W wypadku zakończenia sprawy o ustanowienie służebności drogi koniecznej prawomocnym pozytywnym orzeczeniem sądowym, w którym występuje brak ciągłości ustanowionej służebności drogi koniecznej, przysługuje ponowne roszczenie o ustanowienie drogi koniecznej na odcinku zapewniającym jej ciągłość.
Sam fakt, że najemca wobec osób trzecich mógłby korzystać z uprawnienia do żądania wydania przedmiotu najmu na podstawie art. 222 § 1 k.c. w związku z art. 690 k.c., nie wyłącza roszczenia właściciela (wynajmującego) o wydanie przedmiotu najmu na podstawie art. 222 § 1 k.c.
Zachowanie się osoby, która przejęła na siebie w trybie art. 197 § 1 k.p.k. obowiązek przechowania rzeczy, w sposób sprzeczny z treścią podjętego zobowiązania, należy zakwalifikować jako zachowanie bezprawne, stanowiące istotny element czynu niedozwolonego (art. 415 k.c.).
Formę wyroku przybiera orzeczenie sądu wydane po rozpoznaniu wniosku o uzupełnienie wyroku tylko wówczas, gdy uzupełnia wyrok", a więc zawiera treść merytoryczną dotyczącą żądań pozwu, bez względu zresztą na to, czy jest to treść dla powoda korzystna (uwzględniająca żądanie pozwu) czy niekorzystna (oddalająca żądanie pozwu). Charakteru takiego nie ma orzeczenie sądu oddalającego wniosek o uzupełnienie
1. W myśl art. XIX przepisów wprowadzających kodeks cywilny ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych wymaga założenia dla nich księgi wieczystej, co dowodzi, że wpis taki ma charakter konstytutywny, to znaczy - jest jedną z przesłanek powstania takiej własności. 2. Organ administracji państwowej, któremu znana jest okoliczność, że toczy się postępowanie przed sądem powszechnym o zniesienie
O charakterze domu letniskowego nie decydują jego warunki techniczne, zgodnie bowiem z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ o charakterze domu letniskowego decyduje jego przeznaczenie /służy wyłącznie do wypoczynku właściciela i jego osób bliskich/ i położenie /wieś lub teren przeznaczony na rekreację ludności/. Jeżeli zatem lokal położony w takim domu
Uprawnienia określone w art. 462 k.p.c. przysługują z mocy art. 477 k.p.c. zakładowi pracy w sprawie przeciwko pracownikowi o roszczenia ze stosunku pracy.
"Czy w związku z zawieszeniem działalności związków zawodowych na podstawie par. 1 Zarządzenia nr 51 Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1981 r. w sprawie zawieszenia związków zawodowych i niektórych organizacji społecznych na czas obowiązywania stanu wojennego /M. P. nr 30 poz. 273/ członek rady zakładowej, /Komisji zakładowej/ związku zawodowego, będący pracownikiem mianowanym, korzysta w okresie
Zastrzeżenie w umowie zawartej pomiędzy agentem a jednostką gospodarki uspołecznionej, według którego agent nie będzie - z tytułu prowadzenia punktu sprzedaży detalicznej na podstawie tej umowy - ponosił innych obciążeń podatkowych poza wkalkulowanymi i wynikającymi z zatrudnienia pracowników, dotyczy wyłącznie stosunków wynikających z tej umowy i nie rozciąga się na obowiązki wynikające z art. 1 ust
Zawieszenie działalności wszystkich związków zawodowych i central związkowych na podstawie zarządzenia nr 51 Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1981 r. w sprawie zawieszenia działalności związków zawodowych i niektórych organizacji społecznych na czas obowiązywania stanu wojennego (M. P. Nr 30, poz. 273) w związku z art. 15 ust. 1 pkt 1 dekretu z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz.
Uprawnienia właściciela do zamieszkania w lokalu stanowiącym przedmiot jego odrębnej własności, zawarte w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, mają bezwzględne pierwszeństwo przed uprawnieniami wynikającymi z innych przepisów, w tym także z art. 39 tej ustawy. Wyłącza to możliwość zadysponowania przez organ administracji takim lokalem na rzecz osób
1. Organ odwoławczy, mający wątpliwości co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, powinien przeprowadzić postępowanie dowodowe uzupełniające /art. 136 Kpa/, bądź też uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/. Utrzymanie w takim wypadku wadliwej decyzji organu I instancji w mocy, a następnie wskazanie temu
Nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie organu administracji państwowej stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania.
