Stosowanie do opłaty skarbowej przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych powoduje tym samym stosowanie również do opłaty skarbowej przepisów działu III Kodeksu postępowania administracyjnego.

1. Skoro umorzenie zaległości podatkowej jest instytucją nadzwyczajną /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, bowiem zasadą jest płacenie podatków, to tym samym wypadki gospodarcze lub społeczne powinny posiadać tę samą cechę. Nie można bowiem z instytucji umorzenia zaległości podatkowej czynić powszechnie stosowanego środka prowadzącego

Jeżeli niepodważalną zasadą jest wypłacanie przez pracodawcę wynagrodzenia z tytułu umowy o pracę, to nie czynienie zadość tym obowiązkom pozbawia podatnika podatku wyrównawczego możliwości uregulowania w terminie należnego podatku. W takiej zaś sytuacji naliczanie i domaganie się zapłaty odsetek za zwłokę naruszałoby zakres wypadków społecznie lub gospodarczo uzasadniających umorzenie odsetek za zwłokę

Skoro wydatki na prowadzenie przychodni zakładowej oraz stołówki pracowniczej były wydatkami ponoszonymi pośrednio na rzecz pracowników i wynikały one z układu zbiorowego pracy, to mieściły się w pojęciu kosztów uzyskania przychodów określonym w art. 10 ust. 2 pkt 11 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./.

Dochód uzyskany ze sprzedaży przedpłaty na samochód osobowy podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, stanowi bowiem sprzedaż prawa majątkowego /art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Wypowiedź udzielona w wywiadzie prasowym wysokiego przedstawiciela Ministerstwa Finansów nie jest źródłem prawa i nie może sama w sobie stanowić podstawy zaniechania poboru podatku. Zarządzenie Ministra Finansów z dnia 30 czerwca 1993 r. w sprawie zaniechania ustalania i poboru podatku od towarów i usług od niektórych towarów /Dz.Urz. MF nr 12 poz. 54/ nie dotyczy importowanego szampana.

Osoba, która nie była podatnikiem podatku wyrównawczego w okresie pobierania kredytu i nie nabyła praw do ulg mieszkaniowych na podstawie ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku wyrównawczym /Dz.U. nr 42 poz. 188 ze zm./, nie może w świetle art. 54 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ korzystać z odliczeń spłat kredytów wraz

Nie może być zaakceptowany taki sposób rozstrzygnięcia sprawy podatkowej, który polega na przyjęciu przez organ podatkowy ustalonych przez siebie z góry warunków, których nie spełnienie jest w jego opinii dowodem na to, że podatnik nie zastosował się do przepisów ustawy. Brak podstaw, aby organy podatkowe, oceniając zgodność z prawem utworzenia rezerwy na pokrycie nieściągalnych należności, ustalały

1. Powodem do wydania decyzji o zabezpieczeniu należności podatkowych nie może być tylko sama kwota /wysokość/ przewidywanego zobowiązania podatkowego, lecz musi być odniesienie tej kwoty do sytuacji finansowej podatnika /jego aktualnych dochodów i stanu majątkowego/, która uprawdopodobnia nieściągalność zobowiązań w przyszłości. 2. Organ podatkowy wydając decyzję o zabezpieczeniu przyszłych zobowiązań

1. Odpłatność za użytkowanie wniesionych przez członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych wkładów gruntów jest dochodem z tytułu członkostwa w takiej spółdzielni /art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Przychód - a w konsekwencji dochód - pojawia się dopiero wtedy, gdy podatnik otrzymuje pieniądze, albo kiedy pieniądze

Fakt błędnej informacji udzielonej przez pracownika urzędu skarbowego /jeżeli zostanie wykazany/ może ewentualnie rodzić skutki cywilnoprawne /odszkodowawcze/, nie wpływa jednak na byt prawny zobowiązania podatkowego powstającego z mocy samego prawa.

