Transfer" (przekazywanie do kraju pieniędzy zarobionych za granicą przez pracownika polskiego przedsiębiorstwa państwowego) stanowi odrębną czynność prawną. Aby doszło do transferu", pracownik musi udzielić zakładowi pracy odrębnego zlecenia, które nie należy do istotnych elementów umowy o pracę. Przyjmującemu zlecenie nie wolno używać we własnym interesie pieniędzy dającego zlecenie. Od sum pieniężnych

1. Paragraf 1 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 czerwca 1982 r. w sprawie upoważnienia organów administracji państwowej do ustalania niektórych cen urzędowych i marż handlowych urzędowych oraz określania zasad ustalania cen regulowanych /Dz.U. nr 18 poz. 134 ze zm./ nie mógł stanowić podstawy do określenia zasad pobierania opłat za świadczenia udzielane przez uspołecznione zakłady pomocy

Usunięcie drzew i krzewów z terenu projektowanej budowy osiedla mieszkaniowego w związku z usytuowaniem - w miejscu istniejących zespołów roślinności - budynków mieszkalnych i innych obiektów służących realizacji budowy, nie może być uznane za usunięcie drzew i krzewów w związku z zabiegami pielęgnacyjnymi /art. 48 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska

Członkowi rady pracowniczej, zatrudnionemu w zakładzie o statusie przedsiębiorstwa przemysłu obronnego, może być skutecznie wypowiedziana umowa o pracę, jeśli zostało mu cofnięte dopuszczenie do prac tajnych - art. 7 ustawy o tajemnicy państwowej i służbowej (Dz. U. z 1982 r. Nr 40, poz. 276) - a bez takiego dopuszczenia nie może być zatrudniony na zajmowanym dotychczas ani na żadnym innym podobnym

Sąd Najwyższy z udziałem wiceprokuratora Prokuratury Generalnej PRL, J. Szewczyka, po rozpoznaniu w dniu 21 marca 1985 r. wniosku Prezesa Sądu Najwyższego, skierowanego przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy o Sądzie Najwyższym do rozpoznania w składzie siedmiu sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź

Wytyczne rady właściwego centralnego związku, określające zasady zawierania umów i ustalania kolejności przydziału lokali mieszkalnych (art. 205 prawa spółdzielczego), zawarte w uchwale nr 3 Rady Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego z dnia 3 marca 1983 r. w sprawie zasad przyjmowania członków, przydziału i zamiany mieszkań w spółdzielniach mieszkaniowych (Inf. i Kom. Nr 5, poz

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1976 r. w sprawie podwyższenia emerytur i rent inwalidzkich dla niektórych nauczycieli i nauczycieli akademickich (Dz. U. Nr 21, poz. 134) wprowadziło w § 2 ust. 2 zakaz doliczania do podstawy wymiaru emerytury obliczonej w myśl ust. 1 wynagrodzenia za pracą wykonywaną poza szkołą lub szkołą wyższą. Przepisy tego rozporządzenia nie przewidywały żadnego ograniczenia

Dziecku kształcącemu się w szkole państwowej, zapewniające! mu nieodpłatnie pełne utrzymanie, przysługuje w okresie wakacyjnym zasiłek rodzinny, jeżeli nie korzysta w tym okresie z nieodpłatnego utrzymania.

Decyzja mająca wady w zakresie ustalenia stanu faktycznego nie może być uznana za zgodną z prawem (art. 196 § 1 k.p.a.), przeto stosownie do art. 207 § 2 pkt 3 k.p.a. podlega uchyleniu. Jeżeli natomiast decyzja wydana została zgodnie z prawem (procesowym i materialnym), to choćby w ocenie sądu administracyjnego była niesłuszna, nie podlega uchyleniu, gdyż sąd administracyjny nie jest uprawniony do

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z wniosku Henryki Ch. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o okresową rentę rolniczą inwalidzką na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL od wyroku Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 11 kwietnia 1984 r. uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Okręgowemu Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

1. Stanowisko organu II instancji wyrażone w decyzji, według którego wykonanie obowiązku meldunkowego w miejscu pobytu czasowego stoi na przeszkodzie w uwzględnieniu wniosku o wymeldowanie na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie znajduje oparcia w obowiązujących przepisach wymienionej ustawy. Cytowany przepis

Osoba, która wykonuje usługi na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 maja 1989 r. w sprawie wykonywania działalności usługowej przez emerytów i rencistów /Dz.U. nr 13 poz. 87/ nie ma tytułu do uzyskania przydziału lokalu użytkowego na podstawie art. 31 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.

1. W myśl par. 12 ust. 1 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 czerwca 1984 r. w sprawie wykonywania obowiązku meldunkowego i prowadzenia ewidencji ludności /Dz.U. nr 32 poz. 176/ przy zameldowaniu na pobyt czasowy ponad dwa miesiące należy zgłosić odpowiednie dane wymienione w par. 7 rozporządzenia, adres miejsca pobytu stałego i czasowego oraz podać zamierzony czas trwania pobytu i

Podpisanie decyzji administracyjnej bez podania imienia, nazwiska i stanowiska służbowego, z którego wynikałoby upoważnienie do jej wydania, przesądza o istotnej wadzie tej decyzji.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Marianny K. przeciwko Marianowi i Alinie K. o eksmisję po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Olsztynie postanowieniem z dnia 29 grudnia 1984 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.: Podjął następującą uchwałę: Przedstawione przez Sąd Wojewódzki w trybie art. 391 k.p.c. budzące poważne wątpliwości zagadnienie

Artykuł 1 ustawy z dnia 3 grudnia 1984 r. o uznaniu ważności umów o przekazanie gospodarstwa rolnego następcy (Dz. U. Nr 55, poz. 282) obejmuje swoim zakresem, a więc powoduje kon-walidację z mocą wsteczną, umowy zawarte przez upoważnionego pracownika urzędu gminy będącego naczelnikiem także wówczas, gdy sąd w postępowaniu cywilnym uznał w sentencji lub w formie prejudycjalnej, że umowa o przekazanie

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jerzego Ch., przeciwko Alicji Ch. o rozwód po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Gdańsku postanowieniem z dnia 26 listopada 1984 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.: Podjął następującą uchwałę: Pozytywne rozstrzygnięcie przedstawionego Sądowi Najwyższemu zagadnienia prawnego wynika z rozważenia następujących

Artykuł 6 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ zawiera tzw. klauzulę generalną, którą charakteryzują pojęcia niedookreślone. Pojęć niedookreślonych nie wolno interpretować rozszerzająco.

Jeżeli nieprzedstawienie potwierdzenia uprawnienia do przebywania w lokalu nastąpiło w okolicznościach, kiedy z naruszeniem obowiązków wynikających z art. 9 Kpa organ administracji nie poinformował strony jak ma postępować i błędnie załatwił pismo skierowane do niego przez zarządcę budynku to uchybienia te miały istotny wpływ na wynik sprawy.

Do zawarcia ugody przed geodetą zastrzeżona jest forma szczególna pod rygorem nieważności, mianowicie forma protokołu granicznego sporządzonego przez tego geodetę, który dokonuje czynności ustalenia granicy.

1. Podstawą do ustalenia rozwiązań urbanistycznych i architektoniczno-budowlanych w planie realizacyjnym jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub wyznaczenie terenów budowlanych na podstawie przepisów o terenach budowlanych /art. 21 ust. 1 ustawy - Prawo budowlane/. 2. Na obszarach, dla których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego /wyznaczenia terenów budowlanych/