Stanowienie przez organy gminy przepisów powszechnie obowiązujących jest ograniczone do spraw publicznych o znaczeniu lokalnym.
Pracodawcę przejmującego na zasadzie art. 231 § 2 k.p. inny zakład pracy wiążą warunki indywidualnych umów o pracę wynikające z zakładowego systemu wynagradzania obowiązującego w przejmowanym zakładzie.
Dopuszczalność skargi na niewydanie w ustalonym przez przepis prawa terminie decyzji przez naczelny organ administracji państwowej nie jest uzależniona od wyczerpania środków przewidzianych w art. 37 Kpa.
1. Przepisy art. 1060 k.p.c. nie mają zastosowania do Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa. 2. Decyzja organu założycielskiego o przekazaniu Agencji majątku, wierzytelności i zobowiązań zlikwidowanego przedsiębiorstwa gospodarki rolnej oraz protokół zdawczo-odbiorczy sporządzony przez podmiot przekazujący i Agencję nie są dokumentami, o jakich mowa w art. 53 ust. 2 prawa bankowego (j.t. Dz.U. z
Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ jest procesowym terminem zawitym, którego niedotrzymanie /uchybienie/ powoduje ujemne skutki procesowe dla strony.
Termin złożenia wniosku określony w par. 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ ma charakter materialnoprawny.
Dochodzenie w drodze sądowej uznania bezskuteczności wypowiedzenia udziału w dwuosobowej spółce cywilnej nie stanowi przeszkody do wykreślenia spółki z ewidencji działalności gospodarczej.
1. Nie zgłoszenie przez spółkę działającą na podstawie koncesji zmian o stanie faktycznym i prawnym rażąco uchybia warunkom wykonywania działalności gospodarczej /art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ i wypełnia dyspozycję art. 22a ust. 1 pkt 2 podanej ustawy. 2. Posługiwanie się przez osoby zatrudnione przez spółkę przy wykonywaniu
Podatnik we wniosku o przyznanie ulgi podatkowej nie jest obowiązany do wskazania podstawy prawnej żądania, lecz wyłącznie do określenia zdarzeń, na których wniosek opiewa. Do organów orzekających należy zastosowanie właściwej normy prawnej pozwalającej na rozstrzygnięcie wniosku.
1. Bezskuteczny upływ terminu płatności ustalony w decyzji przyznającej odroczenie w sprawie, sprawia że decyzja ta, pozostając nadal w obrocie prawnym, nie wywołuje żadnych skutków. 2. Podatnik zatem, który nie spełnił zobowiązania podatkowego w terminie wyznaczonym w decyzji o odroczeniu płatności nie może skutecznie twierdzić, iż skutki prawne tego zaniechania powstają dopiero z upływem terminu
Skoro skarżący, jako osoba przewożąca towar /art. 42 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. nr 75 nr 445 ze zm./ rozporządził towarem w sposób sprzeczny z treścią postanowienia o przekazaniu sprawy /art. 45 ust. 5 prawa celnego/ to od tego momentu stał się podmiotem dokonującym obrotu towarowego z zagranicą, bowiem działał we własnym imieniu i na własny rachunek /art. 2 pkt 6 prawa
1. Wobec jednakowej w istocie treści art. 57 par. 4 Kpa i art. 115 Kc brak jest podstaw do różnicowania pojęcia "dzień ustawowo wolny od pracy" w postępowaniu cywilnym oraz postępowaniu administracyjnym. 2. Dzień 2 stycznia 1993 r., będący "wolną sobotą" /zarządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 grudnia 1992 r. w sprawie terminów udzielania dodatkowych dni wolnych od pracy w 1993 r
Artykuł 39 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych (j.t. Dz.U. z 1991 r. nr 18, poz. 80 ze zm.) wyłącza prawo do odprawy, przewidzianej w ust. 1 tego przepisu, dyrektora przedsiębiorstwa państwowego odwołanego ze stanowiska, także w sposób równoznaczny z wypowiedzeniem umowy o pracę (art. 70 § 2 k.p.), gdy odwołanie nastąpiło z przyczyn uzasadniających rozwiązanie
O nieściągalności należności w rozumieniu art. 10 ust. 2 pkt 12 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1991 nr 49 poz. 216 ze zm./ można mówić tylko wówczas, gdy wierzyciel, po wyczerpaniu wszelkich przewidzianych prawem środków, nie uzyska zaspokojenia wierzytelności.
1. Wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe mają charakter osobisty, co oznacza, iż nie mogą one być przenoszone przez podatników w drodze umów cywilnoprawnych na osoby trzecie /chociażby były to osoby bliskie/ - np. w drodze umowy darowizny czy też kupna-sprzedaży. 2. Zgodnie z par. 6 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od towarów sprowadzanych
1. Podstawą prawną określenia stawki podatku obrotowego może być wyłącznie akt prawny, jakim jest ustawa i wydane na jej podstawie rozporządzenie wykonawcze Ministra Finansów. Zeszyty metodyczne Głównego Urzędu Statystycznego nie mają mocy aktów prawnych i wskazują uproszczoną klasyfikację usług wyłącznie dla celów statystycznych, dozwalających grupowanie usług pod różnymi kątami. 2. Zaliczenie mycia
1. Ulgi podatkowe przysługujące zlikwidowanemu w trybie art. 37 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./ przedsiębiorstwu państwowemu nie mogą być przeniesione w drodze umowy cywilnoprawnej na rzecz powstałej spółki akcyjnej. 2. Podstawą przyznania przywilejów podatkowych nie może być przepis proceduralny, jakim jest art. 7 Kpa.
Rozpoznając wniosek o zaniechanie ustalenia i poboru podatku organ podatkowy, mając na uwadze treść art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, według którego nie odlicza się od podstawy opodatkowania alimentów na dzieci, ustalonych w wyroku sądowym, winien zbadać, czy podatnik posiada inne źródło przychodu pozwalające mu
Tożsamość sprawy w postępowaniu administracyjnym występuje także wtedy, gdy zmieni się wprawdzie akt stanowiący podstawę prawną decyzji, lecz zachowana zostanie ciągłość regulacji prawnej praw i obowiązków stron postępowania administracyjnego.
1. Przepis art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1990 r. o podatkowych zobowiązaniach /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie może stanowić podstawy do wydania przez urząd skarbowy decyzji o przeniesieniu odpowiedzialności za zobowiązania podatkowe spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na członków jej zarządu w sytuacji określonej w art. 298 par. 1 Kodeksu handlowego. 2. Odmawia odpowiedzi na drugie
Przepis art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./ nie precyzuje sposobu przekazania dewiz uzyskanych w drodze darowizny. Oznacza to, że każdy sposób wniesienia dewiz na rachunek obdarowanego do banku w kraju, z udokumentowaniem ich uzyskania, odpowiada dyspozycji wyżej powołanego przepisu. Dotyczy to także wpłaty dewiz przywiezionych
Wykonanie w ramach działalności gospodarczej projektu architektonicznego i sprzedanie go następnie w formie planów architektonicznych upoważniających nabywcę do zastosowania ich do wzniesienia jednej budowli nie jest rozporządzeniem prawem autorskim, a co za tym idzie - przy tego rodzaju działalności gospodarczej nie przysługuje prawo do ryczałtowego obliczania kosztów uzyskania przychodów, przewidziane
Poboru podatku obrotowego od towarów sprowadzanych z zagranicy dokonuje się według stawek obowiązujących w dniu dokonania zgłoszenia celnego, a nie w dniu dokonania odprawy celnej.
Złożenie wniosku o przekazanie sprawy do innego urzędu celnego jest jednoznaczne ze zgłoszeniem celnym w rozumieniu art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./.