Ulga inwestycyjna w podatku rolnym /art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym - Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./ przysługuje także podatnikom, którzy ponieśli wydatki na zainstalowanie urządzeń zaopatrzenia w wodę w ramach społecznego komitetu budowy wodociągu, choćby nawet budowa była dofinansowana przez budżet gminy.

Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej od umowy najmu powstaje z chwilą zawarcia tej umowy /art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Gdy umowa zostaje zawarta na czas nieoznaczony za podstawę wymiaru opłaty skarbowej przyjmuje się wartość świadczeń najemcy za okres 5 lat /art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. "a" ustawy/. Okoliczność, że w chwili wymiaru opłaty

Zarówno Sąd Administracyjny jak i Sąd Najwyższy wielokrotnie zwracał uwagę w swoim orzecznictwie, że wykładnia przepisów podatkowych powinna być dosłowna, a preferowaną metodą wykładni jest wykładnia gramatyczna.

Pominięcie księgi jako dowodu w postępowaniu daje podstawy organowi podatkowemu do ustalenia podstawy opodatkowania w drodze szacunku /art. 11 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ bądź też wykorzystania do dokonania wymiaru części danych /nie budzących wątpliwości/ z nie uznanej księgi. Nie daje jednak podstaw do pójścia po najmniejszej linii

1. Nabycie prawa majątkowego /praw autorskich/ w drodze spadku nie jest tożsame - w świetle prawa podatkowego - z realizacją tego prawa i uzyskiwaniem z niego przychodu. 2. Prawo autorskie, jako prawo majątkowe określone w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, stanowi źródło przychodów w myśl art. 10 ust. 1 pkt 7 tej ustawy, a

Powstanie obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej "z chwilą wypłacenia należności" o której mowa w art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23/ oznacza chwilę wypłacenia należności komitentowi.

Według art. 54 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ ulgi mieszkaniowe i inwestycyjne przyznane na podstawie ustawy o podatku wyrównawczym, nie wyczerpane w okresie do dnia 1.01.1992 r. stosuje się odpowiednio do dochodu i podatku dochodowego pobieranego na podstawie ustawy o podatku dochodowym. Nie wyczerpane tzn. rozpoczęte ale

Decyzja wydana na podstawie art. 22 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie może nakładać na podatnika obowiązku zapłaty rat w okresach, które już minęły, gdyż w takim przypadku decyzja ta już w chwili jej wydania jest niewykonalna.

Skoro na etapie postępowania odwoławczego w sprawie o umorzenie zaległości podatkowej zaległość ta nie istniała w wyniku uprzedniego wygaśnięcia zobowiązania podatkowego podatkowego - to przestał istnieć przedmiot postępowania przeprowadzonego na podstawie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Ukaranie podatnika karą pieniężną za nieterminowe złożenie zeznania podatkowego /wraz z księgą podatkową/ nie oznacza dokonania merytorycznej oceny tej księgi i przyjęcia bez zastrzeżeń wynikających z niej decyzji. Organ podatkowy ma prawo w ciągu trzech lat od zakończenia roku podatkowego dokonać wymiaru podatku /por. art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U

Jeżeli wysokość wkładu budowlanego dotyczącego lokalu spółdzielczego, do którego wygasło prawo innej osoby, została ustalona w drodze przetargu zamkniętego - ograniczonego do kręgu osób posiadających uprawnienie do uzyskania przydziału tego lokalu - to wpłata na poczet tego wkładu dokonana przez osobę, która wygrała przetarg a po wpłacie uzyskała przydział lokalu stanowi wydatek, o którym mowa w art

Udzielenie przez bank swojemu pracownikowi kredytu na preferencyjnych zasadach nie może być traktowane jako świadczenie ze stosunku pracy.

Błędne jest stanowisko banku co do kredytów udzielonych pracownikom na preferencyjnych warunkach. W ustalonym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjmuje się, że spowodowane tym obniżenie przychodów banku stanowi opust z ceny, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. nr 3 poz. 12; zm. Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216/.