniku kontroli", który nie ostał się w postępowaniu podatkowym, nie przysługuje oprocentowanie na podstawie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

1. Instytucja przywrócenia terminu przewidziana w art. 58 i art. 59 Kpa jest instytucją prawa procesowego. Na podstawie tych przepisów mogą być przywracane terminy przewidziane przepisami należącymi do prawa procesowego a nie prawa materialnego. Instytucja przywrócenia uchybionego terminu ma bowiem na celu usunięcie ujemnych następstw procesowych, wynikłych w następstwie uchybienia terminu procesowego

Par. 69 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253/ nie wykracza poza upoważnienie zawarte w art. 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Przepisy ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie zawierają normy dopuszczającej odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Odpowiedzialność za takie zobowiązania rozciąga się na wspólników takiej spółki w częściach, w jakich mają oni prawo uczestniczyć w podziale zysku.

Zgodnie z art. 26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1992 r., wydatki na cele mieszkaniowe ustalało się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. W rozpoznawanej sprawie przedstawione rachunki budziły szereg wątpliwości przede wszystkim ze względu na ich adresata i fakt nie uwzględnienia

1. Przepis art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ statuuje następstwo prawne pod tytułem ogólnym /sukcesja generalna/, obejmując ogół praw i obowiązków poprzednika prawnego, przechodzących na jego następcę. 2. W prawie podatkowym niedopuszczalne jest stosowanie analogii; obowiązki oraz ulgi podatkowe wynikać muszą wprost

Jeżeli część wpłaconej w 1992 r. do spółdzielni mieszkaniowej, na wkład mieszkaniowy, kwoty została podatnikowi w tym samym roku zwrócona, poniesiony w 1992 r. wydatek stanowi różnica pomiędzy kwotą wpłaconą a zwróconą /art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "c" i ust. 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Zgodnie z art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/, podatnicy wykonujący czynności przed dniem wejścia w życie ustawy, którzy wybrali zwolnienie od podatku VAT, na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy, obowiązani byli złożyć w urzędzie skarbowym oświadczenie o wyborze zwolnienia, w terminie 60 dni po wejściu w życie ustawy o podatku

Małoletni spadkobierca może korzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 4 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./, jeżeli dopełnione zostaną wymogi w tym przepisie wymienione; do złożenia w imieniu małoletniego oświadczenia o dalszym prowadzeniu zakładu przez okres co najmniej 5 lat uprawnieni są jego przedstawiciele ustawowi

Termin określony w art. 48 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ jest terminem materialnoprawnym i nie podlega przywróceniu.

Poniesione przez podatnika w roku 1992 wydatki w granicach określonych przepisami winny być odliczone od osiągniętego dochodu przy ustaleniu podstawy obliczenia podatku dochodowego. Ponadto w myśl postanowień art. 26 ust. 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ przy ustalaniu w 1992 r. podstawy obliczenia tego podatku, od osiągniętego

Wszelkie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania nie mogą być interpretowane rozszerzająco. W art. 26 ust. 1 pkt. 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ nie chodzi o każdą działalność gospodarczą prowadzoną przez sprzedającego, a działalność gospodarczą mającą na celu budowanie domów, w celu ich dalszej sprzedaży.

W sytuacji, gdy Minister Finansów zarządził zaniechanie poboru podatku z mocą wsteczną, wcześniejsze decyzje organów podatkowych odmawiające zwrotu podatku prawidłowo pobranego przez płatników - jeśli dotyczą wypadków objętych zaniechaniem poboru - powinny zostać uchylone. Uchylenie takiej decyzji skutkuje obowiązkiem zapłaty oprocentowania, o którym mowa w art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980

Przepis art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50/ ma charakter obligatoryjny; zastosowanie sankcji w nim przewidzianej nie zależy od wyboru organu podatkowego lecz następuje gdy ustalone zostaną przesłanki w tym przepisie ustanowione.

Odstąpienie od umowy pożyczki /art. 721 Kc/ nie uzasadnia zwrotu prawidłowo naliczonej i uiszczonej opłaty skarbowej.