Powołanie w decyzji administracyjnej jedynie tytułu ustawy, bez wskazania określonego jej przepisu nie może być uznane za określenie podstawy prawnej podjętej decyzji.

Zgodnie z § 1 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 października 1958 r. w sprawie zasad i trybu przekazywania w ramach administracji państwowej przedsiębiorstw, instytucji oraz zakładów, nieruchomości i innych obiektów majątkowych (tekst jedn.: Dz.U. z 1970 r. Nr 28, poz. 225), który został utrzymany w mocy przez § 66 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1981 r. w sprawie

Przepis § 22 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz.U. Nr 10, poz. 49) nie wyklucza możliwości udowodnienia w postępowaniu sądowym okresów zatrudnienia zmarłego na podstawie zeznań świadków, jeżeli osoba ubiegająca się o rentę rodzinną wykaże, iż zaświadczeń zakładów pracy nie jest w stanie przedstawić

W wypadku gdy zamawiający dzieło powierza przyjmującemu zamówienie własny materiał na wykonanie dzieła, lecz przed terminem wykonania nastąpi u przyjmującego zamówienie kradzież tego materiału mimo jego należytego zabezpieczenia przed kradzieżą przyjmującemu zaś zamówienie zostanie wypłacone świadczenie przez PZU z tytułu ubezpieczenia od kradzieży, przyjmujący zamówienie obowiązany jest tylko do wydania

Uspołeczniony zakład pracy, który wypłacił swemu pracownikowi lub członkom jego rodziny odszkodowanie pieniężne z tytułu wypadku przy pracy (art. 914 ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych Dz.U. Nr 20, poz. 105), może dochodzić od osoby trzeciej, będącej sprawcą czynu powodującego konieczność tego świadczenia, zwrotu wypłaconego im odszkodowania

Kwestia dotycząca przyznania osobie objętej wywłaszczeniem lokalu zamiennego nie należy do materii mogącej być uregulowaną w decyzji o wywłaszczeniu nieruchomości. Wynika to z wyraźnego brzmienia przepisu art. 33 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /TJ. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/, który w tym zakresie odsyła do ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ zawiera materialnoprawne przesłanki wywłaszczenia. Przesłankami tymi są m.in.: niezbędność nieruchomości na cele użyteczności publicznej albo dla wykonania zadań określonych w zatwierdzonych planach gospodarczych.

Powoływanie się w art. 8 ust. 8 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ na rodzaj miasta i położenie gruntów, jako przesłanki kształtujące wysokość odszkodowania za wywłaszczony grunt o powierzchni działki normatywnej pozwala przyjąć, że chodzi tu o czynniki wpływające na wartość gruntów. W warunkach miejskich będzie

1. W zakresie w jakim właściwa jednostka organizacyjna ma prawo dostępu do linii elektroenergetycznej w celu wykonywania obowiązku konserwacji - wykonanie prawa własności jest ograniczone. Nie jest to ustanowienie ograniczonego prawa rzeczowego, skoro przepis art. 244 Kc ustanawia zamknięty katalog tych praw. Jest to jednak ograniczenie zakresu wykonywania prawa własności przewidziane ustawą, która

1. Wprawdzie zameldowanie nie jest uzależnione od uprawnień do lokalu, lecz stanowi jedynie dowód miejsca pobytu danej osoby /art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. nr 14 poz. 85/, jednak organ powinien uznać zasadność zameldowania na pobyt stały osoby, która nawet stale w nim nie przebywa, ale wiąże z nim trwale interesy życiowe jako właściciel

Jeżeli organy administracji państwowej doszły do przekonania, że skarżąca w danym lokalu nie zamieszkuje, przy czym stanowisko swe uzasadniły w sposób szczegółowy i logiczny, podając dlaczego dają wiarę dowodom na których oparły swe ustalenia, natomiast odmawiają wiarygodności dowodom przeciwnym, to podniesiony w skardze zarzut naruszenia art. 80 i 107 par. 3 Kpa nie jest zasadny. Ocena materiału dowodowego

1. Zgodnie z przepisami art. 26 ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1975 nr 11 poz. 67 ze zm./ i par. 7 ust. 4 uchwały nr 148 Rady Ministrów z dnia 9 lipca 1976 r. w sprawie zasad i trybu sporządzania, uzgadniania i zatwierdzania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego /M.P. nr 31 poz. 135/ terenowy organ administracji państwowej może w pewnych sytuacjach

Samowola budowlana jest naruszeniem porządku prawnego w budownictwie, która wpływa ujemnie na ład przestrzenny w zabudowie terenu, na środowisko i otoczenie oraz stwarza uciążliwości dla mieszkańców i przede wszystkim dla sąsiednich terenów.

Skoro do decyzji skarżący wybrał administracyjny tryb weryfikacji /tryb nadzoru/ i skorzystał z tego trybu - przedmiotem skargi do sądu w takiej sytuacji może być jedynie decyzja wydana w trybie nadzoru, a nie decyzje, które były kontrolowane w tym trybie.

Rolnik, który zamierza przekazać nieodpłatnie swe gospodarstwo rolne za emeryturę lub rentę następcy nie może tego uczynić na rzecz swego małżonka, gdyż nie należy on do następców rolnika w rozumieniu art. 48 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin /Dz.U. nr 40 poz. 268/. Należy stwierdzić, że także art. 48 ust. 2 omawianej ustawy

Artykuł 37 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ nie przewiduje braku zgody współwłaściciela nieruchomości jako okoliczności uprawniającej organ administracji do wydania nakazu rozbiórki obiektu wzniesionego przez innego współwłaściciela. Spór między współwłaścicielami, dotyczący ustalenia, czy działania inwestora wykraczają poza uprawnienia do rozporządzania

1. Par. 10 i par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 września 1980 r. w sprawie ochrony środowiska przed odpadami i innymi zanieczyszczeniami oraz utrzymaniem czystości i porządku w miastach i wsiach /Dz.U. nr 24 poz. 91/ nie upoważniają organów administracji do działania w formie decyzji administracyjnej, w obowiązki jednostek organizacyjnych lub osób fizycznych będących właścicielami, zarządcami

Pracownik, który otrzymał odprawę przewidzianą w § 6 pkt 1 uchwały nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia 1981 r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę (M.P. Nr 21, poz. 195) i wbrew zobowiązaniu podjął zatrudnienie w wykonywanym lub pokrewnym zawodzie w okresie sześciu miesięcy od daty rozwiązania stosunku pracy obowiązany jest do zwrotu

Wcześniejsza emerytura przyznana od dnia 1.I.1982 r. na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 1981 r. w sprawie szczególnych zasad przechodzenia na emeryturę pracowników uspołecznionych zakładów pracy w okresie do dnia 31 grudnia 1981 r. (Dz.U. Nr 19, poz. 95 z późn. zm.) nie podlega rewaloryzacji z mocy art. art. 122 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym

Do egzekucji należności pieniężnych przeciwko Państwowemu Zakładowi Ubezpieczeń stosuje się przepisy art. 1062 k.p.c.