Kwoty wydatkowane przez skarżących na sfinansowanie w budynku o samodzielnych lokalach jednego mieszkania własnościowego, które miało być przeznaczone na wynajem, nie zostały przeznaczone na "budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego" w konsekwencji nie została spełniona jedna z przesłanek zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
W świetle art. 69 ustawy z dnia 29 sierpnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ status strony w postępowaniu administracyjnym o zwrot nieruchomości mają były właściciel nieruchomości lub jego następcy prawni. Natomiast żaden przepis wskazanej ustawy nie daje przymiotu strony podmiotowi mającemu prawo obligacyjne do nieruchomości stanowiącej
Ustalając, czy nastąpiło opuszczenie lokalu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /t.j. Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ należy badać zamiar osoby, która ma być wymeldowana. Zamiar ten ma bowiem istotne znaczenie przy ocenie, czy do opuszczenia lokalu w rozumieniu tego przepisu rzeczywiście doszło. Przy ustaleniu zamiaru nie można
Wydanie pozwolenia na budowę winno być odnotowane w rejestrze decyzji o wydanych decyzjach o pozwoleniu na budowę, który nie ulega likwidacji dopóki istnieje dany obiekt.
Kwoty wydatkowane przez skarżących na sfinansowanie w budynku o samodzielnych lokalach jednego mieszkania własnościowego, które miało być przeznaczone na wynajem, nie zostały przeznaczone na "budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego" w konsekwencji nie została spełniona jedna z przesłanek zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
Samo wystąpienie strony z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji o dopuszczalnym poziomie hałasu nie stanowi jeszcze podstawy do zawieszenia postępowania w sprawie nieważności decyzji o karach pieniężnych dobowych oraz łącznych wymierzonych za przekroczenie dopuszczalnego hałasu.
1. Samo wydanie wyroku uchylającego zaskarżoną decyzję, a następnie zwłoka w wydaniu nowego aktu, mimo wezwania do jego wydania nie stanowi jeszcze podstawy do stosowania art. 31 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Po uchyleniu zaskarżonej decyzji organ obowiązany jest ponownie rozpoznać sprawę i wydać nowy akt administracyjny.
1. Skoro przeniesienie własności nieruchomości nastąpiło do wspólnego majątku małżonków, a podatnikiem prowadzącym działalność gospodarczą jest wyłącznie jeden z małżonków, to faktura dokumentująca dokonanie sprzedaży na rzecz podatnika nie odpowiada stanowi rzeczywistemu a tym samym narusza par. 37 i par. 38 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych
Obowiązek uiszczenia opłat administracyjnych powstaje na podstawie przepisów odrębnych m.in. na podstawie ustawy z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. 2000 nr 86 poz. 960/. Skoro przepisy prawa nie zobowiązują organu do wydania postanowienia w przedmiocie ustalenia obowiązku uiszczania opłaty skarbowej to skarga na bezczynność organu jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu.
Kwoty wydatkowane przez skarżących na sfinansowanie w budynku o samodzielnych lokalach jednego mieszkania własnościowego, które miało być przeznaczone na wynajem, nie zostały przeznaczone na "budowę własnego lub stanowiącego współwłasność budynku mieszkalnego wielorodzinnego" w konsekwencji nie została spełniona jedna z przesłanek zastosowania art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
Przepis art. 77 ust. 1 Konstytucji może stanowić podstawę roszczenia o naprawienie szkody wyrządzonej przez wydanie w postępowaniu podatkowym decyzji niezgodnej z prawem, następnie uchylonej wskutek odwołania podatnika.
Bezpłatne próbki leków dostarczone firmie farmaceutycznej do badań niezbędnych do ich zarejestrowania w Polsce stanowiły przychód w naturze. Do ustalenia ich wartości dla celów podatkowych można było przyjąć wartość celną.
"Przedstawicielstwo" jest pojęciem szerszym niż "pełnomocnictwo" - to ostatnie jest rodzajem przedstawicielstwa umownego. Kodeks celny zawiera szczególną regulację w zakresie przedstawicielstwa, stanowiąc, iż w przypadku, gdy postępowanie dotyczy towaru przeznaczonego do działalności gospodarczej, przedstawicielem bezpośrednim może być wyłącznie pracownik osoby lub agencja celna - a zatem wykluczone
Organy gminy będącej jednoosobowym wspólnikiem spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, świadczącej usługi komunalne, były uprawnione na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej /Dz.U. 1997 nr 9 poz. 43/ do podjęcia uchwał w sprawie opłat za wodę i odprowadzanie ścieków.
1. Wniesienie powództwa o sprostowanie świadectwa pracy nie może być potraktowane jako wniosek o przywrócenie terminu z art. 264 § 2 k.p. 2. Oddalenie powództwa wyłącznie wskutek błędnej oceny przekroczenia terminu z art. 264 § 2 k.p. i braku podstaw do jego przywrócenia jest nierozpoznaniem istoty sprawy w rozumieniu art. 378 § 2 k.p.c. (w brzmieniu przed nowelizacją dokonaną ustawą z dnia 24 maja
Interes prawny w rozumieniu art. 33 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ ma charakter materialnoprawny. Jest on oparty na normach administracyjnego prawa materialnego, gdzie musi istnieć konkretna norma prawna przewidująca, w odniesieniu do określonego podmiotu i w określonym stanie faktycznym, możliwość wydania określonej decyzji
Przepis art. 338 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, zgodnie z którym umarza się wszczęte z urzędu postępowania w sprawie uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznych, jeżeli decyzje te zostały wydane przed 1 stycznia 1997 r., nie dotyczy sytuacji, w której trwa postępowanie podatkowe wznowione z urzędu.
Pełnienie funkcji w zarządzie spółki prawa handlowego, nawet w przypadku niepobierania wynagrodzenia z tego tytułu, powoduje brak pełnej gotowości do podjęcia zatrudnienia, a zatem osoba ta nie spełnia podstawowych przesłanek z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu.