Przez zawarte w art. 32 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 stycznia-1968 r. o powszechnym zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 3, poz. 6 z późn. zm.) określenie w razie uczęszczania do szkoły" rozumieć również należy kształcenie się dziecka w szkole dla pracujących pod warunkiem, że dziecka nie przekroczyło 24 lat i nie pracuje zawodowo.

Jeżeli sąd pracy i ubezpieczeń społecznych przejął w trybie art. 74 ustawy o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych od komisji odwoławczej do spraw pracy, sprawę do rozpoznania dotyczącą zwolnienia ze służby w jednostce zmilitaryzowanej, nie powinien ograniczać się do uznania swej niewłaściwości, lecz rozstrzygnąć o odszkodowaniu również w wypadku braku wyraźnego żądania w tym kierunku,

Termin przewidziany w art. 679 § 1 zd. drugie k.p.c. nie ma zastosowania w przypadku, gdy zmiany postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku żąda zainteresowany, który nie brał udziału w sprawie.

Na postanowienie sądu oddalające wniosek o wyłączenie biegłego nie przysługuje zażalenie.

Stosownie do art. 36 prawa wodnego (Dz. U. z 1974 r. Nr 38, poz. 230) terenowe organy administracji państwowej właściwe do wydawania pozwoleń wodnoprawnych rozstrzygają m.in. spory o odszkodowania powstałe w związku z takimi pozwoleniami. Dotyczy to sporów między stronami o takie działania lub zaniechania, które pozostają w normalnym związku przyczynowym z wydanym pozwoleniem i powodują szkodę w dziedzinie

Wobec nieuregulowania sytuacji prawnej garaży przez ustawę, o sytuacji tej rozstrzyga bądź wewnętrzne uregulowanie przyjęte w spółdzielni (statut, regulamin), bądź treść czynności prawnej dokonanej z członkiem. Stosownie do tego, prawo do garażu może być związane ze spółdzielczym prawem do lokalu lub oddane członkowi na podstawie odrębnego stosunku prawnego (najmu), z reguły na czas trwania spółdzielczego

W toczącej się przed okręgowym sądem pracy i ubezpieczeń społecznych sprawie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku w drodze z pracy do domu w razie sporu co do istnienia uszczerbku na zdrowiu datą stwierdzenia uszczerbku na zdrowiu w rozumieniu § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1981 r. w sprawie podwyższenia niektórych świadczeń z tytułu wypadków przy pracy i chorób

W toczącej się przed komisją rozjemczą lub okręgowym sądem pracy i ubezpieczeń społecznych sprawie o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy, w razie sporu co do istnienia uszczerbku na zdrowiu lub co do stopnia tego uszczerbku, datą stwierdzenia uszczerbku na zdrowiu w rozumieniu § 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 grudnia 1981 r. w sprawie podwyższenia niektórych świadczeń

Rozstrzygnięcia w sprawach z zakresu działalności statutowej banków /prawa bankowego, bankowości/ nie zostały objęte art. 196 par. 2 Kpa, kontroli przez sąd administracyjny decyzji z tego zakresu również nie przewidują ustawy szczególne /art. 196 par. 3 Kpa/.

1. Wprawdzie art. 211 Kpa przewiduje odpowiednie stosowanie przez sąd administracyjny przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jednak tylko w sprawach nie uregulowanych w dziale VI Kpa. Sprawę kosztów procesu reguluje natomiast wyczerpująco art. 208 Kpa, który nie dopuszcza zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz organu administracji państwowej. Przepis ten zmienia zatem na korzyść

1. W przypadkach gdy Minister Sprawiedliwości nie zamierza skorzystać z możliwości wystąpienia do Rady Państwa o powołanie asesora na stanowisko sędziego, taka okoliczność może uzasadniać rozwiązanie z asesorem stosunku pracy, biorąc pod uwagę cel i charakter pracy asesora sądowego. 2. W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba rozwiązania stosunku pracy z asesorem, interes społeczny wymaga, aby dla osiągnięcia

Osobie bliskiej zamieszkującej razem z byłym członkiem spółdzielni, przysługuje pierwszeństwo przyjęcia do spółdzielni mieszkaniowej i uzyskania po byłym członku spółdzielczego prawa do lokalu w zasadzie i wówczas, gdy został on wykreślony z rejestru członków tej spółdzielni z powodu porzucenia przezeń mieszkania spółdzielczego w związku z nabyciem wolnego domu jednorodzinnego (art. 145 ustawy z dnia

Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich, której podstawę stanowi art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim /Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Mimo bowiem użycia w tej ustawie pojęcia

Sprawy z zakresu ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/ nie zostały poddane kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego przez wymienienie ich w art. 196 par. 2 Kpa i nie zostały poddane tej kontroli również na mocy przepisu szczególnego, stosownie do art. 196 par. 3 Kpa.

