Art. 15zzzzzn2 ustawy COVID-19, który dotyczy przywrócenia terminów, odnosi się wyłącznie do postępowań administracyjnych prowadzonych na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, a nie do postępowań podatkowych. Prawo podatkowe jest autonomiczną gałęzią prawa publicznego i nie należy utożsamiać go z prawem administracyjnym w kontekście zastosowania przepisów ustawy COVID-19.

Postanowienie o zaliczeniu nadpłaty podatku na poczet zobowiązań podatkowych ma charakter formalny i nie jest uzależnione od uznania organu podatkowego ani dyspozycji podatnika, lecz stanowi potwierdzenie wykonania czynności rachunkowo-technicznej koniecznej do kompensacji wzajemnych wierzytelności, co wynika z art. 76 § 1 i art. 76a § 1 Ordynacji podatkowej.

Doręczenie postanowienia na adres należycie umocowanego pełnomocnika strony jest skuteczne i prowadzi do wejścia tego postanowienia do obrotu prawnego, nawet jeżeli pełnomocnik reprezentuje stronę w innych sprawach podatkowych lub sądowych, pod warunkiem, że umocowanie obejmuje sprawy należące do właściwości organów podatkowych.

Decyzja organu administracyjnego o uchyleniu świadczenia pielęgnacyjnego, na podstawie oświadczenia osoby uprawnionej o zaprzestaniu sprawowania opieki, jest prawidłowa, jeśli oświadczenie zostało złożone dobrowolnie i pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, a organ nie miał podstaw do jego zakwestionowania.

Inwestycja polegająca na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej, zgodna z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i analizą oddziaływania na środowisko, nie wymaga uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, jeżeli nie spełnia kryteriów przedsięwzięcia mogącego znacząco oddziaływać na środowisko, a zarzuty dotyczące braku takiej decyzji nie mogą stanowić podstawy do uchylenia