Zarówno raport, jak i opinia, sporządzone przez biegłych rewidentów, nie mają charakteru twórczego /w rozumieniu prawa autorskiego/ ze względu chociażby na to, że opracowane zostały zgodnie z powszechnie obowiązującymi wszystkich biegłych rewidentów zasadami sporządzania opinii i raportów, a indywidualna jest jedynie treść w takim zakresie, w jakim dotyczy konkretnego zakładu.

Przyłącza do sieci wodociągowej jak i gazowej nie stanowią obiektów kompletnych, przeznaczonych do wykorzystania na własny użytek, a w przypadku przyłącza gazowego nie jest on własnością podatnika, przy czym nie wchodzi tu w rachubę darowizna. Nie było zatem podstaw do kwalifikowania tych urządzeń jako środków trwałych, a nakładów jako wyłączonych z kosztów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 i 11 ustawy

1. Przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie mogą służyć do podziału na działki większej nieruchomości oraz że do dokonania takiego podziału nie są właściwe organy nadzoru budowlanego. Wprawdzie w decyzji organu I instancji zawarte są pewne mylące sformułowania, m.in. że plan realizacyjny ustanowił podział terenu między segmentami budynku w zabudowie

1. Spółka zadysponowała zyskiem po zlikwidowanym przedsiębiorstwie tworząc kapitał zapasowy i przeznaczając go na prowizje, nagrody, co świadczy o nieodpłatnym przejęciu środków pochodzących z niepodzielnego zysku przedsiębiorstwa. Dla celów podatkowych sam ten fakt wystarcza do przyjęcia, iż spółka otrzymała nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r.

Dowody zakupu paliwa stanowią, wraz z dowodami poniesienia innych ewentualnie wydatków na używanie dla celów działalności gospodarczej nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, potwierdzenie jedynie tego, że przez podatnika tego rodzaju wydatki zostały rzeczywiście poniesione, nie stanowią natomiast wyznacznika limitu tych wydatków podlegającego zaliczeniu w ciężar kosztów

Sąd może wzruszyć zaskarżoną decyzję /uchylić lub stwierdzić nieważność/ jedynie wtedy, gdy została ona wydana z mającym wpływ na wynik sprawy naruszeniem prawa.

1. Sam fakt, iż w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przewidziano miejsce pod wysypisko tam gdzie składowane są odpady, nie wystarcza jeszcze do uznania, iż są one składowane w miejscu na ten cel wyznaczonym. Aby tak było gmina winna urządzić wysypisko uzyskując wcześniej stosowne decyzje inwestycyjne. 2. Jeżeli zatem niewątpliwe jest, że Gmina nie ma urządzonego wysypiska i odpady składuje

Zgodnie z treścią par. 5 ust. 2 zarządzenia z dnia 4 lipca 1994 r. w sprawie częściowego zaniechania poboru niektórych podatków i innych należności, do których stosuje się przepisy o zobowiązaniach podatkowych, oraz warunków tego zaniechania /M.P. nr 18 poz. 137/ w przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 1 pkt 1, urząd skarbowy wydaje odrębną decyzję, rozkładającą spłatę pozostałych zaległości

Nie narusza art. 109 § 2 KP wysłuchanie pracownika przez inną wyznaczoną do tego osobę niż uprawniona do wymierzenia kary porządkowej.

Roszczenie o zapłatę odprawy emerytalnej jest wymagalne od dnia rozwiązania stosunku pracy, także wtedy, gdy orzeczenie przyznające emeryturę zostało wydane później.

1. Przepisy o odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe podatnika, tj. art. 40 i art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, zawierają kilka przesłanek odpowiedzialności wspólników spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki z tytułu podatków. Przesłanki te muszą przy tym wystąpić łącznie. 2. Powołane

Urząd skarbowy rozstrzygający sprawę w trybie art. 175 par. 1 Kpa jest związany uprzednio ustaloną przez organ celny wartością towaru, która stanowiła podstawę wymiaru podatku obrotowego a obecnie podatku od towarów i usług.

Jeżeli adresat, któremu już po wniesieniu skargi doręczono pismo sądowe, zmienił adres i nie zawiadomił o tym sądu, to doręczenie pisma pod dotychczasowym adresem ma skutek prawny. Gdyby nie znane Sądowi okoliczności przemawiały za tym, iż skarżącemu nie doręczono zawiadomienia o rozprawie bez jego winy, może on złożyć wniosek o wznowienie postępowania sądowego.

Jeżeli organ wznowił postępowanie na podstawie okoliczności znanych mu w dniu wydania decyzji jest to naruszenie prawa, które nie powinno być tolerowane z punktu widzenia praworządności.

Do rady gminy, jako organu autonomicznego, powołanego do uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, należy określenie reguł zabudowy terenu, nie wyłączając stopnia zainwestowania terenu i intensywności zabudowy, co wynika z art. 10 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415/. Rada gminy jest więc kompetentna do określenia

1. Odpowiedzialność osoby trzeciej za zaległości podatkowe podatnika nie obejmuje kosztów egzekucyjnych i odsetek za zwłokę powstałych przed terminem płatności określonym w decyzji o odpowiedzialności tej osoby. 2. Z przepisów ogólnych o odpowiedzialności osób trzecich nie wynika, aby nałożenie odpowiedzialności na te osoby było uzależnione od wszczęcia postępowania egzekucyjnego przeciwko podatnikowi

Przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a w szczególności dotyczące wznowienia postępowania, nie przewidują możliwości wznowienia postępowania z uwagi na trudną sytuację majątkową lub rodzinną strony.

Nie jest dopuszczalnym przenoszenie części uzasadnienia decyzji kasacyjnej organu II instancji do odrębnych pism.

Przepisami przesądzającymi o charakterze własności mienia będącego do dnia 27 maja 1990 r. własnością Skarbu Państwa są przepisy ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./. Natomiast przepisy ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych

Według art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ trwały zarząd jest prawną formą władania nieruchomością jedynie przez państwową lub komunalną jednostkę organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej. Oznacza to, że ta forma władania nie odnosi się do osób fizycznych, które posiadaną nieruchomość mogą uzyskać w użytkowanie wieczyste w drodze