1. Jeżeli z akt sprawy nie wynika, aby przyczyną wznowienia postępowania miała być działalność organu, który wydał decyzję - organem właściwym w sprawie wznowienia postępowania zakończonego ostateczna decyzją jest ten organ. 2. Decyzja organu wyższego stopnia powołująca jako podstawę prawną przepis art. 138 par. 2 Kpa oraz art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, a więc dwa przepisy, które się wzajemnie wykluczają

Renciście pobierającemu emeryturę lub rentę inwalidzką, a nie posiadającemu rodziny prócz osoby alimentowanej, który został pozbawiony wolności, wypłaca się w razie prowadzenia egzekucji należności alimentacyjnych z emerytury lub renty 25% tej części emerytury lub renty, która pozostała po potrąceniu należności alimentacyjnych. Wnioskodawca odwołał się od powyższej decyzji do Rady Nadzorczej Oddziału

Zakaz przeniesienia spółdzielczego prawa do lokalu przed zamieszkaniem członka w przydzielonym mu lokalu odnosi się do nabycia prawa do lokalu na podstawie czynności prawnej, nie zaś w drodze dziedziczenia (art. 147 § 5 ustawy o spółdzielniach i ich związkach z dnia 17 lutego 1961 r. Dz. U. Nr 12, poz. 61 ze zm.).

Sprostowaniu mogą ulegać niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki popełnione również w uzasadnieniu wyroku. Dlatego też wniosek w tym przedmiocie wymaga merytorycznego rozpoznania, a w razie jego bezzasadności podlega oddaleniu.

Określone w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ prawomocne postanowienie sądu opiekuńczego upoważniające matkę małoletniego do dokonania zmiany nazwiska dziecka, wydane w postępowaniu nieprocesowym, w którym uczestniczył ojciec dziecka, zastępuje zgodę tego ojca wymaganą przez art. 5 ust. 2 tej ustawy, w związku z czym nie jest konieczne

Rewizja od wyroku oddalającego skargę o wznowienie postępowania zakończonego wyrokiem okręgowego sądu pracy i ubezpieczeń społecznych, orzekającego jako druga instancja, podlega odrzuceniu.

Sąd wojewódzki, właściwy rzeczowo w myśl art. 17 pkt 4 k.p.c. w chwili wniesienia pozwu przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o zmianie ustawy kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 11, poz. 82), pozostaje nadal właściwy aż do ukończenia postępowania pomimo podwyższenia określonej w tym przepisie wartości przedmiotu sporu z kwoty 100 000 zł do kwoty 300 000 zł.

Nowy wymiar podatku dot. okresu 1978-1980 dokonany w dniu 25.06.1981 w sprawach, w których podatek został już raz wymierzony przed dniem 1.09.1980 r. jest decyzją wydaną w tej samej sprawie, a jedynie w innej fazie postępowania. Skarga na taki wymiar, jako na decyzję wydaną w sprawie, w której postępowanie zostało wszczęte przed wejściem w życie przepisów o sądowej kontroli decyzji administracyjnych

Jeżeli w dniu wydania decyzji naczelnika gminy ustalającej kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, strona nie posiadała już tej nieruchomości rolnej, gdyż posiadanie to utraciła wcześniej, a wniesionej do sądu powszechnego sprawy o przywrócenie posiadania nie popierała, bowiem mimo wezwania sądu nie uiściła opłaty sądowej, to nie może powoływać się skutecznie na prawo pierwszeństwa do

Art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 27 poz. 158/ stwierdza, że nie można wydać uprawnienia na prowadzenie działalności handlowej osobie nie posiadającej kwalifikacji wymaganych dla danego rodzaju działalności, lub osobie skazanej prawomocnym orzeczeniem sądu, jeżeli z charakteru