W sprawie dotyczącej wymiaru i poboru składki z tytułu podlegania obowiązkowi ubezpieczenia społecznego w określonej kwocie dopuszczalność kasacji zależy od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 zdanie pierwsze k.p.c.).
Postępowanie na gruncie art. 50 i art. 51 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ może doprowadzić albo do legalizacji wybudowanego obiektu albo nakazu rozbiórki /w całości lub w części/.
Prawa członków wspólnoty mieszkaniowej reguluje ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388/ i zgodzić należy się ze stanowiskiem organu II instancji, iż przepisy Kc i Kpc mają do nieruchomości wspólnej objętej wspólnotą mieszkaniową zastosowanie odpowiednie. W przypadku nieruchomości wspólnej należy mieć na uwadze przede wszystkim interes zbiorowy wspólnoty, a nie indywidualny
Zmiana uchwały budżetowej w drodze uchwały rady miasta /gminy/ w zakresie rezerw nie jest tożsama z dysponowaniem rezerwami w rozumieniu art. 128 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./. zmianę uchwały budżetowej bowiem może gmina osiągnąć w tym zakresie bez konieczności angażowania swojej rady, tj. w drodze czynności wykonawczej zarządu
Przez koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów należy rozumieć takie wydatki podatnika, które prowadzą do osiągnięcia przychodów oraz dotyczą przychodów otrzymanych lub należnych w danym roku. Wobec tego są to wydatki związane z już istniejącymi źródłami przychodów, a nie z tworzeniem nowych źródeł przychodu.
Każde rozstrzygnięcie prawne, które ma znamiona rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie i kształtuje sytuację prawną strony, należy traktować jako rozstrzygnięcie, na podstawie którego strona "nabywa prawa."
do dnia 19 października 2001 r. tj. do dnia wejścia w życie art. 139 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./, dodanym przez art. 1 pkt 39 lit. "b" ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. /Dz.U. nr 100 poz. 1084/ orzeczenia dyscyplinarne nie podlegały kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego. Nie oznacza to jednak, iż w stosunku do postępowania o stwierdzenie nieważności
Decyzja organu celnego dokonującego kwalifikacji importowanego towaru według kodu PCN ma wiążący charakter dla organów podatkowych.
Nie ulega wątpliwości, że wartość nieruchomości ustalona przez biegłych odbiega od ceny sprzedaży o 111,39 procent. W tej sytuacji zachodziła podstawa określona w art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ do obciążenia strony kosztami opinii biegłych. Nie miały więc w tym przypadku zastosowania przepisy art. 264 i art
Decyzje wydawane na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ tj.: decyzje określające kwoty, o które chodzi w powołanym przepisie, w innej wysokości aniżeli zadeklarowana przez podatnika mają charakter deklaratoryjny /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137
Nie można podzielić poglądu skarżącego, iż w sytuacji gdy Urząd Skarbowy określił wartość użytkowania wieczystego dla potrzeb wymiaru opłaty skarbowej to decyzja ta wiąże organy podatkowe na podstawie art. 194 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w zakresie wartości tego prawa określonego na podstawie art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992
Kwestia, czy dokonane odstępstwa od ustaleń pozwolenia na budowę mają charakter istotny, czy też nie, jest kwestią doniosłą w postępowaniu o pozwolenie na użytkowanie. Jej przesądzenie nie może polegać na ogólnikowym i nie opartym na żadnym opisie zmian ustaleniu, że "zmiany są nieistotne".
Rozlewanie gazu do butli gazowych, rozprowadzonych na użytek ludności jest działalnością o charakterze komunalnych usług konsumpcyjnych i jako taka należy do "usług podstawowych" /określenie z tekstu planu zagospodarowania przestrzennego/.
Stosownie do art. 522 k.p.k. dopuszczalna jest kasacja wnoszona przez uprawniony podmiot, od orzeczenia podlegającego zaskarżeniu tym środkiem, po uprzednim oddaleniu kasacji innego podmiotu od tego orzeczenia, choćby podnosiła ona taki sam zarzut, czyli wskazywała na obrazę prawa, co do której wypowiadał się uprzednio Sąd Najwyższy, rozpoznając poprzednią skargę kasacyjną.