Niedopuszczalne jest pobranie opłaty manipulacyjnej dodatkowej, o której mowa w art. 276 par. 2 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, w sytuacji, gdy w wyniku rewizji celnej organ celny wykaże różnicę pomiędzy towarem przedstawionym a ujawnionym, polegającą na niedoborze towaru.

Objęta hipotezą przepisu art. 78 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ zmiana stanu faktycznego wymagająca zmiany danych zamieszczonych w dowodzie rejestracyjnym, nie mająca charakteru zmiany niezbędnego elementu technicznego wyposażenia pojazdu i niebędąca następstwem wymiany silnika, nie podlegałaby w ogóle dyspozycji przepisu par. 13

1. Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ zakład ubezpieczeń nie może prowadzić działalności jednocześnie w dziale ubezpieczeń na życie i w dziale pozostałych ubezpieczeń osobowych oraz ubezpieczeń majątkowych. Kryterium podziału ubezpieczeń na majątkowe i osobowe stanowią art. 821 i art. 829 Kc zgodnie, z którymi ubezpieczenie

Na ocenę wystąpienia w sprawie rażącego naruszenia prawa istotny wpływ może mieć duża ilość tych naruszeń i ich waga dla merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy. Duże bowiem nasilenie naruszenia prawa oznacza, że jedno dobro jakim jest stabilność i pewność decyzji administracyjnych musi ustąpić drugiemu dobru, jakim jest zgodność decyzji administracyjnej z obowiązującym porządkiem prawnym. Nie do pogodzenia

Naruszenie wymogu właściwego sytuowania ogrodzeń od strony drogi jest istotnym odstępstwem od warunków określonych w przepisach prawa i jako takie samodzielną przesłanką do ingerencji służb nadzoru budowlanego z art. 50 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ a zważywszy na to, że ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U

Ogrodzenie działki już zabudowanej niewątpliwie jest urządzeniem technicznym związanym z istniejącymi na działce zabudowaniami zgodnie z definicją urządzenia zawartą w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ ale jest też budowlą w rozumieniu art. 3 pkt 3 - prawa budowlanego wchodzącą w zakres szerokiego pojęcia obiektu budowlanego. Aby

Przewidywana zmiana planu zagospodarowania przestrzennego nie ma znaczenia dla oceny decyzji rozbiórkowej, bowiem Sąd dokonuje kontroli decyzji według stanu faktycznego i stanu prawnego z daty wydania decyzji. Ustalenia nowego planu nie mogą mieć więc odniesienia do decyzji wydanych w czasie obowiązywania planu wcześniejszego.

Podjęcie działalności gospodarczej polegającej na szkoleniu osób ubiegających się o uprawnienie do kierowania pojazdem uregulowane jest w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1997 nr 98 poz. 602 ze zm./. Szkolenie to może być prowadzone wyłącznie w jednostce lub szkole posiadającej zezwolenie wydane przez starostę /art. 102/. Skoro działalność gospodarcza zgłoszona przez

Czynność zameldowania nie rozstrzyga o tytule własności do przedmiotowego lokalu. Jest to bowiem roszczenie cywilnoprawne i o tym tytule może orzec tylko sąd powszechny.

Zastosowanie normy art. 49 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ należy do postępowania w sprawie rozbiórki, a zatem do właściwości organów nadzoru budowlanego /art. 83 ust. 1 cytowanej ustawy/. Dopiero po stwierdzeniu przez organ nadzoru budowlanego, iż nie zachodzą przesłanki do wydania nakazu rozbiórki obiektu budowlanego, o których mowa w art. 48 Prawa

1. Obiekty budowlane zrealizowane w przeszłości w oparciu o stosowne zezwolenia władz nie muszą, spełniać aktualnych wymogów technicznych. 2. Skoro obecny właściciel budynku nie mógł wylegitymować się pozwoleniem na jego budowę a w świetle art. 333 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 16 lutego 1928 r. o prawie budowlanym i zabudowie osiedli /Dz.U. 1934 nr 34 poz. 216/, obowiązującym w

Domniemania faktyczne nie mogą jednak stanowić podstawy ustaleń, jeżeli dana okoliczność może być udowodniona za pomocą dostępnych organowi środków dowodowych.

