Opuszczenie bez wymeldowania miejsca pobytu stałego, jako jedna z niezbędnych przesłanek wymeldowania, winno być rozumiane jako zaniechanie posiadania lokalu będącego dotychczasowym miejscem stałego pobytu i dobrowolne wyprowadzenie się do innego mieszkania. Rezygnacja z prawa do przebywania w lokalu może nastąpić w sposób wyraźny, poprzez złożenie stosownego oświadczenia, ale również poprzez odpowiednie
Brak wyraźnej granicy na gruncie nie stanowi przeszkody w jej określeniu w pozwoleniu na budowę, albowiem obiekt podlega geodezyjnemu wytyczeniu na gruncie przez uprawnionego geodetę, co zapewnia lokalizację zgodnie z projektem zagospodarowania działki.
Odrzucenie zarzutu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie może być uzasadnione wyłącznie porównaniem planu dotychczas obowiązującego z projektem planu wyłożonego do publicznego wglądu. Obowiązkiem rady gminy jest skonfrontowanie zarzutu i projektu planu ze stanem faktycznym i prawnym działek z dnia odrzucenia zarzutu.
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.
W decyzji o zwolnieniu żołnierza zawodowego z zawodowej służby wojskowej wskutek wypowiedzenia dokonanego przez organ wojskowy należy nie tylko określić termin /okres/ wypowiedzenia i początkowy jego bieg, lecz także wskazać ostatni dzień tego terminu /okresu/ jako datę zwolnienia ze służby - rozwiązania stosunku służbowego /art. 79 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy
Przepis par. 17 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 stycznia 1986 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o drogach publicznych /Dz.U. nr 6 poz. 33 ze zm./ nie stanowi podstawy do wydania przez zarząd gminy decyzji zezwalającej na usunięcie drzew w pasie drogowym i nie wyłącza w takiej sprawie art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska
Spóźnione zgłoszenie wierzytelności w trybie art. 167 § 1 prawa upadłościowego nie pozbawia wierzyciela uprawnienia do skorzystania z prawa potrącenia (art. 37 prawa upadłościowego).
Równe traktowanie kobiet i mężczyzn oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, ze względu na płeć /art. 18[3a] par. 2 Kp/. Za naruszenie natomiast zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracowników ze względu na płeć, którego skutkiem jest w szczególności odmowa kontynuowania stosunku pracy /art. 18[3a] par. 1
1. Rozstrzygnięcie organu odwoławczego nie może być podejmowane w oderwaniu od rozstrzygnięcia, jakie zapadło w pierwszej instancji. Organ drugiej instancji nie może uchylać decyzji, która w jego ocenie, nie narusza prawa procesowego ani prawa materialnego, a podjęte rozstrzygnięcie w skutkach prawnych jest identyczne z rozstrzygnięciem organu pierwszej instancji /umorzenie postępowania/. Umorzenie
1. Z art. 2 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego wynika, że wolą stron umowy było uznanie za produkty ze Wspólnoty także te pochodzące z Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które zostały przywiezione z obszaru Unii Europejskiej. Jeżeli zatem organy celne nie kwestionują spełnienia pozostałych przesłanek do zastosowania obniżonych stawek celnych, to brak jest podstaw do odmowy stosowania obniżonych
Zdefiniowanie w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 lutego 1999 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania organów celnych przy zatrzymywaniu towarów w wypadku podejrzenia naruszenia przepisów dotyczących ochrony własności intelektualnej, handlowej i przemysłowej /Dz.U. nr 16 poz. 141/ towaru podrobionego, odwołującego się do zarejestrowanego znaku towarowego, nie może świadczyć o braku możliwości
Przepis art. 57 par. 2a ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, chroniąc własność intelektualną, chroni też przed nieuczciwą konkurencją, a więc również przed naruszeniem prawa do znaku niezarejestrowanego i prawa do oznaczenia przedsiębiorstwa.
1. Wydając decyzję o zatrzymaniu prawa jazdy do czasu wykazania się przez daną osobę posiadaniem kwalifikacji kierowcy /art. 114 pkt 1 lit. "b" ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym - Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./, starosta zasadniczo koncentruje się na ustaleniu, czy stosowny wniosek komendanta wojewódzkiego Policji odpowiada wymogom formalnym wynikającym z przepisów rozporządzenia
1. Kryterium oceny, czy dokonano nowego ustalenia faktycznego w określonej kwestii, jest - zarówno w kontekście zakazu reformationis in peius (art. 434 § 1 k.p.k.), jak i reguły ne peius (art. 454 § 2 k.p.k.) - merytoryczna zawartość rozważań, a nie aspekt formalny, przejawiający się używaniem w tych rozważaniach równoważnych pojęciowo wyrażeń i zwrotów ustawowych. 2. Sytuacja opisana w art. 25 § 3
W razie wykonywania na rzecz pracodawcy kilku rodzajów pracy podporządkowanej należy domniemywać, że strony łączy jeden stosunek pracy.
Stosownie do art. 143 Kpa wniesienie zażalenia na postanowienie nie wstrzymuje jego wykonania, a jedynie organ administracji publicznej, który to postanowienie wydał, może wstrzymać jego wykonanie, gdy uzna to za uzasadnione. Organ gminy wydając decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, dysponując postanowieniem wojewódzkiego konserwatora zabytków uzgadniającym projekt tej decyzji
Przyczyna utraty zaufania nie poddaje się pełnej obiektywizacji i racjonalizacji. Utrata zaufania zawiera z istoty rzeczy element subiektywny i ocenny. Zaufanie to stan w znacznym zakresie emocjonalny, zależny od wielu okoliczności, jak choćby stopień znajomości człowieka, własne doświadczenia z osobistych z nim kontaktów, opinia innych osób. Dla utraty zaufania na ogół wystarcza sam fakt, że przeciwko