Instytucja współodpowiedzialności majątkowej pracowników uspołecznionych przedsiębiorstw obrotu towarowego zmierza do ochrony mienia społecznego. Nie powinna ona jednak w żadnym razie stanowić środka, który by służył rzeczywistym sprawcom niedoboru do uchylenia się kosztem pracowników formalnie współodpowiedzialnych od odpowiedzialności za spowodowany niedobór. Pracownicy ci mają pełne prawo do udowodnienia

Następstwem faktu, że wraz ze śmiercią uprawnionego ustaje obowiązek płacenia rat renty, jest okoliczność, iż prawo do renty, choć z istoty swej majątkowe, nie wchodzi do spadku (art. 1 § 2 pr. spadk.; art. 922 § 2 k.c.). Natomiast zaległe raty renty wymagalne za czas przed śmiercią osoby uprawnionej tworzą wierzytelność spadkodawcy, która jako prawo majątkowe zmarłego przechodzi z chwilą jego śmierci

Rencista, któremu przyznano kolejową rentę inwalidzką określoną w art. 3 ust. 1 lub ust. 2 dekretu z dnia 19 stycznia 1957 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników kolejowych i ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1958 r. Nr 55, poz. 273), ma prawo do zamiany tej renty na kolejową rentę starczą wówczas, gdy spełnia warunki określone w art. 18 ust. 1 tego dekretu.

Dla rozstrzygnięcia kwestii, czy żołnierz zawodowy lub nadterminowy nabył prawo do renty inwalidzkiej przewidzianej w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i nadterminowych oraz ich rodzin, konieczne jest ustalenie przez sąd, czy 1) żołnierz najpóźniej w ciągu 6 miesięcy po zwolnieniu ze służby wojskowej zawodowej lub nadterminowej stał się niezdolny do tej służby wskutek choroby

Zwrócenie się do organu, o którym, mowa w art. 7 ust. 5 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. o ograniczeniu dopuszczalności rozwiązywania umów o pracę bez wypowiedzenia oraz o zabezpieczeniu ciągłości pracy (Dz. U. Nr 2, poz. 11), o wyrażenie zgody na rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia nie ma wpływu na bieg terminu z art. 2 ust. 2 cyt. dekretu.

1. Skrócony czas pracy stosuje się tylko względem pracowników, którzy zajmują wskazane stanowiska robocze w określonych zakładach pracy zgodnie z przepisami art. 3 ustawy z dnia 19 kwietnia 1950 r. o skróconym czasie pracy szczególnie uciążliwej lub wykonywanej w szkodliwych warunkach i z przepisami rozporządzeń wykonawczych wydanych na podstawie tej ustawy. 2. Dodatkowe płatne urlopy, ze wzglądu na

Inwalidom nieuprawnionym do zaopatrzenia pieniężnego na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem 1 lipca 1954 r. i nie spełniającym warunków określonych w przepisach art. 3 i 4 dekretu z dnia 14.VIII.1954 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz. U. z 1958 r. Nr 23, poz. 98) nie przysługuje ochrona stosunku pracy przewidziana w art. 26 ust-3 wymienionego

Miejscowość, w której pracownik jest zatrudniony, lecz która nie jest jego stałym miejscem zamieszkania, staje się nią. Z chwilą zamieszkania w tej miejscowości wspólnie z małżonkiem. Z tą chwilą pracownik traci prawo do pobierania świadczeń z tytułu rozłąki i w razie dalszego ich pobierania powinien się liczyć z obowiązkiem zwrotu.

Ustalenie skazującego wyroku karnego wiąże w myśl art. 11 k.p.c. sąd cywilny także w zakresie określenia, że zabór został dokonany na szkodę mienia społecznego, ponieważ ustalenie tej okoliczności było istotne dla kwalifikacji przestępstwa i zastosowania odpowiedniego przepisu prawa karnego.

Obowiązek zapłaty zadośćuczynienia pieniężnego istnieje nie tylko wtedy, gdy naruszenie przez zakład pracy jego obowiązku z zakresu bhp spowoduje powstanie nowego schorzenia, ale również wtedy, gdy w następstwie zawinionych nieodpowiednich warunków pracy nastąpi pogłębienie istniejącego rozstroju zdrowia lub nawet pozostające bez wpływu na kliniczny obraz choroby zaostrzenie się cierpień fizycznych

Pojęcie trwałe inwalidztwo", o którym wspomina § 2 ogólnych warunków ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwychwypadków nie różni się od pojęcia trwałej niezdolności do pracy". Ustalenie zaś procentu trwałej niezdolności do pracy jest jednoznaczne z procentem trwałego inwalidztwa, o którym mowa w § 7 tych ogólnych warunków.

