Opłata roczna za wieczyste użytkowanie gruntu wiąże każdego kolejnego nabywcę tego prawa.

Umowa sprzedaży nieruchomości przez ojca na rzecz małoletniego syna, działającego przez matkę wyłączoną z uprawnienia reprezentowania na mocy art. 98 § 2 pkt 2 kro, jest nieważna (art. 58 § 1 kc) i nie może być potwierdzona przez syna po uzyskaniu przez niego pełnej zdolności do czynności prawnych (art. 18 § 2 kc).

Nieuzasadniona zwłoka zobowiązanego z umowy przedwstępnej do zawarcia umowy przyrzeczonej może być uznana za niewykonanie umowy w rozumieniu art. 390 § 1 k.c.

Nie jest dopuszczalne wniesienie w imieniu strony drugiej kasacji, jeżeli została już wniesiona kasacja przez samą stronę.

W procesie o uzgodnienie stanu prawnego wynikającego z księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nie jest dopuszczalne ustalenie, że pozwany wpisany jako właściciel nieruchomości nabył jej własność przez zasiedzenie.

Przepisy art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 51, poz. 298 ze zm.) oraz art. 52 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.) mają charakter bezwzględnie obowiązujący, a ich celem jest ochrona interesów - głównie finansowych Skarbu Państwa w procesie prywatyzacji

1. Termin jednego miesiąca do wniesienia skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego (art. 713 § 1 k.p.c.), jest zachowany także wówczas, gdy w tym terminie skarga zostanie wniesiona do innego sądu, niż ten, który byłby właściwy do rozpoznania sporu, gdyby strony nie dokonały zapisu na sąd polubowny (art. 696 § 1 k.p.c.). 2. Przepisy ustawy z dnia 10.06.1994 r. o zamówieniach publicznych (Dz.U. z 1998

Sprawa z powództwa o ustalenie nieistnienia obowiązku alimentacyjnego jest sprawą o roszczenie majątkowe w rozumieniu art. 3933 k.p.c.

Termin do wniesienia przez komornika zażalenia na podstawie art. 770 zd. 4 k.p.c. liczy się od daty doręczenia mu odpisu postanowienia z uzasadnieniem.

Do lokali „należących nadal do dotychczasowego właściciela” w rozumieniu art. 19 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. Nr 85, poz. 388 ze zm.) zalicza się wszystkie lokale mogące, w myśl art. 2 ust. 1 tej ustawy, stanowić odrębne nieruchomości. Dotyczy to również lokali będących własnością spółdzielni mieszkaniowej, przysługujących członkom na zasadach lokatorskiego lub własnościowego

Jeżeli w postępowaniu nieprocesowym sąd uzna, że - mimo wniosku któregokolwiek z uczestników o zasądzenie kosztów postępowania - nie ma podstaw do odstąpienia od zasady określonej w art. 520 § 1 k.p.c., powinien ten wniosek oddalić; nie jest natomiast uzasadnione orzekanie o „wzajemnym zniesieniu kosztów postępowania” lub o „ponoszeniu kosztów postępowania przez każdego uczestnika stosownie do jego

Okoliczność, że właściciel nieruchomości, który od czasu II wojny światowej przebywa za granicą i uzyskał obce obywatelstwo, a wskutek istniejących w Polsce warunków nie wykonywał władztwa nad tą nieruchomością, nie ma wpływu na bieg jej zasiedzenia przez Skarb Państwa.

Członkowie, którym przysługuje własnościowe prawo do lokali w budynkach sprzedanych w związku z likwidacją spółdzielni, stają się ex lege członkami spółdzielni mieszkaniowej, która nabyła budynek (art. 231 prawa spółdzielczego).

Bezczynność organu administracji, w sytuacji gdy decyzja administracyjna jest niezbędną przesłanką skuteczności umowy cywilnoprawnej nie może doprowadzić do uznania, że doszło do wydania tej decyzji w sposób konkludentny. W sytuacji takiej strona powinna skorzystać ze środków przewidzianych w kodeksie postępowania administracyjnego oraz w ustawie z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Jeśli wierzyciel weksla gwarancyjnego in blanco wystawionego przed dniem 1 stycznia 1995 r. uzupełni go po tej dacie sumą wekslową odpowiadającą kwocie zadłużenia wyrażoną w zdenominowanych jednostkach pieniężnych, to narazi się – przy dokonywaniu zapłaty – na ponowne zdenominowanie wysokości swojej należności (ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o denominacji złotego – Dz. U. 1994 r. Nr 84 poz. 386 z późn

Określony w uchwale Nr 13/98 Komisji Nadzoru Bankowego z dnia 22 grudnia 1998 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków (Dz.Urz. NBP Nr 29, poz. 65) obowiązek tworzenia rezerw celowych na poziomie w uchwale wskazanym, jest wiążący dla banków.

Do zakresu kognicji Sądu Najwyższego, jako sądu kasacyjnego, należy też badanie zasadności uchylenia przez sąd drugiej instancji postanowienia o odrzuceniu kasacji z powodu nieuiszczenia w terminie należnej opłaty.

Niedopuszczalne jest w świetle art. 3581 § 3 k.c. uznanie społeczno-gospodarczego celu umowy i rodzaju zobowiązania za podstawowe kryterium waloryzacji.

1. Sędzia jest wyłączony z mocy ustawy (art. 48 § 1 pkt 5 k.p.c.) nie tylko wtedy, gdy bezpośrednim przedmiotem żądania w sprawie jest ustalenie ważności (nieważności) aktu prawnego sporządzonego z jego udziałem, ale także wówczas, gdy przesłanką rozstrzygnięcia jakiegokolwiek innego żądania jest ważność takiego aktu. 2. Art. 219 § 1a Prawa spółdzielczego jest przepisem bezwzględnie obowiązującym.

Powrotowi bezprawnie uprowadzonego pięcioletniego dziecka do państwa miejsca jego stałego pobytu, stosownie do art. 12 Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę (Dz.U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528), nie może w zasadzie stać na przeszkodzie jego oddzielenie od matki.

Sąd Najwyższy może oddalić zażalenie także wówczas, gdy zaskarżone postanowienie, mimo błędnego uzasadnienia, w ostatecznym wyniku odpowiada prawu.

Czynności podejmowane przez jednego z małżonków w celu prawidłowego funkcjonowania prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, obejmującego składniki stanowiące przedmiot majątku wspólnego obojga małżonków, w zasadzie mieszczą się w granicach zwykłego zarządu majątkiem wspólnym.

Śmierć pełnomocnika procesowego (adwokata – członka zespołu adwokackiego) nie wywołuje skutków przewidzianych dla sytuacji związanej z zawieszeniem postępowania, w tym, wobec braku wyraźnego przepisu, skutków określonych w art. 179 § 2 i 3 kpc.

Ubezpieczeniem auto-casco nie są objęte szkody powstałe podczas prowadzenia pojazdu przez posiadacza lub kierowcę, nie posiadającego wymaganych prawem polskim uprawnień do prowadzenia pojazdu, bez względu na to, czy brak tych uprawnień miał wpływ na powstanie szkody.