1. Z przepisu art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60/ wynika, że drogi ogólnodostępne, nie zaliczone do żadnej kategorii dróg ze względu na funkcje - nie są drogami publicznymi. 2. Przepis art. 36 ustawy w przedmiocie nakazania przywrócenia pasa drogi do stanu poprzedniego może być stosowany tylko do dróg publicznych.

Przepis art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 12 poz. 50/ obciąża obowiązkiem podatkowym od nieruchomości osobę fizyczną i osobę prawną nie będącą jednostką gospodarki uspołecznionej, która daną nieruchomość faktycznie użytkuje bądź jako właściciel /art. 140 Kc/ lub też samoistny posiadacz w rozumieniu art. 336 Kc, użytkownik wieczysty w świetle art.

Jeżeli będąca przedmiotem żądań zwrotu wywłaszczona nieruchomość nie może być przeznaczona zgodnie z wolą organu administracji państwowej jako zbędna dla celów dla której orzeczono wywłaszczenie na jeden z innych celów przewidzianych art. 50 ust. 1 pkt 1-6 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ wobec tego, że następcy prawni poprzednich

Okoliczność, że dom jednorodzinny znajduje się na terenie przeznaczonym po jego wybudowaniu na cele budownictwa wielorodzinnego, nie jest wystarczającą podstawą do odmowy udzielenia pozwolenia na wykonanie w nim stałej wewnętrznej instalacji gazowej.

1. Jeżeli co do istnienia związku przyczynowego pomiędzy robotami górniczymi a szkodą w nieruchomości wyłaniają się zasadnicze wątpliwości, to rzeczowo właściwa Komisja do spraw Szkód Górniczych może uznać za celowe zasięgnięcie opinii biegłego z zakresu teorii wpływu eksploatacji górniczej na powierzchnię terenu. 2. Rozstrzyganie tych wątpliwości przez przewodniczącego danej komisji, poza przewidzianym

Odrzucenie wniosku o naprawienie szkody górniczej postanowieniem przewodniczącego komisji z powołaniem się na brak związku przyczynowego pomiędzy robotami górniczymi a szkodą górniczą nie mieści się w hipotezie par. 16 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 czerwca 1978 r. w sprawie komisji do spraw górniczych /Dz.U. nr 15 poz. 67 ze zm./.

Czy niezgodność decyzji z prawem obowiązującym w dacie wydania ostatecznej odmownej decyzji administracyjnej, może uzasadniać przyjęcie, że naruszenie prawa materialnego, nie miało wpływu na wynik sprawy /art. 207 par. 2 pkt 1 Kpa/, jeżeli przed wyrokowaniem w Naczelnym Sądzie Administracyjnym nastąpiła niekorzystna dla sprawy zmiana prawa usuwająca tą niezgodność. W przypadku negatywnej odpowiedzi

Interpretacja gramatyczna i logiczna pozycji 16 pkt 11 tabeli stawek podatku obrotowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1983 r. /Dz.U. nr 73 poz. 330/ prowadzi do wniosku, że skoro pozycja 16 odnosi się do wyrobów przemysłu drzewnego, to ujęte w jej punkcie 11 meble, o

Szkody górnicze występujące w altanie, usytuowanej w pracowniczym ogrodzie działkowym i wybudowanej z naruszeniem przepisów regulaminu pracowniczego ogrodu działkowego przez Krajową Radę Polskiego Związku Działkowców, nie podlegają naprawieniu na podstawie art. 66 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ przez przedsiębiorstwo górnicze.

W budynku stanowiącym współwłasność, w przypadku gdy cały lokal znajduje się w posiadaniu jednego ze współwłaścicieli, może on potwierdzać uprawnienia do przebywania w tym lokalu.

Jeżeli obowiązek meldunkowy /zameldowanie na pobyt stały/ jest rezultatem zamieszkania z najemcą w konsekwencji zawartego z nim związku małżeńskiego, to warunkowi przedstawienia potwierdzenia uprawnienia współmałżonka do przebywania w lokalu czyni zadość wyciąg z aktu małżeństwa, przedłożony organowi meldunkowemu.

Przedsiębiorstwo górnicze może być zobowiązane do dostarczenia bezpłatnie poszkodowanemu wody niezbędnej do użytku domowego i dla potrzeb inwentarza /art. 83 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/. Brak natomiast podstawy prawnej do zobowiązania tego przedsiębiorstwa do dostarczenia poszkodowanemu opału /węgla/ w celu ogrzania mieszkania wychładzanego na skutek szkody

Czy przez wskazaną w par. 2 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1982 r. w sprawie opodatkowania podatkiem scalonym niektórych jednostek gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 36 poz. 236/ działalność nie przewidzianą w statucie należy rozumieć działalność wymienioną w statucie, ale świadczoną na rzecz podmiotu mającego siedzibę poza terenem działania spółdzielni określonym w tym

Wobec braku sprzeczności między par. 3 pkt 1 zarządzenia Ministra Finansów z dnia 25 stycznia 1984 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania produkcji sprzedanej netto oraz produkcji sprzedanej do ustalenia obciążeń na Państwowy Fundusz Aktywizacji Zawodowej /M.P. nr 3 poz. 24/ a ust. 3 okólnika nr 5/KS Ministra Finansów z dnia 11 kwietnia 1984 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania produkcji

1. Par. 9 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lipca 1983 r. w sprawie podatku wyrównawczego /Dz.U. nr 42 poz. 189/ nie ma na celu preferowania zakupu maszyn przydatnych tylko w ogrodnictwie a nieprzydatnych przy innych rodzajach produkcji rolnej. 2. Wobec braku definicji pojęcia specjalistycznych maszyn dla ogrodnictwa w prawie podatkowym, należy przyjąć, że specjalistyczne w rozumieniu

Powinność wyjaśnienia treści żądania strony, w sytuacji widocznej nieumiejętności formułowania przez nią wniosków, wynika z ciążącego na organie administracji państwowej obowiązku wszechstronnego wyjaśnienia sprawy.

Ogólne przepisy art. 3 i art. 4 Prawa budowlanego nie mogą same przez się uzasadniać założonego z góry stanowiska organu administracji, że forma architektoniczna inwestycji zamierzonej na obszarze parku krajobrazowego nie będzie uwzględniać walorów krajobrazu i wpływać na podniesienie estetyki otoczenia. Strona powinna być informowana o okolicznościach faktycznych i prawnych związanych z realizacją

Pozwolenie na budowę może być wydane osobie, która wykaże prawo do dysponowania nieruchomością. Osobą taką, zgodnie z dotyczącą tego zagadnienia regulacją prawną jest właściciel nieruchomości, bądź jej użytkownik wieczysty albo też posiadacz samoistny.

W sytuacji, w której lokal /pomieszczenie/ nie podlega przepisom o najmie lokali /nie może być przedmiotem decyzji administracyjnej/ z tego tylko powodu, że nie nadaje się na stały pobyt ludzi, ponieważ nie odpowiada warunkom wymienionym w par. 119 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać

Organ odwoławczy nie załatwiający sprawy merytorycznie może, zgodnie z art. 138 par. 2 Kpa, zalecić organowi I instancji przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w całości lub znacznej części oraz wskazać okoliczności, które należy rozważyć przy ponownym rozpoznaniu sprawy. Niedopuszczalne jest natomiast polecenie wydania przez organ I instancji określonego rozstrzygnięcia. Zgodnie z art. 77 par

1. Prawomocne cofnięcie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej z powodu przekroczenia jego warunków orzeczone na podstawie art. 17 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /t.j. Dz.U. 1985 nr 13 poz. 58/ uzasadnia cofnięcie okresowego