Przepis art. 18 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ stwierdza, że uprawnienie może być cofnięte, jeżeli osoba której wydano to uprawnienie "zalega przez okres dłuższy niż 6 miesięcy z opłaceniem ostatecznie ustalonych należności podatkowych". Skoro ustawodawca uzależnił możliwość cofnięcia uprawnienia od stwierdzenia, że osoba

Sprawy udzielania i umarzania kredytów bankowych nie należą do kategorii spraw objętych art. 1 par. 1 pkt 1 i art. 196 par. 2 Kpa i skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego w powyższej sprawie jest niedopuszczalna.

Pierwszeństwo z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ odnosi się do nabycia każdej działki, którą nie należy traktować jako działkę zamienną i wszelkie inne względy występujące po stronie innych kandydatów mają znaczenie drugorzędne.

1. Repatriantowi, który otrzymał już grunt rolny z zabudowaniami /i tym bardziej jego następcom/ nie przysługują dalsze prawa do zaliczenia wartości mienia pozostawionego za granicą /także prawa do wyrównania różnicy wartości/ na poczet opłat lub pokrycie ceny sprzedaży nieruchomości /par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie zaliczenia wartości mienia nieruchomego pozostawionego

Decyzje podejmowane w sprawie skierowania, bądź odmowy skierowania studenta na komisję lekarską nie są decyzjami w rozumieniu prawa administracyjnego /art. 107 Kpa/ lecz decyzjami wewnątrzzakładowymi, na które nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa/.

Stwierdzenie przez kierownika jednostki, że nie istnieje możliwość uzyskania przez studenta zaległego zaliczenia przed terminem rozpoczęcia najbliższej sesji egzaminacyjnej nie jest decyzją administracyjną, a zatem nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Brak umowy o opiekę, zawartej ze spadkodawcą przed terenowym organem administracji państwowej i za zgodą tego organu, pozbawia podatnika możliwości uzyskania ulgi określonej w art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./.

Czy właścicielowi domu wielomieszkaniowego przysługuje prawo zajęcia zwolnionego lokalu użytkowego w tym domu w celu wykorzystania go dla prowadzenia działalności gospodarczej?

Wykonywanie obsługi prawnej w zakresie świadczenia prawnie dozwolonych usług związanych z tworzeniem, funkcjonowaniem oraz likwidacją podmiotów gospodarczych mieści się w pojęciu szeroko rozumianej usługi biurowej /art. 1 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej - t.j. Dz.U. 1983 nr 43

Umowa o sprawowanie opieki nad najemcą lokalu mieszkalnego, której stroną jest osoba bliska najemcy /np. siostrzeniec/, nie wymaga zgody terenowego organu administracji państwowej i nie jest zawierana przed tym organem w trybie art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./.

Pozbawienie studenta uprawnień do zamieszkiwania w domu studenckim nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego.

W wypadku opuszczenia przez najemcę lokalu mieszkalnego w rozumieniu art. 47 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie zachodzi potrzeba wydania decyzji o cofnięciu przydziału lokalu /art. 51 pkt 3 tej ustawy/.

Do skutecznego rozwiązania umowy o opiekę z woli stron nie jest potrzebna decyzja administracyjna /art. 9 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./.

Czy organ II instancji administracji państwowej po wydaniu decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa w wyniku wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego może wydać ponowną decyzję w tym trybie?

Z przepisu art. 88 ust. 1 w ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ wynika, że nie można rozdzielać kwestii ekwiwalentu za mienie pozostawione za granicą i opłat z tytułów w nim wymienionych.