Magazynier zakładu produkcyjnego może odpowiadać za wprowadzenie do obrotu wyrobów oczywiście złej jakości na podstawie art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu walki z produkcją złej jakości jedynie jako pomocnik w razie współdziałania w tym względzie z osobami w tym artykule wymienionymi lub działania wprawdzie samodzielnego, lecz ze świadomością, że działaniem swym pomaga tym osobom do dokonania
Referendarz śledczy prokuratury nie jest uprawniony do zatwierdzenia aktu oskarżenia sporządzonego przez organ Milicji Obywatelskiej.
1. W konstrukcji przestępstwa określonego w art. 290 k.k. czynnością wykonawczą jest przyjęcie przez urzędnika korzyśc1 majątkowej lub osobistej albo ich obietnicy. Elementem niezbędnym dla kwalifikowanej postaci tego przestępstwa, określonej w art. 290 § 2 k.k., jest uzależnienie przez sprawcę czynności urzędowej od otrzymania korzyśc1 majątkowej lub osobistej dla siebie lub innej osoby albo przyjęcie
Strona w procesie karnym w sprawie z oskarżenia prywatnego ma prawo do zwrotu od przeciwnika kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony. Nie mają w zasadzie tej cechy koszty przybrania adwokata mającego siedzibę w innej miejscowości, jeżeli w siedzibie sądu jest dostateczna liczba adwokatów nie wyłączonych od udziału w sprawie, chyba że sprawa, w której występował adwokat,
O obronie koniecznej można mówić tylko wówczas, gdy stosujący ją działa, odpierając bezpośredni bezprawny zamach na jakiekolwiek stojące pod ochroną prawa dobro własne lub innej osoby. Zamach musi więc istnieć w chwili czynu sprawcy. Niebezpieczeństwo musi istnieć obiektywnie i w chwili stosowania obrony koniecznej nadal trwać i bezpośrednio grozić bądź stosującemu obronę konieczna, bądź osobie przez
Kierowca ma obowiązek prowadzić pojazd mechaniczny w taki sposób, aby nie stworzyć zagrożenia dla ludzi i mienia. Dlatego też wolno mu jest prowadzić jedynie pojazd mechaniczny sprawny pod względem technicznym, pojazd bowiem niesprawny może w każdym czasie stworzyć takie zagrożenie, czego kierowca na podstawie swego doświadczenia nie jest świadom. Z tych względów prowadzenie przez kierowcę pojazdu
Uprawnionym do przekazania Sądowi Najwyższemu kwestii wymagającej zasadniczej wykładni ustawy do rozstrzygnięcia w trybie art. 390 § 1 k.p.k. jest wyłącznie sąd rewizyjny.
W sprawie o przestępstwo z oskarżenia prywatnego przepis art. 49 k.p.k. nie ma zastosowania.
Sprawy o przestępstwa określone w dekrecie z dnia 4.III.1953 r. o ochronie własności społecznej przed drobnymi kradzieżami (Dz.U. Nr 17, poz. 69), zagrożone karą pozbawienia wolności nie wyżej lat dwu, sąd powiatowy może rozpoznać w składzie jednego sędziego stosownie do art. 5 ustawy z dn. 20.VII.1950 r. o zmianie przepisów postępowania karnego (Dz.U. Nr 38, poz. 348).
Rozpoznanie sprawy w trybie nadzoru w myśl art. 5 ust. 1 dekretu z dn. 23.XII.1954 r. o zniesieniu Komisji Specjalnej do Walki z Nadużyciami i Szkodnictwem Gospodarczym (Dz. U. Nr 57, poz. 282) następuje na posiedzeniu niejawnym sądu wojewódzkiego rozstrzygającego odwołania.
Orzeczenie zapadłe na rozprawie i stwierdzające brak winy oskarżonego powinno mieć postać wyroku, a nie postanowienia. Stwierdzenie braku winy nieumyślnej na tej podstawie, że sprawca nie przewidywał skutku przestępnego, jest błędne, gdyż wina nieumyślna zachodzi także w wypadku, gdy sprawca skutku przestępnego nie przewiduje, choć może lub powinien go przewidzieć (art. 14 § 2 k.k.).