Niezgłoszenie upadłości oraz brak postępowania układowego we właściwym czasie na skutek błędnie udzielonej pomocy prawnej - nie zwalnia członka zarządu od odpowiedzialności za zaległości spółki na podstawie przesłanki braku zawinienia, o której mowa w art. 116 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.

Postępowanie o udzielenie pozwolenia na budowę oraz postępowanie w przedmiocie wyłączenia gruntów rolnych i leśnych z produkcji rolniczej i leśnej oparte są na odrębnych podstawach prawnomaterialnych oraz prowadzone przez odrębne organy administracji. W związku z tym ewentualne uchybienia w postępowaniu jednego z tych organów nie mogą stanowić podstawy do kwestionowania postępowania oraz rozstrzygnięcia

Skarżąca Spółka organizowała przewozy towarów z miejsca wyjazdu za granicą do miejsca przyjazdu w kraju wykorzystując w tym zakresie usługi przewoźnika krajowego i na zlecenie osoby krajowej. Spółka nie wykonywała wskazanych usług spedycyjnych własnymi środkami transportowymi. Stosowanie "0" procent stawki podatkowej, jest swoistym przywilejem podatkowym, w związku z czym przepisy w tym zakresie powinny

To co strony nazwały umową renty, nie było w istocie umową z art. 903 Kc, lecz umową o alimenty z art. 133 par. 1 w związku z art. 128 i art. 129 par. 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy /Dz.U. nr 9 poz. 59 ze zm./, które w stanie faktycznym sprawy niniejszej na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U

Początek działalności gospodarczej /w rozumieniu art. 14 ust. 6 i 7 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ należy liczyć nie od dnia wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, ale od pierwszej transakcji sprzedaży /świadczenia usług/.

Stosownie do przepisu par. 2 art. 40 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r., o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez art. 1 pkt 36 noweli z dnia 6 września 2001 r. /Dz.U. nr 125 poz. 1368/ który obowiązuje od dnia 30.11.2001 r., na ostateczne postanowienie w sprawie odmowy wyłączenia rzeczy lub prawa majątkowego nie przysługuje skarga do Naczelnego

Inspektor kontroli skarbowej określając stratę podatkową, winien to uczynić zgodnie z art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ w związku z art. 24 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w formie decyzji, a nie w formie wyniku kontroli.

Burmistrz działający w imieniu gminy jako organu założycielskiego szkoły (art. 91d pkt 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 118, poz. 1112 ze zm.) może samodzielnie ustanowić pełnomocnika procesowego występującego w sprawie dotyczącej roszczenia wywiedzionego z art. 22 ust. 1 tej ustawy.

Podmiot gospodarczy prowadzący w sposób racjonalny działalność gospodarczą i uzyskujący z tej działalności określone przychody powinien zabezpieczyć na potrzeby związane z ewentualnymi kosztami procesów odpowiednie sumy pieniężne. Nie bez znaczenia jest przy tym fakt, że zaskarżona decyzja jest wynikiem postępowania podatkowego, które toczy się już od ponad jednego roku. Tym samym strona skarżąca miała

Skarga może dotyczyć tylko sprawy administracyjnej skarżącego /jego własnej/, rozumianej jako przewidziana w przepisach prawa administracyjnego możliwości konkretyzacji własnych uprawnień lub obowiązków, wynikających z prawa materialnego. Tak ujmując interes prawny w uprawnieniu do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzić należy, że interesu tego nie posiada najemca lokalu

W postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie przeprowadza się postępowania dowodowego, zaś wyraźne brzmienie art. 52 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, normujące w wyczerpujący sposób zakres postępowania dowodowego przed tym sądem i rodzaju ewentualnie dopuszczanych tu dowodów /dowody z dokumentu/ przesądza o niedopuszczalności