Rozpoznanie przez właściwy organ administracji wniosku o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu nie odpowiadającego warunkom określonym w przepisie art. 41 ust. 2 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym bez skorzystania przez organ z wezwania strony do usunięcia braków wniosku na podstawie art. 64 par. 2 Kpa stanowi podstawę do uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny zaskarżonej

Wystąpienie jednego wspólnika z dwuosobowej spółki cywilnej powoduje skutek prawny w postaci rozwiązania takiej spółki. Przystąpienie nowego wspólnika po tym fakcie rodzi obowiązek zgłoszenia rejestracyjnego i uzyskania nowego numeru identyfikacyjnego dla potrzeb VAT.

W 1993 r. art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ pozwalał na obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z dokumentów odprawy celnej tylko w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik dokument odprawy celnej otrzymał.

Jeśli w dacie wydania decyzji o ustaleniu podatku w formie karty podatkowej /par. 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 1994 r. w sprawie karty podatkowej - Dz.U. nr 140 poz. 787/ podatnik nie spełniał warunków do opodatkowania w tej formie, organ podatkowy winien rozważyć możliwość wzruszenia decyzji w trybie przewidzianym w rozdziale 13 Kpa. Brak jest natomiast w tej sytuacji

Twierdzenie skarżącego, że nie pełnił służby w MO w charakterze "uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej" uzasadnia wniosek o bezpodstawności otrzymania uprawnień kombatanckich.

1. Brak "delegacji służbowej", zawierającej treść polecenia wyjazdu służbowego, stanowi okoliczność, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 30 lit. "a" ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ i skutkuje niezaliczeniem poniesionych w związku z tym wydatków do kosztów uzyskania przychodu. 2. Interpretacja zwrotu "delegacja służbowa" na tle

Organ administracji właściwy do rozstrzygnięcia sprawy przyznania dodatku mieszkaniowego na podstawie art. 39 i art. 43 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych /Dz.U. nr 105 poz. 509 ze zm./ nie jest uprawniony do rozstrzygania sporu między wynajmującym a najemcą o istnienie bądź skuteczne rozwiązanie umowy najmu. Spór taki, zgodnie z art. 2 par.

Nabyte przez skarżącą Spółkę towary, w postaci sprzętu turystycznego, z przeznaczeniem ich na przekazanie na nagrody dla uczestników zawodów organizowanych przez Wojewódzką Komendę Straży Pożarnych, nie stanowiły składników majątku trwałego Spółki i tym samym ich przekazanie w drodze darowizny nie podlega zwolnieniu od podatku od towarów i usług, o jakim mowa w par. 47 pkt 2 lit. "c" rozporządzenia

Niemożność zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania oznaczać więc będzie niemożliwość przyznania ich w zakresie, jaki jest niezbędny osobie potrzebującej w zaspokajaniu jej codziennych potrzeb życiowych. Prowadząc postępowanie w przedmiocie rozstrzygnięcia wniosku o umieszczenie w domu pomocy społecznej, organ, mając na uwadze zasadę zawartą w art. 7 kpa nakazującą mieć na względzie interes

W podatku od towarów i usług ustaleń wynikających z faktur VAT nie może zastępować umowa cywilna.

Sprawa, w której powodowie – członkowie spółdzielni – żądają nakazania pozwanej spółdzielni mieszkaniowej sprostowania (zmiany) zaświadczenia stwierdzającego wysokość ich zadłużenia z tytułu kredytu i odsetek, jest sprawą o świadczenie w rozumieniu art. 393 pkt 1 kpc.

Dla możliwości stwierdzenia popełnienia przestępstwa o charakterze formalnym, polegającego - jak ma to miejsce w wypadku występków określonych w art. 16 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników (Dz.U. Nr 142, poz. 702) - na zachowaniu niezgodnym z administracyjno-porządkowymi wymaganiami przepisów ustawy szczególnej, nie jest wystarczające ustalenie przedmiotowej

Sąd drugiej instancji może samodzielnie dokonać oceny zeznań świadków przesłuchanych przez sąd pierwszej instancji, a pominiętych przez ten sąd przy dokonywaniu ustaleń, i na ich podstawie poczynić własne ustalenia, chyba że zachodzą wątpliwości co do wiarygodności zeznań, których wyjaśnienie wymaga bezpośredniego kontaktu sądu ze świadkami.