Wniosek o umieszczenie w zakładzie leczniczym mogą także złożyć strony, jednakże przed powzięciem decyzji sąd powinien zasięgnąć opinii biegłego. Odmawiając umieszczenia oskarżonego w zakładzie leczniczym, sąd stwierdza że jego zdaniem nie zachodzi potrzeba takiego umieszczenia. Postanowienie sądu powinno zawierać uzasadnienie Granice czasowe okresu, o którym mowa w art. 226 k.k nie są ściśle oznaczone
Przepis art. 37 k.p.k. stanowi nie tylko o prawie zgłoszenia przez strony wniosku o wyłączenie sędziego od udziału w sprawie, gdy między nim a jedną ze stron zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwość co do bezstronności sędziego, ale nakłada również na sędziego obowiązek wyłączenia się w tych wypadkach. Niedopełnienie tego obowiązku przez sędziego, mimo że strony nie skorzystały
Przepis art. 158 § 4 k.p.k. uprawnia Sąd Najwyższy do udzielenia przedłużenia tymczasowego aresztowania więcej razy, a nie jednorazowo.
1. Kwalifikowana postać przestępstwa z art. 2 § 2 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu ochrony własności społecznej (Dz.U. Nr 17, poz. 68) zachodzi wtedy tylko, gdy sprawca naraził ofiarę rabunku na utratę życia lub zdrowia. 2. Użycie broni palnej, o którym mowa w tym przepisie, zachodzi wtedy, gdy sprawca oddał z niej strzał w sposób narażający życie lub zdrowie ofiary rabunku na konkretne niebezpieczeństwo
Rewizja podpisana przez referendarza śledczego prokuratury nie ma znaczenia prawnego.
Wobec nieistnienia domów pracy przymusowej przewidzianych w art. 5 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dn. 14.X.1927 r. (Dz.U. Nr 92, poz. 823) o zwalczaniu żebractwa i włóczęgostwa przepisy art. 12 i 13 tego rozporządzenia przewidujące umieszczenie w domu pracy przymusowej nie mogą być stosowane.
Każdy pojazd mechaniczny powinien być na drogach publicznych prowadzony z zachowaniem wszelkich środków ostrożności. Ta ogólna zasada obowiązuje wszystkie bez wyjątku pojazdy mechaniczne. Fakt uprzywilejowania pewnej kategorii pojazdów mechanicznych (np. karetki pogotowia w żadnym wypadku nie zwalnia kierowców tychże pojazdów od obowiązku przestrzegania tej zasady, zasady podyktowanej przecież względami
Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 79 k.k. sąd mający orzec o zastosowaniu środka zabezpieczającego nie tylko powinien ustalić, że osoba, wobec której ma być zastosowany środek zabezpieczający, jest nieodpowiedzialna i że pozostawienie jej na wolności zagraża porządkowi prawnemu, lecz także, że osoba ta jest sprawcą czynu zabronionego pod groźbą kary.
Różnica między sytuacją przewidzianą w art. 225 § 1 i w art. 230 § 2 k.k. polega nie na tym, czy śmierć jako skutek zadanego uszkodzenia ciała nastąpiła natychmiast, czy też po upływie pewnego okresu czasu, lecz na tym, jaki był zamiar sprawcy. Kwalifikacja z art. 225 § 1 k.k. ma zastosowanie wówczas, gdy sprawca miał zamiar (bezpośredni lub ewentualny) spowodowania śmierci człowieka. Kwalifikacja
Nabywanie od chałupników ich wyrobów po umówionych z nimi cenach a następnie odprzedawanie tych wyrobów po cenach z góry ustalonych przez władze uspołecznionym przedsiębiorstwom za pośrednictwem spółdzielni i osiąganie w ten sposób zysku nie stanowi przestępstwa z art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 16, poz. 64). Jeżeli sprawca nie ma przy tym odpowiedniego zezwolenia na prowadzenie handlu
Sprawca kradzieży z uspołecznionego sklepu komisowego odpowiada za zagarnięcie mienia społecznego przewidziane w dekretach z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 68 i 69).
Członkowie komitetu blokowego nie podlegają ochronie prawnej za przestępstwa wymienione w rozdziale XXI k.k.