Wyrównanie nagrody jubileuszowej przewidziane na podstawie art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz. U. Nr 5, poz. 25) w porozumieniu o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania przysługuje pracownikowi, który po wejściu w życie tego porozumienia nabył prawo do nagrody, jeżeli przed tą datą przysługiwała mu już jakakolwiek nagroda

1. Nie można czynić podatnikowi zarzutu naruszenia przepisów, jeżeli przepisy te dopuszczają możliwość różnorodnej interpretacji, a podatnik stosuje się do znanego mu stanowiska organu podatkowego dotyczącego tej kwestii. 2. Nie można przerzucać na podatnika błędów lub uchybień popełnionych przez samego prawodawcę /niejasność przepisów/, jak i przez organ podatkowy /niewłaściwa ich interpretacja/.

Wyrównanie nagrody jubileuszowej przewidziane na podstawie art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania (Dz.U. nr 5, poz. 25) w porozumieniu o wprowadzeniu zakładowego systemu wynagradzania przysługuje pracownikowi, który po wejściu w życie tego porozumienia nabył prawo do nagrody, jeżeli przed tą datą przysługiwała mu już jakakolwiek nagroda

Z określonych w art. 18 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ przepisów nie wynika możliwość cofnięcia uprawnień do wykonywania rzemiosła dlatego, że działalność rzemieślnicza ujemnie wpływa na środowisko.

Opuszczenie lokalu mieszkalnego przez najemcę - choćby nawet nie dopełnił on obowiązku wymeldowania - i związanie interesów życiowych z innym lokalem jest równoznaczne z utratą uprawnień do zamieszkiwania w opuszczonym lokalu, bez potrzeby wydawania w tym zakresie decyzji administracyjnej.

Zamieszczenie w wykazie obowiązujących aktów prawa miejscowego /art. 182 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1983 r. o systemie rad narodowych i samorządu terytorialnego - Dz.U. nr 41 poz. 185/ aktu nie mającego mocy prawnej ze względu na niespełnienie wymagań formalnoprawnych /brak publikacji w dzienniku urzędowym uchwały o zatwierdzeniu planu zagospodarowania przestrzennego/ nie konwaliduje tych uchybień

1. Wydawanie decyzji administracyjnych przewidzianych w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60/ należy wyłącznie do organów wymienionych w art. 21 ust. 3 tej ustawy. 2. Możliwość przekazania rejonom dróg publicznych niektórych funkcji zarządu drogi, o której mowa w art. 21 ust. 4 wyżej wymienionej ustawy nie obejmuje przekazania uprawnień organu administracji państwowej

1. Konstytucyjna zasada wolności zrzeszania się wyrażona w art. 84 Konstytucji PRL nie oznacza wcale, że z woli ustawodawcy w konkretnych sytuacjach dla osiągnięcia określonych ważkich celów społecznych i gospodarczych nie jest dopuszczalne wprowadzenie ustawowego obowiązku należenia do organizacji społeczno-zawodowej mającej zagwarantować realizację zamierzonych celów. 2. Takie cele zostały sprecyzowane

Ustawa z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./ nie wprowadza "odszkodowania wojennego" ani "wynagrodzenia" za udział w walkach za Ojczyznę. W dowód szacunku i uznania dla ludzi zasłużonych z tytułu walk o narodowe i społeczne wyzwolenie Ojczyzny wprowadza "świadczenia kombatanckie", których pozbawiona jest reszta społeczeństwa.

1. Przyjęta w ustawie z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ definicja gruntu rolnego, służy innym celom niż pojęcie nieruchomości rolnej używane przy obrocie nieruchomościami i dziedziczeniu gospodarstw rolnych czy też pojęcie gruntu rolnego używane przy wywłaszczaniu nieruchomości. Pojęcie gruntu rolnego w powyższej ustawie jest użyte w sensie ewidencyjno-geodezyjnym

Jeżeli wskutek zniesienia współwłasności działka siedliskowa, wchodząca w skład gospodarstwa rolnego, zostanie przyznana właścicielowi tego gospodarstwa, pozostałym współwłaścicielom tej działki należą się spłaty pod warunkiem, że odpowiadają oni wymaganiom określonym w art. 216 k.c.

Podatkowe komisje odwoławcze przy Izbie Skarbowej - zgodnie z par. 1 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych /Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./ nie są właściwe do rozpatrywania odwołań od decyzji w sprawach, w których podatnikami są spółki zarówno posiadające osobowość

Między znakiem towarowym a nazwą przedsiębiorstwa (firmą), jak również między gospodarczymi i prawnymi funkcjami obu tych instytucji występują istotne różnice. O ile znak towarowy służy do odróżniania określonych rodzajów towarów pochodzących z określonego przedsiębiorstwa, to nazwa (firma) indywidualizuje przedsiębiorstwo w obrocie prawnym.

Dziadkowie mogą żądać uregulowania osobistych kontaktów z wnukami, jeżeli leży to w interesie dzieci.

W wypadku wywłaszczania nieruchomości gruntowej, na której znajduje się budynek objęty nakazem przymusowej rozbiórki wydanym przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, dotychczasowemu właścicielowi przysługuje odszkodowanie również za ten budynek.

1. Zachowanie procedury obowiązującej w myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/ wymaga umożliwienia okręgowej radzie adwokackiej wypowiedzenie się co do słuszności żądania zainteresowanego. 2. Stanowisko okręgowej rady adwokackiej jest jedną z okoliczności pozwalającą na ocenę, czy występują "uzasadnione wypadki" w rozumieniu art. 4 ust. 3 prawa

Potraktowanie przez organ administracji państwowej zgodnych wniosków stron o zmianę decyzji w trybie art. 155 Kpa, jako wniosków o wznowienie postępowania i wydanie decyzji w przedmiocie wznowienia postępowania oznacza, że organ wydał decyzję w innej sprawie niż wnioskowana przez strony, co powoduje obowiązek uwzględnienia przez Naczelny Sąd Administracyjny skargi i stwierdzenia nieważności zaskarżonej

1. W świetle par. 2 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez dziki, łosie, jelenie i daniele /Dz.U. nr 28 poz. 146 ze zm./ za "produkt główny" objęty szkodą uważa się zarówno ziarno jak i słomę. Jednakże w przypadku gdy umowa kontraktacji opiewa wyłącznie na ziarno, to tylko odnośnie tej części plonu

W przypadku gdy umowa ma - w świetle regulacji Kodeksu cywilnego - wiele cech umowy kontraktacyjnej, ale nie zawiera zastrzeżeń, że chodzi o dostarczenie wytworów wyłącznie wyprodukowanych w gospodarstwie rolnika /strony umowy/, którego nazywa "dostawcą", nie "producentem" jest bliższa umowie sprzedaży rzeczy przyszłych, niż umowie kontraktacyjnej /par. 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia

Naruszenie przez organ administracji państwowej art. 209 Kpa powinno być kwalifikowane jako rażące naruszenie prawa.

Zakaz wznoszenia obiektów budowlanych na obszarze położonym między wałem przeciwpowodziowym a korytem rzeki /art. 66 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne - Dz.U. nr 38 poz. 230/ dotyczy wszelkich obiektów budowlanych, a więc również i takich, które ze względu na rozmiary nie wymagają pozwolenia na budowę.

Osoby wymienione w art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, które zajmują już w części domy lub lokale stanowiące ich własność, nie mogą domagać się dalszego opróżnienia takiego domu lub lokalu na podstawie art. 28 ust. 2-4 prawa lokalowego.