Mający służebność mieszkania może z mocy prawa przyjąć do swego mieszkania wybraną przez siebie osobę w celu prowadzenia gospodarstwa domowego /art. 301 par. 1 Kc/; gdy osoba ta zamieszka, to także z mocy prawa, bez zgody właściciela domu, zobowiązana jest do wykonania obowiązku meldunkowego w tym mieszkaniu /art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych

Nieważne, jako sprzeczne z prawem, są te postanowienia uchwał rad gmin podjętych po dniu 9 lipca 1993 r., które wprowadzają nowe opłaty za parkowanie pojazdów bądź podwyższają stawki wcześniej wprowadzonych opłat. Nie znajdują one podstawy w upoważnieniu do uregulowania tej kwestii zamieszczonym w art. 13 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60/ znowelizowanej ustawą

1. Przewidziane w par. 14 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 lipca 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 72 poz. 311/ przejęcie nieruchomości oddanej w zarząd na podstawie protokołu zdawczo-odbiorczego jest czynnością materialno-techniczną, stwierdzającą wykonanie decyzji. Odmowa zarządcy lub użytkownika nieruchomości

1. Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych /art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi - Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ powinien być zatwierdzony w drodze uchwały rady gminy. 2. Ustalenie przez radę gminy liczby punktów sprzedaży napojów zawierających powyżej 4, 5 procent alkoholu bez uprzedniego lub jednoczesnego

1. Art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 r. oraz o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 89 poz. 518 ze zm./ stanowi, że w zakresie podatków i opłat stanowiących dochody gmin, realizowanych przez urząd skarbowy, urząd ten udziela ulg, odroczeń i umorzeń wyłącznie za zgodą zarządu gminy. Z treści tego przepisu wynika, że

W rezultacie uchylenia przez Naczelny Sąd Administracyjny decyzji w przedmiocie przeniesienia policjanta na inne stanowisko, sprawa wraca do organu I instancji, który obowiązany jest ponownie rozpoznać wniosek naczelnika wydziału o przeniesienie skarżącego do innej komórki organizacyjnej Policji. Wobec braku zgody organizacji związkowej na przeniesienie skarżącego do innej komórki organizacyjnej Policji

1. Brak jest podstawy prawnej do rozstrzygnięcia o tym, czy zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. nr 52 poz. 268 ze zm./ przysługuje czy też nie, ponieważ przepisy prawa nie pozostawiły w tym przypadku organom podatkowym żadnej sfery luzu decyzyjnego; zwolnienie to powstaje z mocy prawa. 2. Decyzja administracyjna wydana

Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej /art. 5 pkt 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ od czynności cywilnoprawnych powstaje w chwili dokonania tych czynności. Do podstawy jej obliczenia przyjmuje się stan jaki istnieje w momencie dokonania czynności cywilnoprawnej. Przy przeniesieniu własności gospodarstwa rolnego lub jego części na cele nierolnicze

Decyzja wydana w wyniku postępowania, uchylająca decyzję ostateczną, bez przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, mającego na celu nie tylko ustalenie istnienia podstaw wznowienia, lecz również stwierdzenia ich wpływu na byt decyzji ostatecznej - musi być uznana za wydaną z naruszeniem prawa.

Karnet ATA jest jedną z form odprawy czasowej, opartej na umowie międzynarodowej /Konwencja Celna w sprawie karnetu ATA dla odprawy warunkowej towarów, sporządzona w Brukseli w dniu 6 grudnia 1961 r. - Dz.U. 1969 nr 30 poz. 242/. Uregulowania umowy międzynarodowej w sprawie karnetu ATA dotyczą jedynie ogólnych gwarancji wynikających z umów międzynarodowych w zakresie ułatwień dotyczących towarów przywożonych

O istnieniu przesłanki, uzasadniającej na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ zabezpieczenie zobowiązania podatkowego na majątku podatnika, organ podatkowy rozstrzyga na podstawie zebranego dotąd materiału dowodowego; ustalenia te podlegają weryfikacji w toku dalszego postępowania podatkowego.

Osobę urodzoną w więzieniu lub łagrze w ZSRR, bądź na przymusowym zesłaniu i deportacji w ZSRR, należy uważać za podlegającą w tym czasie represjom w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 3 litera „a” albo litera „b” ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. nr 17, poz. 75 ze zm.).

Z faktu, iż fundacja nie jest organizacją społeczną /stowarzyszeniem/ wynika, iż ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach nie może stanowić tzw. lex generalis w stosunku do ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach /t.j. Dz.U. 1991 nr 46 poz. 203/.

Zgodnie z par. 24 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej decyzja o zamianie mieszkań objęta jest opłatą skarbową. Niedopuszczalne jest więc podjęcie przez radę gminy uchwały ustalającej opłatę administracyjną od czynności urzędowych, które na mocy odrębnej ustawy zostały od niej zwolnione. Takie czynności jak zgłoszenie mieszkania do zamiany czy wywieszenie

1. O tym czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy - decyduje okoliczność czy może je otrzymać tylko i wyłącznie pracownik. 2. Ustalenie przychodu w przypadku preferencyjnych kredytów pracowniczych sprowadza się do wyliczenia różnicy pomiędzy kosztem uzyskania kredytu na ogólnych warunkach stosowanych w danym banku, a kosztem uzyskania kredytu na warunkach preferencyjnych. 3. Przy ustalaniu

Pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie pracy w systemie trzyzmianowej organizacji pracy, na stanowisku w ruchu ciągłym, rozpoczynającemu pracę w niedzielę na trzeciej zmianie i kończącemu pracę na tej zmianie w dniu następnym w granicach czasu, który zgodnie z art. 138 § 2 w związku z art. 137 § 1 k.p. uważa się za pracę w niedzielę, nie przysługuje dodatek przewidziany w art. 134 § 2 k.p., jeżeli

Pracownikowi zatrudnionemu w zakładzie pracy w systemie trzy-zmianowej organizacji pracy, na stanowisku w ruchu ciągłym, rozpoczynającemu pracę w niedzielę na trzeciej zmianie i kończącemu pracę na tej zmianie w dniu następnym w granicach czasu, który zgodnie z art. 138 § 2 w związku z art. 137 § 1 k.p. uważa się za pracę w niedzielę, nie przysługuje dodatek przewidziany w art. 134 § 2 k.p., jeżeli

Osobę urodzoną w więzieniu lub łagrze w ZSRR, bądź na przymusowym zesłaniu i deportacji w ZSRR należy uważać za podlegającą w tym czasie represjom w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 3 litera a" albo literab" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. Nr 17, poz. 75 ze zm.).