Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym nie ma zastosowania w sprawach ze skargi na postanowienie organu administracji, właściwego do wznowienia postępowania, wydane w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji w trybie art. 152 par. 1 Kpa.

Koszty nie opłaconej pomocy prawnej, udzielonej z urzędu, w postępowaniu kasacyjnym podlegają zasądzeniu na rzecz adwokata, który wniósł kasację, także wówczas, gdy na rozprawie przed Sądem Najwyższym zastępował go inny adwokat, wyznaczony do tej czynności na podstawie art. 117 § 1 in fine k.p.c.

Zastrzeżenie pozwanemu w wyroku prawa do powoływania się w toku postępowania egzekucyjnego na ograniczenie odpowiedzialności (art. 319 k.p.c.) nie może stanowić podstawy powództwa opozycyjnego z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. Natomiast dłużnik może w toku postępowania egzekucyjnego powołać się na istniejące ograniczenia prowadzące do umorzenia postępowania (art. 837 k.p.c.).

W trybie art. 155 Kpa mogą być zmieniane lub uchylane zarówno decyzje wadliwe, jak i decyzje nie dotknięte żadnymi wadami, wyłącznie jeżeli ich wzruszenie jest podyktowane względami interesu społecznego lub słusznym interesem strony. Taka konstrukcja przepisu art. 155 Kpa powoduje, że nie można w nim upatrywać środka zmierzającego do ponownego rozpoznania sprawy zakończonej ostateczną decyzją administracyjną

Obywatel ma prawo oczekiwać, iż skoro wymaga się od niego złożenia zeznania na obowiązującym druku, to druk ten jest tak opracowany, że zapewnia wywiązanie się przez obywatela z ujawnienia wszystkich okoliczności niezbędnych do prawidłowej oceny sytuacji podatnika.

Emeryt może, na podstawie art. 3581 § 3 KC w związku z art. 300 KP, żądać zapłaty ekwiwalentu za węgiel według jego aktualnych cen, mimo że układ zbiorowy pracy określał kwotowo wartość jednej tony węgla a pracodawca wypłacał w terminie kwoty wyższe niż wynikające z tego układu, lecz niższe od rynkowej ceny węgla.

Fakt wszczęcia i prowadzenia postępowania dyscyplinarnego przeciwko pracownikowi państwowemu mianowanemu nie uchyla obowiązków pracodawcy wynikających z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ w zakresie podjęcia konkretnych, udokumentowanych prób przeniesienia takiego pracownika na inne stanowisko w tym samym urzędzie.

Odmowa bezrobotnej, samotnie wychowującej dzieci, przyjęcia odpowiedniego zatrudnienia, ze względu na chorobę dziecka, mającą charakter przejściowy, lecz wymagającą intensywnych badań i szczególnej opieki, nie może być uznana za odmowę nieuzasadnioną w rozumieniu art. 25 ust. 9 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1 ze zm./.

Jeżeli pomiędzy stronami postępowania administracyjnego istnieje spór wywołany konsekwentnie podtrzymywanym wnioskiem banku jako strony skarżącej i wymagający merytorycznego rozstrzygnięcia, to niedopuszczalne jest umorzenie tego postępowania - jako bezprzedmiotowego - na podstawie art. 105 par. 1 Kpa.

Postanowienie kończące postępowanie, wydane przez Sąd II instancji, jest zaskarżalne kasacją tylko wtedy, gdy kończy sprawę jako pewną całość poddaną pod osąd.

1. Celem postępowania prowadzonego na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ jest stwierdzenie choroby zawodowej. Postępowanie w takiej sprawie nie może przeradzać się w spór o to, kto będzie zobowiązany do świadczeń z tytułu stwierdzonej choroby. 2. Przepis par. 10 ust. 3 pkt 2 powołanego rozporządzenia nie stwarza

Skoro podatnik uwzględnił w swych księgach podatkowych wszystkie poniesione przez siebie wydatki, a spór toczy się jedynie o to, czy owe wydatki rzeczywiście poniesione przez skarżącego stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to bezpodstawnie urząd skarbowy zarzuca nierzetelność owym księgom ze wszystkimi stąd niekorzystnymi dla podatnika

Ewidencja gruntów to jedynie zbiór informacji o gruntach i budynkach, ich właścicielach oraz innych osobach fizycznych lub prawnych, władających tymi gruntami i budynkami. Zapisy w ewidencji mają wyłącznie charakter techniczno-deklaratoryjny, a dokonywane zmiany nie mogą rozstrzygać o prawie własności ani przedmiocie własności.

Statut gminy należy do kategorii przepisów gminnych i może być zaskarżony do sądu administracyjnego przez każdy podmiot, który ma w tym interes prawny /art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./; do tak rozumianych podmiotów należy zaliczyć radnych.

Zamontowanie urządzenia do okresowej współpracy z pojazdem, bez utraty dotychczasowego przeznaczenia pojazdu, nie może stanowić podstawy do uznania go dla celów klasyfikacji celnej i wymiaru cła za pojazd specjalnego przeznaczenia.

1. Przedmiotem postępowania w sprawach odpowiedzialności osób trzecich za zobowiązania podatkowe są wyłącznie kwestie związane z odpowiedzialnością osoby trzeciej; a celem - wydanie decyzji o której mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. Podatnik nie jest stroną tego postępowania, choć przedmiotem odpowiedzialności osoby