Decyzja w przedmiocie rekultywacji gruntu, musi być poprzedzona wszechstronnym postępowaniem zarówno wyjaśniającym stronę prawną tytułu obciążającego określoną jednostkę obowiązkiem rekultywacji jak i stronę merytoryczną tego obowiązku, a więc badaniem i ustalaniem stopnia ograniczenia wartości użytkowej gruntu /par. 26 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 czerwca 1982 r. w sprawie
1. Prawomocny wyrok eksmisyjny może być wykonany przez zobowiązanego albo dobrowolnie albo w drodze egzekucyjnej. Niedopuszczalne jest natomiast nadużywanie instytucji wymeldowania z urzędu w celu osiągnięcia tego samego skutku. 2. Obowiązek dokładnego ustalenia stanu faktycznego sprawy sięga przede wszystkim tych jej okoliczności z których istnieniem przepisy prawa materialnego mające zastosowanie
Jeżeli kandydat na pierwszy rok studiów medycznych nie złożył w terminie oznaczonym w przepisach par. 9 ust. 1 i 3 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 grudnia 1984 r. w sprawie określenia zakresu egzaminu wstępnego, zasad przyznawania punktów dodatkowych oraz przyjmowania na pierwszy rok studiów w akademiach medycznych w 1985 r. /Dz.Urz. MZiOS 1985 nr 1 poz. 3/ któregokolwiek
1. "Zgodność i jednomyślność" członków komisji nie jest dostateczną legitymacją przyjętych przez nią ustaleń. Opinia wykorzystywana w postępowaniu administracyjnym powinna być umotywowaną wypowiedzią w przedmiocie, wymagającym wiadomości specjalnych, nie może jednocześnie nosić cech arbitralnego stanowiska nie poddającego się weryfikacji. To, że naczelnik gminy wydaje ostateczną decyzję po zasięgnięciu
Stosownie do art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/ można odmówić wydania zezwolenia na wykonywanie działalności rzemieślniczej osobie, której cofnięto uprawnienie do wykonywania takiej działalności i od daty cofnięcia nie upłynie więcej niż 3 lata.
Żadne szczegółowe postanowienia dotyczące sposobu prowadzenia egzaminów wstępnych na akademie medyczne zawarte w zarządzeniu Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 31 grudnia 1985 r. w sprawie określenia limitów przyjęć i zakresu egzaminu wstępnego na pierwszy rok studiów oraz zasad przyznawania punktów dodatkowych w akademiach medycznych w roku akademickim 1986/1987 /Dz.Urz. MZiOS 1986 nr 2 poz
Określenie "lokal" użyte w art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, odnosi się na równi do lokali mieszkalnych i lokali użytkowych, jak i do pomieszczeń zastępczych.
1. Z samego brzmienia przepisów art. 89 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /Dz.U. nr 14 poz. 113 ze zm./ wynika niedopuszczalność wydawania łącznej decyzji obejmującej rozstrzygnięcia obu instancji administracyjnych. Najpierw musi bowiem zapaść decyzja wydziałowej komisji rekrutacyjnej, następnie zaś może być podjęta decyzja uczelnianej komisji rekrutacyjnej, jeżeli w terminie 14 dni
Wedle preambuły do ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ celem przepisów zawartych w tym akcie prawnym jest "wykorzystanie możliwości gospodarczych oraz inicjatywy jednostek gospodarki nie uspołecznionej w zakresie zaspokajania potrzeb ludności zgodnie z potrzebami
Według przepisów Kodeksu cywilnego umowa darowizny rzeczy co do tożsamości oznaczonych pociąga za sobą jednocześnie przeniesienie prawa /art. 890 par. 1 Kc/. Dlatego też mając na uwadze treść przepisu art. 155 par. 1 Kc gdy chodzi o przedmiot darowizny, który stanowi przeniesienie własności rzeczy lub przeniesienie innego prawa, to wykonanie świadczenia w całości lub w części może również nastąpić
Przez użytkowanie w pojęciu art. 274 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. nr 30 poz. 210/ należy rozumieć użytkowanie prawne. Nie będzie zatem uprawnioną do nabycia na własność nieruchomości państwowej rolnicza spółdzielnia produkcyjna, która wprawdzie w dniu wejścia w życie cyt. ustawy władała faktycznie tą nieruchomością, ale nie miała wobec niej uregulowanego stanu
Niewykorzystanie prawnej możliwości cofnięcia zezwolenia nie wyklucza powołania się na tę samą okoliczność jako przesłankę odmowy wydania nowego uprawnienia na prowadzenie tej samej działalności gospodarczej. Skoro bowiem fakt dwukrotnego ukarania w okresie ostatnich dwóch lat za wykroczenia przeciwko interesom konsumentów może mieć niekorzystne następstwa dla osoby posiadającej już uprawnienie do
1 Przepisy ustawy z dnia 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej /Dz.U. nr 92 poz. 726 ze zm./, zwłaszcza art. 8 konstytuują podmiotowe prawo korzystania z opieki społecznej. Konkretyzacja sytuacji prawnej obywatela ubiegającego się /zgłaszającego roszczenia/ o realizację tego prawa nie może nastąpić w drodze czynności materialno-technicznej, która nie wyznacza sytuacji prawnej strony, lecz służy wykonaniu
Zmiana zakresu czynności urzędnikowi państwowemu mianowanemu nie należy do spraw poddanych kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego na zasadzie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./.