Nieprzerwany okres zatrudnienia, który podlega zaliczeniu do okresu stanowiącego podstawę do przyznania dodatku przewidzianego w art. 57 dekretu o p.z.e., nie jest jednoznaczny z okresem zatrudnienia z art. 7 dekretu, ponieważ pojęcie nieprzerwanego okresu zatrudnienia określa szczegółowo art. 11 dekretu, a nie art. 7 dekretu.

Istotnym pogorszeniem stanu zdrowia pracownika, który podjął zatrudnienie w stanie inwalidztwa, jest takie pogorszenie sprawności jego organizmu, że stal się on całkowicie lub częściowo niezdolny do wykonywania dotychczasowego zatrudnienia (art. 12 ust. 1 dekretu o p.z.e. oraz § 12 i 13 rozporządzenia Min. Pracy i Op. Społ. z dnia 27.XI.1958 r. Dz. U. Nr 73, poz. 368), chociażby nawet to pogorszenie

W sprawie, której zakres nie zależy od treści żądania pozwu, a sąd oddalając częściowo roszczenie, zgłoszone w pozwie, wbrew wynikowi postępowania nie rozpoznał roszczenia nie objętego żądaniem. Powód, który nie zgłosił w terminie wniosku o uzupełnienie wyroku w trybie art. 351 § 1 in fine k.p.c., może wytoczyć a to roszczenie nowe powództwo.

Spółdzielnie usługowo-wytwórcze kółek rolniczych są przedsiębiorstwami uspołecznionymi w rozumieniu art. 1 dekretu o zakładowych komisjach rozjemczych, spory więc wynikające ze stosunku pracy w tych spółdzielniach nie są wyłączone spod kompetencji komisji rozjemczych.

Jeżeli zakład pracy decyduje się rozwiązać umową o pracę bez wypowiedzenia, a uczyni to po upływie miesięcznego terminu przewidzianego w art. 2 ust. 2 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r., to rozwiązanie umowy trzeba uznać za sprzeczne z tym przepisem i wówczas pracownikowi przysługują roszczenia przewidziane w art. 10 i 11 dekretu. Oświadczenie woli pracodawcy złożone po upływie wspomnianego terminu

1. Przedsiębiorstwa państwowe podległe Ministrowi Obrony Narodowej są jednostkami wojskowymi w rozumieniu przepisów dekretu z dnia 5.X.1955 r. o odpowiedzialności materialnej żołnierzy za szkody wyrządzone jednostce wojskowej (Dz. U. Nr 40, poz. 247). 2. Szczególne unormowanie przedawnienia w art. "14 ust. 1 i 3 tego dekretu nie wyłącza stosowania art. 473 k.z. względem pracowników cywilnych zatrudnionych

Podstawową przesłanką ochrony przewidzianej w art. 26 ust. 3 dekretu z 14.VIII.1954 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych jest okoliczność, że pracownikowi inwalidzie zależy na zachowaniu, utrzymaniu i kontynuowaniu konkretnego zatrudnienia. Za przejawiającego taką wolę nie może uchodzić pracownik, który będąc zorientowany co do swoich uprawnień bezpośrednio po złożeniu przez pracodawcę

Kierownikowi sekcji organizacji i normowania pracy w Przedsiębiorstwie Robót Elektrycznych E", który wykonuje obowiązki przewidziane w zarządzeniu Nr 213 Ministra Budownictwa i Materiałów Budowlanych z dnia 24 kwietnia 1962 r. w sprawie zasad i organizacji normowania pracy, nie przysługuje dodatek za uprawnienia budowlane na podstawie układu zbiorowego pracy w budownictwie.

Polityka kadrowa uspołecznionych zakładów pracy w zakresie rozwiązywania umów o pracę przez wypowiedzenie powinna być oceniana w świetle zasad współżycia społecznego. Okazać się bowiem może, że w konkretnej sytuacji musi się ona spotkać z uzasadnioną dezaprobatą społeczeństwa, mimo że zakład pracy zachował przepisy, które regulują tryb, formę i terminy wypowiedzenia. Obowiązek oceny wypowiedzenia umowy

Żądanie przez jednostkę uspołecznioną zwrotu spełnionego świadczenia, jeżeli podstawa prawna świadczenia po jego spełnieniu odpadła, stanowi realizację ciążącego na niej obowiązku szczególnej ochrony mienia społecznego i dlatego nie może być uznane za sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem przysługującego jej prawa lub z zasadami współżycia społecznego w PRL. Odstępstwo od tej zasady mogłyby

W świetle przepisów o służbie przygotowawczej i egzaminach pracowników PKP (w brzmieniu ustalonym zarządzeniem Ministra Komunikacji nr 178 z dnia 19.VII.1962 r. (Dz. Urzęd. M.K. Nr 36, poz. 206) za stałe zatrudnienie na parowozie uważa się pracę na parowozie wykonywaną po zdaniu egzaminu ścisłego na pomocnika maszynisty parowozu.