Stosownie do art. 143 Kpa w brzmieniu ustawy przed nowelizacją z 1980 r. prokuratorowi służyło prawo zwrócenia się do właściwego organu o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem /art. 182 w brzmieniu tekstu jednolitego z 1980 r./. Wystąpienie takie wywoływało skutki prawne określone w art. 57 par. 2 Kpa z 1960 r. /obecnie art. 61 par. 3 Kpa/, to jest wyznaczało datę wszczęcia
Skutki niezamieszczenia w liście przewozowym zadeklarowanej wartości nadanego do przewozu towaru, przewidziane w art. 9 i 24 umowy o międzynarodowej kolejowej komunikacji towarowej (SMGS) z dnia 1 listopada 1951 r. (Dziennik Taryf i Zarządzeń Komunikacyjnych załącznik do nr 15 z 1974 r., poz. 81) ponosi nadawca także wtedy, gdy list przewozowy za jego zgodą lub na jego prośbę wypełnił pracownik kolejowy
Sąd nie jest właściwy do orzekania o odszkodowaniu za szkodę wynikłą z usunięcia ponad niezbędną potrzebę drzew rosnących w sąsiedztwie linii energetycznej. Przewidziany w art. 36 ust. 1 z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (tekst jedn.: Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64) sposób ustalania szkody wyrządzonej w związku z budową i konserwacją linii energetycznych dotyczy
Przepis art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ według którego urządzenia zaopatrzenia w wodę i urządzenia kanalizacyjne miast wykonywane są na koszt Państwa, nie wyłącza stosowania przepisu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /t.j. Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./, zgodnie z którym część
Przepis art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. prawo wodne (Dz.U. Nr 38, poz. 230 ze zm.), według którego urządzenia zaopatrzenia w wodę i urządzenia kanalizacyjne miast wykonywane są na koszt Państwa, nie wyłącza stosowania przepisu art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (jednolity tekst: Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159 ze zm.), zgodnie
Sąd pierwszej instancji, rozpoznając wniosek strony o zwolnienie od opłaty należnej od podania o złożenie rewizji nadzwyczajnej, nie jest władny do oceny zasadności tego podania i oddalenia wniosku strony o zwolnienie od opłaty z powołaniem się na oczywistą bezzasadność podania.
W wypadku ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych, także w sądowym postępowaniu o zniesienie współwłasności, określenie wielkości udziałów przypadających właścicielom poszczególnych lokali we współwłasności nieruchomości (art. 157 § 2 pkt 2 k.c.) może nie odpowiadać stosunkowej wartości lub powierzchni wyodrębnionych lokali.
Osoba, z wniosku której toczy się postępowanie administracyjne o przydział lokalu mieszkalnego, ma interes prawny w przystąpieniu w charakterze interwenienta ubocznego do strony pozwanej w procesie o ustalenie wstąpienia w stosunek najmu tego lokalu (art. 691 k.c.).
1. Podstawowym warunkiem przyznania odprawy przewidzianej w § 6 uchwały nr 169 Rady Ministrów z dnia 17 sierpnia1981 r. w sprawie dodatkowych świadczeń dla pracowników uspołecznionych zakładów pracy zmieniających pracę (M. P. Nr 21, poz. 195) jest rozwiązanie umowy o pracę przez zakład pracy w określonym trybie oraz z określonych przyczyn. Przepis § 6 uchwały nr 169 Rady Ministrów nie może być wykładany
Rolnik, który nabył w drodze umowy nieformalnej nieruchomość rolną, jednakże nie wszedł w jej posiadanie przed 4 listopada 1971 r., nie mógł nabyć własności tej nieruchomości na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych /Dz.U. nr 27 poz. 250 ze zm./, nie odpowiada bowiem warunkom określonym w tym przepisie.
W przypadku wielokrotnego dokonywania zmian decyzji przez organ administracji państwowej - organ ten - winien szczególnie wnikliwie rozpoznać sprawę zgodnie z treścią art. 7, art. 77 par. 1 Kpa i dokonać równocześnie obiektywnej oceny zebranych w sprawie dowodów zgodnie z treścią art. 80 Kpa.