Błąd poręczyciela wekslowego co do osoby wystawcy weksla własnego in blanco@TEZA TEKST = nie zwalnia poręczyciela od odpowiedzialności wekslowej.

Założenie księgi wieczystej w celu ustalenia stanu prawnego własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego w budynku stanowiącym własność spółdzielni mieszkaniowej nie jest uzależnione od uregulowania tytułu prawnego spółdzielni do nieruchomości, na której znajduje się ten budynek mieszkalny.

Wybór formy organizacyjno-prawnej dla przedsiębiorstwa komunalnego nie może polegać na utworzeniu w miejsce tego przedsiębiorstwa dwóch niezależnych podmiotów, tj. zakładu budżetowego i nowego przedsiębiorstwa.

Wniosek o wpis hipoteki przymusowej nie może być uwzględniony, gdy dłużnik utracił już prawo własności nieruchomości na skutek wcześniejszej czynności przeniesienia własności tej nieruchomości.

1. W postanowieniu "nie narusza to praw osób trzecich" /zdanie drugie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ mieści się prawo poprzedniego właściciela nieruchomości do żądania jej zwrotu w trybie art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości

Upoważnienie dla zarządu gminy, w uchwale rady gminy, do samodzielnego, bez zgody rady gminy, nabywania nieruchomości itp. narusza obowiązujący porządek prawny.

Powszechny Bank Gospodarczy Spółka Akcyjna w Ł., powstały w wyniku przekształcenia Powszechnego Banku Gospodarczego w Ł. dokonanego przed wejściem w życie ustawy z dnia 14 lutego 1992 r. o zmianie ustawy – Prawo bankowe i niektórych innych ustaw (Dz.U. nr 20, poz. 78), zachował uprawnienia przewidziane w art. 53 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe (Dz.U. z 1992 r., nr 72, poz.

Jeżeli poszkodowany nie złożył ubezpieczycielowi rachunku wykonawcy lub kalkulacji zleceniowej, o których mowa w § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1990 r. w sprawie ogólnych warunków ubezpieczenia obowiązkowego budynków wchodzących w skład gospodarstwa rolnego od ognia i innych zdarzeń losowych (Dz.U. nr 92, poz. 546), wysokość szkody w budynku podlegającym temu ubezpieczeniu

Uprawnienia kombatanckie nie przysługują osobie, która po przymusowym wcieleniu do armii niemieckiej pełniła służbę w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie, lecz nie brała bezpośredniego udziału w walkach.

Działające w Wojsku Polskim – na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o odpowiedzialności żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenie honoru i godności żołnierskiej (Dz.U. nr 6, poz. 53) – oficerskie sądy honorowe nie były organami pozasądowymi w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych

Mianowani nauczyciele akademiccy zajmujący stanowisko docenta pozostają mianowani na stałe na tym stanowisku, a akt czasowego mianowania na stanowisku profesora nadzwyczajnego nie zmienia łączącego strony stosunku pracy (art. 188 ust. 5 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, Dz.U. nr 65, poz. 385).

Powołanie nauczyciela wychowania fizycznego, będącego wychowawcą klasy do odbycia ćwiczeń wojskowych może powodować określone trudności związane z realizacją programu szkolnego w zakresie wychowania fizycznego, oceną i klasyfikacją uczniów na koniec roku szkolnego, jednakże trudności te nie mogą być identyfikowane z wyrządzeniem szkole poważnej szkody, o jakiej mowa w art. 101 ust. 4 ustawy z dnia

Zwrot kwoty nienależnej, o którym mowa w art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach, jeżeli odbywa się w trybie potrącenia /art. 498 par. 1 Kc/, jest dokonany z chwilą gdy oświadczenie zobowiązanego do zwrotu doszło do wiadomości wierzyciela.

Podstawową okolicznością jest ustalenie, czy pieniądze otrzymane za sprzedaną nieruchomość zostały wydatkowane na nabycie mieszkania własnościowego. Fakt, że umowa zbycia nieruchomości nastąpiła później niż umowa nabycia mieszkania nie może mieć tu decydującego znaczenia, gdyż zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U

Na podstawie art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy może wprowadzać regulaminy korzystania z parków miejskich i innych terenów zieleni miejskiej, zawierające nakazy lub zakazy określonego zachowania się osób. Zakazy te i nakazy nie mogą być jednak zagrożone sankcjami karnymi przewidzianymi w kodeksie wykroczeń. Nie można

Brak podstaw, by uznać za zgodne z prawem założenie, że sam fakt władania budynkami i gruntami /z wyjątkiem budynków mieszkalnych i gruntów pod nimi/ przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą oznacza związanie tych budynków i gruntów z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. "a" oraz art. 2 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz.

Przepis par. 23 pkt 8 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 8 grudnia 1983 r. w sprawie warunków technicznych i badań pojazdów /Dz.U. nr 70 poz. 317/ pozostaje w ścisłym związku z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 lutego 1983 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. 1992 nr 11 poz. 41 ze zm./ i nie dotyczy uprzywilejowania pojazdów z powodu wykonywania działalności gospodarczej świadczenia usług

Nieważna jest decyzja określająca wysokość zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, który został już w całości zapłacony. Rozstrzygnięcie dotyczące obowiązku zapłaty odsetek z tytułu nieterminowych wpłat zaliczek winno nastąpić w decyzji określającej wysokość odsetek za każdy miesiąc.

Zasada równości wobec prawa będąca składnikiem ogólniejszej zasady praworządności określonej w art. 6 Kpa, z samej jej istoty odnosi się tylko do sytuacji, gdy określonego rodzaju działalność różnych podmiotów nie jest przez prawo zabroniona. Zasada równości wobec prawa nie może oznaczać zaś i nie oznacza dopuszczalności zalegalizowania przez organy państwowe działalności bezprawnej tylko dlatego,

Obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie przewidują wydania decyzji, której przedmiotem jest wykładnia przepisów podatkowych.