1. Postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek strony o zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu kasacyjnym nie podlega zaskarżeniu do Sądu Najwyższego, ponieważ nie kończy postępowania w sprawie (art. 3941 § 2 k.p.c.), jednak na wniosek strony Sąd Najwyższy może, rozpoznając zażalenie na odrzucenie skargi kasacyjnej z powodu jej nieopłacenia należną opłatą sądową, rozpoznać także

Zwolnienie od podatku na terytorium Polski nabywanej usługi związanej ze sprzedażą Wierzytelności.

Aby przyjąć, że w sprawie ma zastosowanie art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. należy zbadać, czy zarządca był posiadaczem w rozumieniu art. 336 k.c., jako inny podmiot, prowadzący działalność gospodarczą, któremu powierzono lokal mieszkalny z garażem do wynajmowania.

1. Odwołanie się w regulacji dotyczącej podatku od nieruchomości do przepisów regulujących podatki dochodowe i podstawy dokonania amortyzacji niewątpliwie wskazuje na to, że dowodem, na podstawie którego można ustalić wartość budowli jest ewidencja środków trwałych. Skoro w zakresie pojęcia "wartość" art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. odsyła do jej rozumienia w przepisach o podatkach dochodowych, oznacza

Określenie "związane z prowadzeniem działalności gospodarczej" użyte w art. 1a ust. 1 pkt 3, art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a), czy też w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. b) u.p.o.l. jest pojęciem o innym zakresie znaczeniowym, niż "zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej" (art. 2 ust. 2 u.p.o.l.). O ile bowiem, stosownie do treści art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. (w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a oraz