Stanowienie przez organy gminy przepisów powszechnie obowiązujących jest ograniczone do spraw publicznych o znaczeniu lokalnym.

1. Artykuł 55 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, stanowiący, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość ustalone w decyzji podlega rewaloryzacji na dzień wypłaty, ma zastosowanie również do odszkodowania ustalonego na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów o wywłaszczeniach, a więc także przepisów

1. Małżonkowie będący wieczystymi użytkownikami gruntu korzystają z obniżki w opłatach, przewidzianej w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniunieruchomości (jedn. tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.), jedynie wówczas, gdy wyłącznym źródłem utrzymania obojga jest emerytura lub renta. 2. Opłata za grunty oddane w użytkowanie wieczyste, w tym

Jeżeli sąd odwoławczy, uchylając postanowienie odmawiające odszkodowania za niesłuszne tymczasowe aresztowanie dochodzonego na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy z 23.II.1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149; zm. Dz.U. z 1993 r., nr 36, poz. 159) i przekazując sprawę sądowi pierwszej

Dopuszczalność skargi na niewydanie w ustalonym przez przepis prawa terminie decyzji przez naczelny organ administracji państwowej nie jest uzależniona od wyczerpania środków przewidzianych w art. 37 Kpa.

1. Przepisy art. 1060 k.p.c. nie mają zastosowania do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. 2. Decyzja organu założycielskiego o przekazaniu Agencji majątku, wierzytelności i zobowiązań zlikwidowanego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej oraz protokół zdawczo-odbiorczy sporządzony przez podmiot przekazujący i Agencję nie są dokumentami, o jakich mowa w art. 53 ust. 2 prawa bankowego (j.t. Dz.U. z

Ratio legis art. 69 ust. 1 w związku z ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127/ polega na tym, że uprawnienie poprzedniego właściciela albo jego następcy prawnego do przywrócenia mu własności zbędnej nieruchomości, przejętej na rzecz Państwa w trybie art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego

Przepisy par. 15 ust. 2 i par. 16 ust. 1 pkt 1 zarządzenia nr 86 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 września 1991 r. w sprawie określenia wysokości pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe dla funkcjonariuszy Policji i Urzędu Ochrony Państwa oraz zasad jej przyznawania i zwracania /nie publikowanego/ wykraczają poza upoważnienie ustawowe i nie mają przymiotu prawa powszechnie obowiązującego;

Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ jest procesowym terminem zawitym, którego niedotrzymanie /uchybienie/ powoduje ujemne skutki procesowe dla strony.

Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ ma charakter materialnoprawny.

Szacunek ma za zadanie odtworzenie rzeczywistego przebiegu procesów gospodarczych podlegających opodatkowaniu.

W sytuacji, gdy po okresie pracy w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez rodziców dana osoba obejmuje gospodarstwo teściów i rozpoczyna jego prowadzenie osobiście lub ze współmałżonkiem, okres tej pracy przypadający po ukończeniu 16 roku życia, na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy

Podatnik we wniosku o przyznanie ulgi podatkowej nie jest obowiązany do wskazania podstawy prawnej żądania, lecz wyłącznie do określenia zdarzeń, na których wniosek opiewa. Do organów orzekających należy zastosowanie właściwej normy prawnej pozwalającej na rozstrzygnięcie wniosku.

1. Bezskuteczny upływ terminu płatności ustalony w decyzji przyznającej odroczenie w sprawie, sprawia że decyzja ta, pozostając nadal w obrocie prawnym, nie wywołuje żadnych skutków. 2. Podatnik zatem, który nie spełnił zobowiązania podatkowego w terminie wyznaczonym w decyzji o odroczeniu płatności nie może skutecznie twierdzić, iż skutki prawne tego zaniechania powstają dopiero z upływem terminu

Podstawowe uprawnienie organu podatkowego pozwalające na wydawanie decyzji ustalających zobowiązanie podatkowe, nie może obejmować tej sfery, która przysługuje jedynie organowi weryfikującemu bilans. W sytuacji zatem, gdy organ podatkowy powziął wątpliwości co do rzetelności księgowania czynności rozporządzających mieniem przez podatnika, która nie została zakwestionowana przez organ dokonujący weryfikacji

Dochodzenie w drodze sądowej uznania bezskuteczności wypowiedzenia udziału w dwuosobowej spółce cywilnej nie stanowi przeszkody do wykreślenia spółki z ewidencji działalności gospodarczej.

Prawo do odprawy pieniężnej, przewidzianej w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.), nie zostaje wyłączone na podstawie art. 8 ust. 3 pkt 3 zd. 2 tej ustawy, jeżeli dochodzi do rozwiązania stosunku pracy przez spółkę

1. Nie zgłoszenie przez spółkę działającą na podstawie koncesji zmian o stanie faktycznym i prawnym rażąco uchybia warunkom wykonywania działalności gospodarczej /art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i wypełnia dyspozycję art. 22a ust. 1 pkt 2 podanej ustawy. 2. Posługiwanie się przez osoby zatrudnione przez spółkę przy wykonywaniu

Brak wymaganej przez przepisy praw decyzji o ustaleniu lokalizacji danej inwestycji nie przesądza jeszcze o nieważności decyzji zawierającej pozwolenie na budowę tej inwestycji.

W świetle art. 101 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (jedn. tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177 ze zm.)* prawo do wynagrodzenia za pracowniczy projekt racjonalizatorski, odmiennie niż prawo do wynagrodzenia za pracowniczy wynalazek czy pracowniczy wzór użytkowy, nie podlegało ograniczeniu czasowemu od daty zgłoszenia projektu.

Skoro skarżący, jako osoba przewożąca towar /art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. nr 75 nr 445 ze zm./ rozporządził towarem w sposób sprzeczny z treścią postanowienia o przekazaniu sprawy /art. 45 ust. 5 prawa celnego/ to od tego momentu stał się podmiotem dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, bowiem działał we własnym imieniu i na własny rachunek /art. 2 pkt 6 prawa

1. Wobec jednakowej w istocie treści art. 57 par. 4 Kpa i art. 115 Kc brak jest podstaw do różnicowania pojęcia "dzień ustawowo wolny od pracy" w postępowaniu cywilnym oraz postępowaniu administracyjnym. 2. Dzień 2 stycznia 1993 r., będący "wolną sobotą" /zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1992 r. w sprawie terminów udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy w 1993 r

Nadanie mocy obowiązującej planowi zagospodarowania przestrzennego nie oznacza przekształcenia w "tymczasowe" wszelkie zasadzenia drzew rosnących na terenach nie przeznaczonych na cele zadrzewień.