Zaskarżone pismo nie jest aktem administracyjnym, o którym stanowi art. 16 ust. 1 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i przez to skarga na nie jest niedopuszczalna, co w myśl art. 27 ust. 2 tej ustawy powoduje jej odrzucenie.

Faktury przekazane za pośrednictwem faxu mimo, że dokumentują faktycznie dokonane operacje gospodarcze nie mogą stanowić podstawy do dokonania odliczeń wyszczególnionego w nich podatku VAT.

Spółka z o.o. będąca podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkaniowego i dokonująca sprzedaży lokali mieszkalnych znajdujących się w zbudowanym przez nią na własnym gruncie budynku jest uprawniona do zastosowania stawki podatku "0" procent przewidzianej w par. 68 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów

Zgoda pracownika jest wymagana tylko na wstąpienie inspektora pracy do postępowania w sprawie o ustalenie istnienia stosunku pracy, nie zaś do wytoczenia powództwa przez inspektora na rzecz pracownika (art. 631 KPC).

Ograniczenie dopuszczalności kasacji w sprawach o świadczenia ze względu na wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 393 pkt 1 KPC) nie jest sprzeczne z Konstytucją RP i art. 6 ust. 1 Konwencji z dnia 4 listopada 1950 r. o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności sporządzonej w Rzymie (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284).

Przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ wprowadzające właściwość organów samorządu terytorialnego w sprawach o podział nieruchomości weszły w życie z dniem 1 stycznia 1998 r. i dotyczą właściwości organów samorządowych do orzekania w sprawach podziału nieruchomości w postępowaniu zwykłym, będącym w toku /art. 233 ustawy/ lub wszczętym po 1 stycznia

1. Odpowiedzialność podatkowa podatnika ma charakter obiektywny, w odróżnieniu np. od odpowiedzialności karnej czy cywilnej. Prawo podatkowe nie zna instytucji winy czy też dobrej wiary, a okoliczności niezależne od osoby płacącej podatki mogą co najwyżej być uwzględniane na gruncie instytucji ulg podatkowych, takich jak rozłożenie zobowiązania podatkowego na raty bądź umorzenie zaległości podatkowych

Nakazanie usunięcia nieprawidłowości w stanie technicznym obiektu budowlanego /art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ jest formą interwencji organu w tych sytuacjach, w których właściciel lub zarządca we własnym zakresie i na bieżąco powinien takie nieprawidłowości likwidować realizując obowiązek wynikający z art. 61 Prawa budowlanego - a tego nie czyni

Jeżeli zważyć, że podatnik prowadził działalność gospodarczą polegającą na doradztwie prawnym, to trudno dopatrzyć się jakiegokolwiek związku przyczynowego pomiędzy wydatkami poniesione na koszt utrzymania posesji, w większości związane z zakupem narzędzi i roślin ogrodniczych oraz artykułów gospodarstwa domowego a uzyskanym przez niego przychodem w konkretnym roku podatkowym.

Jeżeli w decyzji stwierdzającej nabycie użytkowania wieczystego gruntu z mocy prawa nie określono warunków użytkowania wieczystego, przeznaczenie tego gruntu określa się stosownie do treści prawa użytkowania wieczystego wyznaczonej w granicach wskazanych w art. 233 Kc. Przesłanką rozwiązania użytkowania wieczystego powstałego z mocy prawa na podstawie ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy

Skoro podatnik skorzystał z przysługującego mu prawa do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za czerwiec 1997 r. i w tym okresie rozliczeniowym spełniał wymogi ustawowe, również w zakresie rejestracji, to późniejsze wykreślenie z rejestru nie może pozbawiać podatnika możliwości skorzystania z dobrze nabytego prawa.

Brzmienie przepisu art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie wskazuje na to, aby obowiązek podatkowy w omawianym podatku łączył się z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie ma zatem istotnego znaczenia w sprawie fakt zawarcia przez skarżącą, jako osoba fizyczna, umowy najmu pawilonu handlowego. Natomiast rozstrzygają

Skoro wystąpienie szkody nie należy do ustawowych znamion czynu z art. 57 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe /Dz.U. 1993 nr 72 poz. 344 ze zm./, art. 59 ust. 2 tego Prawa, wyłączający odpowiedzialność z uwagi na mały rozmiar szkody, nie ma w przypadku popełnienia wspomnianego czynu zastosowania.

1. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje w momencie nabycia towaru lub usługi /art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Późniejsze wykreślenie podatnika z rejestru nie może już nabytego prawa unicestwić. 2. Jeżeli spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nabyła prawo do odliczenia

Limit do jakiego dopuszczalne jest na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ uwzględnienie wydatków z tytułu używania samochodu osobowego, nie stanowiącego składnika majątku podatnika, dla potrzeb działalności gospodarczej jako kosztów uzyskania przychodu, określany iloczynem liczby kilometrów faktycznego

Samowolne opuszczenie miejsca pracy połączone z innym nagannym zachowaniem się pracownika może być ocenione jako ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych według art. 52 § 1 pkt 1 KP nawet wówczas, gdy regulamin pracy kwalifikuje samowolne opuszczenie pracy jako uchybienie uzasadniające zastosowanie kary porządkowej.

W sprawach o przywrócenie do pracy ma zastosowanie art. 388 § 1 KPC.

Pozostaje w sprzeczności ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa wybór pracownika do zarządu lub komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej wyłącznie w celu obrony przed dokonanym już wypowiedzeniem umowy o pracę (art. 8 KP).

Jeżeli nastąpiło przejęcie części zakładu pracy przez innego pracodawcę, to art. 231 § 2 KP nie ma zastosowania do pracowników, którzy są nadal zatrudnieni w pozostałej, choćby niewielkiej części zakładu pracy.

Przepis art. 56 § 1 KP nie ma zastosowania w sytuacji, gdy stosunek pracy z mianowanym urzędnikiem państwowym uległ rozwiązaniu z mocy prawa wskutek prawomocnego orzeczenia organu dyscyplinarnego wydalającego tego pracownika ze służby (art. 14 i 39 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych, Dz.U. Nr 31, poz. 214 ze zm.).

Wykonywanie przez grupę osób konkretnych czynności (montaż kabli antenowych) na podstawie porozumienia zawartego przez zleceniodawcę wyłącznie z organizatorem tej grupy, bez określenia przez zlecającego pracę zakresu obowiązków każdego z członków zespołu oraz ich indywidualnego wynagrodzenia i bez dokładnego określenia miejsca i czasu realizacji powierzonego zadania, nie ma cech właściwych dla stosunku