Zakres zabezpieczenia hipoteką przymusową, wpisaną na podstawie tymczasowego zarządzenia sądu, odsetek oraz kosztów postępowania określa odnoszący się do hipoteki kaucyjnej szczególny przepis art. 104 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147) w związku z art. 111 ustawy, a nie przepis art. 69 ustawy, dotyczący hipoteki w ogólności.

1. Regulacja zawarta w art. 9 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 22 marca 1928 r. o ochronie zwierząt /t.j. Dz.U. 1932 nr 42 poz. 417 ze zm./ jest wyjątkiem od zasady wolności dysponowania zwierzęciem przez jego właściciela, zaś jako wyjątek musi być interpretowana ściśle. 2. Jeśli zachodzi realna obawa, że właściciel nie będzie zwierzęcia leczył, organ administracji może na czas tego

Do właściwości rzeczowej sądu rejonowego należy rozpoznanie sprawy o zobowiązanie spółdzielni do przyjęcia oznaczonej osoby w poczet członków, i to bez względu na to, czy organ spółdzielni podjął uchwałę w tej kwestii.

Umowa o przystąpieniu do istniejącego zrzeszenia przedsiębiorstw państwowych, zawarta pomiędzy radą zrzeszenia a przedsiębiorstwem państwowym, podlega zatwierdzeniu przez organ założycielski przystępującego przedsiębiorstwa (art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 25 września 1981 r. o przedsiębiorstwach państwowych Dz. U. Nr 24, poz. 122 ze zm.).

Brak innego miejsca pobytu stałego nie stoi na przeszkodzie w wydaniu decyzji o wymeldowaniu o ile spełnione są przesłanki wymienione w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/.

Właściciel domu wielomieszkaniowego ma prawo zajmowania w nim na cele mieszkalne jednego samodzielnego lokalu, zatem w przypadku współwłasności takiego domu prawo do zajmowania jednego samodzielnego lokalu dotyczy łącznie wszystkich współwłaścicieli.

1. Nie można przyjąć by niedopuszczalne było w postępowaniu o odszkodowanie skorzystanie z innych dowodów przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego, gdyby z jakichś względów ustalenie odszkodowania było niemożliwe przy zachowaniu procedury przewidzianej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez

Właściwość organów administracji państwowej do rozstrzygania sporów między wynajmującym i najemcą, określona w par. 4 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1983 r. w sprawie czynszów najmu za lokale mieszkalne i użytkowe /Dz.U. nr 38 poz. 174 ze zm./, dotyczy czynszu i opłat z tytułu wyposażenia i eksploatacji lokalu, nie obejmuje natomiast opłaty za bezumowne korzystanie z lokalu.

Naczelnik gminy, który jest organem II instancji w podejmowaniu decyzji o odszkodowaniu, nie może wydawać decyzji o wielkości szkody, traktując protokół końcowego szacowania organów leśnych jako decyzję I instancji i przed wydaniem decyzji o odszkodowaniu przez właściwe nadleśnictwo. Decyzja taka naczelnika gminy byłaby pozbawiona jakichkolwiek podstaw prawnych i już z tego względu dotknięta wadą nieważności

Zgodnie z unormowaniem zawartym w par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 lipca 1979 r. w sprawie spółek wodnych i ich związków /Dz.U. nr 17 poz. 109/ organ administracji państwowej władny jest włączyć do spółki w charakterze jej członków zainteresowanych właścicieli nieruchomości, jeżeli jest to uzasadnione względami gospodarczymi lub potrzebami w zakresie ochrony wód. Powołanie się na fakt

Dopuszczalne jest nabycie przez zasiedzenie części działki siedliskowej, wchodzące) w skład spadkowego gospodarstwa rolnego przez spadkobiercę, który nie zachował uprawnień do dziedziczenia gospodarstwa rolnego.

1. Ponieważ budynek jest częścią składową nieruchomości i nie może być odrębnym przedmiotem własności /art. 47 par. 1 i art. 48 Kc/ to odmowa jego sprzedaży jako części składowej /bez działki/ nie może mieć wpływu na sprzedaż całej nieruchomości /działki i budynku/, gdyż przedmiot sprawy nie będzie ten sam i ewentualne ustalenie kandydata na nabywcę nieruchomości stanowiącej działkę łącznie z budynkiem

Weryfikacja członków ZBoWiD polega na wykazaniu na podstawie niewątpliwych dowodów, że ubiegający się o członkostwo spełnia ustawowe warunki do ubiegania się o uprawnienia kombatanckie.

Ruch oporu w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ jest zorganizowaną formą walki z okupantem w ramach oddziałów partyzanckich utworzonych na wzór wojskowy i stosujących dyscyplinę wojskową. Uczestnik takiego oddziału składa przysięgę i jest włączony w ramy organizacyjne oddziału.

Porozumienie branżowe utworzone na podstawie art. 12 ust. l4 ustawy z dnia 31 stycznia 1985r. o drobnej wytwórczości (Dz. U. Nr 3, poz. 11) nie podlega wpisowi do rejestru prowadzonego przez sąd.

1. Statutowy zakaz przydziału spółdzielczego lokalu mieszkalnego członkowi, którego małżonek ma tytuł prawny do domu jednorodzinnego i w tym domu zamieszkuje, nie jest sprzeczny z przepisami prawa spółdzielczego. Zakaz ten nie działa w sytuacji, gdy szczególne względy rodzinne przemawiają za posiadaniem przez małżonków dwu oddzielnych lokali mieszkalnych". 2. Jeżeli zarząd odmawia członkowi powołując

1. Na mocy decyzji o przydziale lokalu mieszkalnego strona nabywa uprawnienie z chwilą, gdy decyzja ta stała się ostateczną, a nie z momentem objęcia lokalu. 2. Okoliczność, że przydzielony lokal nie został zajęty przez najemcę /bez jego winy/, nie oznacza, że przydział lokalu jest decyzją, na mocy której strona nie nabyła prawa i która może być uchylona lub zmieniona w trybie art. 154 par. 1 Kpa.

Przepisy art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ nie uzależniają orzeczenia przepadku zakazanych do przywozu nośników informacji ani od ilości, ani od celu, w którym zostały przywiezione.

Artykuł 43 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie stanowi dla osoby przekwaterowanej podstawy do żądania poprawy warunków mieszkaniowych, jak również do realizacji uprawnień do dodatkowej powierzchni mieszkalnej.

Jeżeli całkowitą niezdolność do pracy poszkodowanego, ograniczonego już przed wypadkiem w swoich możliwościach zarobkowych z powodu choroby samoistnej, spowodowało dopiero połączenie skutków tej choroby ze skutkami procesu chorobowego wywołanego czynem wyrządzającym szkodę, to wysokość tej szkody określa całe wynagrodzenie, jakie poszkodowany mógłby osiągnąć, gdyby nie uległ wypadkowi.

Długość okresu nieprzebywania w lokalu osoby, która utraciła uprawnienia do przebywania w lokalu i bez wymeldowania się opuściła dotychczasowe miejsce pobytu stałego, nie ma znaczenia dla podjęcia decyzji o wymeldowaniu.