Osoba pozbawiona zdolności do czynności prawnych nie może sama w postępowaniu administracyjnym podejmować żadnych czynności prawnych, ponieważ nie wywierają one skutku procesowego.
Możliwość odmowy wydania uprawnienia do wykonywania handlu z powodu niezgodności zamierzonej działalności gospodarczej z zasadami racjonalnego zatrudnienia wykwalifikowanych kadr o której mowa w art. 7 ust. 9 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /t.j. Dz.U. 1983 nr 43 poz. 193/ dotyczy przede wszystkim
Wprawdzie wniesienie odwołania powoduje przejęcie kompetencji do załatwienia sprawy administracyjnej przez organ odwoławczy, to jednak jego decyzja /poza przewidzianą w art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa decyzją o umorzeniu postępowania odwoławczego/ musi bezpośrednio ustosunkowywać się do zaskarżonej decyzji pierwszoinstancyjnej. Punktem odniesienia dla całego postępowania odwoławczego jest bowiem nieostateczne
Przepis par. 42 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234 ze zm./, nie stanowi o możliwości cofnięcia zezwolenia na prowadzenie publicznego transportu drogowego, udzielonego osobie fizycznej w przypadku skazania jej prawomocnym wyrokiem za przestępstwo, którego
Z brzmienia art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa nie wynika aby wadliwość miała dotyczyć tylko podstawy materialnoprawnej decyzji. Również rażące naruszenie przepisów prawa powołanego jako podstawa kompetencyjna lub proceduralna rozstrzygnięcia jest przesłanką stwierdzenia nieważności decyzji.
Obowiązek doprowadzenia zapisów meldunkowych do stanu zgodnego z adresem miejsca pobytu, w tym również sprostowanie wadliwie dokonanego meldunku, który nie jest zgodny z adresem pobytu stałego wynika bezpośrednio z art. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ oraz art. 6 ust. 1 tej ustawy. Obowiązek ten nie wymaga konkretyzacji w decyzji
1. Nie jest zasadne aby dla przyjęcia uprzywilejowania z uwagi na szczególne kwalifikacje wiekowe wiążące się ze zdolnościami oraz możliwościami psychofizycznymi przy obraniu zajęć czy zawodu traktować kryterium wieku w taki sposób, jak np. osiągnięcie pełnoletności. Jest to bowiem z uwagi na cel, rozróżnienie szczególne. Za wiążący moment spełnienia warunku wieku dla posiadania uprawnienia pierwszeństwa
1. Weryfikacji w trybie kontroli sądowo-administracyjnej nie podlegają ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, albowiem nie jest on decyzją administracyjną w rozumieniu Kpa, lecz należycie uchwalony i ogłoszony staje się obowiązującym prawem miejscowym wiążącym organy administracji państwowej przy podejmowaniu decyzji administracyjnych. Plany zagospodarowania przestrzennego powinny
Nie podlegają zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienia wydane w postępowaniu wykonawczym. Skarga na postanowienie organu odwoławczego utrzymujące w mocy postanowienie organu I instancji o zastosowanie środka egzekucyjnego w postępowaniu wykonawczym nie przysługuje.