W przypadku odprawy czasowej /dawnej warunkowej/ o której mowa w art. 18 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ obowiązek uiszczenia należności celnych powstaje w pierwszym dniu po upływie terminu wywozu towaru z kraju lub przywozu towaru do kraju.

Artykuł 51 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ daje podstawę do orzekania przez właściwy organ o wydaniu pozwolenia na wywóz towarów za granicę jedynie w wypadku, gdy złożenie wniosku nastąpiło nie później niż 30 dni przed przewidywanym dostarczeniem towaru do miejsca odprawy celnej.

Nieprzytoczenie przez Urząd Skarbowy sposobu wyliczenia kwoty na podstawie art. 27 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ powoduje uchylenie decyzji wymiarowej.

Decyzje organu celnego I instancji, które doprowadziły do wadliwego rozstrzygnięcia co do istoty sprawy wbrew prawu nie mogą być zaakceptowane z punktu widzenia wymogów sprawiedliwości. Uchybienie w zakresie wymiaru cła w jawnie wadliwych pod względem prawnym decyzjach celnych nie może być uznane za nabycie prawa w dobrej wierze przez podmiot dokonujący obrotu towarowego z zagranicą, zwłaszcza wielokrotnego

Przez prowadzenie zaciągu, o którym mowa w art. 238 ust. 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, należy rozumieć ukierunkowane działanie polegające na nakłanianiu lub ułatwianiu obywatelom polskim, a także przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej cudzoziemcom, służby w obcym wojsku, obcej organizacji wojskowej lub zakazanej przez prawo

Prawo twórcy pracowniczego projektu wynalazczego do odrębnego wynagrodzenia za dostarczenie dokumentacji przydatnej do stosowania projektu wynikające z art. 106 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (jednolity tekst: Dz. U. z 1984 r., Nr 33, poz. 177 ze zm.), nie było uzależnione od tego czy twórca dostarczoną dokumentację opracował osobiście.

Jednostronna zmiana warunków pracy i płacy na niekorzyść pracownika będącego członkiem komisji rewizyjnej zakładowej organizacji związkowej (art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) jest dopuszczalna, gdy z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy

Rozpoznanie sprawy ze stosunku pracy przez jednego sędziego bez udziału ławników narusza art. XII przepisów wprowadzających kodeks postępowania cywilnego a w konsekwencji powoduje nieważność postępowania. Skutkiem tego uchybienia jest uchylenie orzeczenia wydanego przez tak obsadzony sąd i zniesienie postępowania dotkniętego nieważnością.

Strony mogą w okresie trwania umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem.

Zatrudnienie nauczyciela spełniającego warunki z art. 10 ust. 2 pkt 2-4 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 3, poz. 19 ze zm.) na podstawie umowy o pracę na czas określony, niezgodnie z przesłankami art. 10 ust. 4 tej ustawy, powoduje nawiązanie stosunku pracy na czas nie określony.

Odprawa wypłacona na podstawie art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 25 listopada 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych /Dz.U. 1991 nr 18 poz. 80/ nie jest odszkodowaniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./.

Brak w decyzji rozstrzygnięcia co do części przedmiotu sprawy jest równoznaczny z brakiem decyzji. W świetle przepisów art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa skarga na decyzję nie zawierającą rozstrzygnięcia o części przedmiotu sprawy, czyniąca zarzuty co do tej części decyzji, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 204 par. 1 bądź art. 207 par. 6 Kpa.

Dopuszczalny jest zwrot wywłaszczonej nieruchomości /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie tylko w sytuacji, gdy nie zrealizowano zamierzonej inwestycji, ale również wtedy, gdy inwestycję wykonano, ale nie jest ona wykorzystywana bądź przeznaczona jest na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu

Niezarobkowa działalność gospodarcza gminy, polegająca na komunalnym budownictwie mieszkaniowym w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy, a następnie sprzedaż wybudowanych w ten sposób w ramach tej działalności lokali mieszkalnych, nie uprawniają do ulgi podatkowej z art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "d" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz

1. Tylko niewykonane zaległe zobowiązanie podatkowe może być z uzasadnionych względów gospodarczych lub uzasadnionych względów społecznych umorzone /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./. 2. Postępowanie w sprawie umorzenia zaległości podatkowych po ich uiszczeniu jest bezprzedmiotowe, co stanowi zgodnie z art. 105 par

Zachowanie terminu do wniesienia podania o wznowienie postępowania celnego ocenia się tylko na podstawie przepisu art. 148 Kpa w związku z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ i wobec tego wykluczone jest w tej kwestii odwoływanie się do przepisów Prawa celnego określających wymogi związane z dokumentem celnym.

Nie można na podstawie normy art. 30 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ kształtować zasad zarządu mieniem komunalnym, bowiem w świetle art. 40 ust. 2 pkt 3 tej samej ustawy może to nastąpić tylko w formie przepisów gminnych.

1. Organ drugiej instancji, wykonując zawarty w art. 63 ust. 3 ustawy z dnia 19 października 1991 r. o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 107 poz. 464/ nakaz umorzenia postępowania "w sprawie" nie może ograniczyć się tylko do umorzenia postępowania odwoławczego /art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa/, lecz musi uchylić zaskarżoną decyzję organu pierwszej

1. Uchwały organów samorządu adwokackiego w sprawie przeniesienia siedziby wykonywania zawodu adwokata do innej miejscowości, zarówno w zespole adwokackim, jak i indywidualnie, mają charakter decyzji administracyjnych w rozumieniu art. 1 par. 2 pkt 2 w zw. z art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa oraz podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego stosownie do art. 196 par. 1 i 2 Kpa. 2. Plan rozmieszczenia

1. Sprawa nadania prawa własności określonej państwowej nieruchomości jest inną sprawą niż sprawa przyznania tej nieruchomości do faktycznego użytkowania do czasu nadania prawa własności. Między decyzjami wydanymi w tych sprawach nie zachodzi stosunek rzeczy ostatecznie rozstrzygniętej w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 3 Kpa. 2. Okoliczność, iż granice, w jakich nieruchomość została przyznana na własność

1. W świetle pierwotnych zapisów art. 6 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ obowiązujących w 1992 r. możliwe było łączne opodatkowanie małżonków, z których jeden poniósł stratę, gdyż nie osiągnął on dochodu. 2. Nie osiąganie dochodu, w rozumieniu art. 6 ust. 3 cyt. wyżej ustawy oznacza także sytuację, w której jeden z

Przychód uzyskany ze sprzedaży obligacji, a także koszty jego uzyskania muszą być brane pod uwagę przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

1. Z przepisu par. 11 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ wynika, że prawodawca uznał, iż tylko i wyłącznie wydatki osoby niepełnosprawnej na przystosowanie pojazdu mechanicznego do potrzeb wynikających z niepełnosprawności podlegają odliczeniu od podstawy