Odroczenie na czas nie oznaczony realizacji inwestycji zamierzonej na wywłaszczonym terenie jest równoznaczne ze zbędnością nieruchomości na cele, dla których orzeczono wywłaszczenie, a zatem uzasadnia zwrot nieruchomości właścicielowi zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./.

1. Decyzja przewidziana w par. 15 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości położonych na terenie gromad pomiędzy jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. 1969 nr 1 poz. 1/ o wygaśnięciu użytkowania nieruchomości ustala sam fakt zakończenia stosunku prawnego oraz ustala termin zwrotu nieruchomości. 2

Niezachowanie w toku załatwiania sprawy formy wiążącego współdziałania organów administracji państwowej, przewidzianej w art. 106 par. 5 i w art. 107 par. 3 w związku z art. 126 Kpa, stanowi przesłankę uchylenia zaskarżonej decyzji na podstawie art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.

Dopełnienie obowiązku zameldowania się na pobyt stały /art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz.U. nr 14 poz. 85/ nie może bezpośrednio wywierać dla strony negatywnych skutków w świetle art. 43 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 74/, chyba że materiał dowodowy pozwoli stwierdzić bez zastrzeżeń, że zameldowanie

1. Z brzmienia przepisu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ wynika, iż decyzja organu administracji państwowej w tym przedmiocie ma charakter decyzji związanej, o czym świadczy sformułowanie - organ "zezwoli". Udzielenie takiego zezwolenia może mieć miejsce tylko "na wniosek najemcy" albowiem decyzja oparta na cytowanym przepisie może mieć tylko charakter

"Względy życiowe" w rozumieniu przepisu par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./ mają charakter szeroki. W rozumieniu tego pojęcia mieszczą się zatem uczucia powinności w sferze nakazu moralnego w aspekcie szacunku dla starszego, schorowanego

Sąd nie może ograniczyć się do powołania się na konkluzję opinii biegłego w sprawie rozpoznania klinicznego choroby, lecz jest zobowiązany sprawdzić, na jakich przesłankach biegły tę konkluzję sformułował i skontrolować prawidłowość jego rozumowania.

Decyzje organów administracji państwowej wydane na podstawie par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./ mają charakter decyzji uznaniowych /mogą udzielać/ przy czym ocena istnienia bądź nie istnienia w konkretnej sprawie względów społecznych

Zagrożenia ważnego interesu Państwa, jako następstwa wydania rzemieślnikowi zezwolenia /art. 6 pkt 4 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła - Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/, nie należy oceniać wyłącznie w skali dzielnicy lub województwa, lecz w skali ogólnej.

Nie wyrażenie sprzeciwu przez ojca na zmianę nazwiska dziecka nie może być utożsamiane z ustawowym obowiązkiem uzyskania przed wydaniem decyzji jego zgody na zmianę nazwiska, tym bardziej, że w sprawie objętej skargą ojciec dziecka nie mógł się wypowiedzieć w kwestii zmiany nazwiska, ponieważ jak wynika z materiałów sprawy o toczącym się postępowaniu nie był powiadomiony i nie brał w nim udziału. Powyższe

1. Cofnięcie prawa jazdy żołnierzom w czynnej służbie wojskowej /par. 214 ust. 2 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lipca 1968 r. w sprawie ruchu na drogach publicznych - Dz.U. nr 27 poz. 183 ze zm./ następuje na wniosek właściwego organu wojskowego, a funkcjonariuszom Milicji Obywatelskiej - na wniosek właściwego organu MO. 2. Postępowanie w sprawie cofnięcia prawa

Jeżeli członkowie rodziny pracownika, któremu przydzielono mieszkanie funkcyjne, nie skorzystają z prawa zamieszkania z nim w tym lokalu /par. 19 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego - Dz.U. nr 26 poz. 152 ze zm./ i pozostaną w lokalu dotychczas zajmowanym, nie powstaje w wyniku tego sytuacja zajmowania dwóch lokali mieszkalnych

Nakaz rozbiórki domków letniskowych może być kierowany tylko do właścicieli, a nie do użytkownika gruntu.

Jeżeli organizacja społeczna nie zgłosiła żądania dopuszczenia jej do udziału w postępowaniu administracyjnym, pogląd na sprawę, wyrażony w oświadczeniu organu statutowego tej organizacji w trybie art. 31 par. 5 Kpa, nie jest równoznaczny z udziałem tej organizacji w postępowaniu na prawach strony, w związku z czym nie służy jej prawo skargi do sądu administracyjnego na decyzję wydaną w tej sprawie

1. Wojewódzka komisja branżowa przy wojewódzkim przedsiębiorstwie przemysłu mięsnego jest komórką wewnątrzzakładową i jej ocena jakości wyrobu może służyć tylko producentowi, u którego jest wykonywana; działalność rzeczoznawców tej komisji należy ograniczyć do badania jakości wyrobów w trakcie procesu produkcyjnego. 2. Oceny jakości wyrobów w magazynie wysyłkowym i sklepach dokonują profesjonalne organy

Z art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ wynika, że w przypadku zaistnienia przewidzianej w nim sytuacji najemcy opuszczającemu dotychczasowy lokal winien być przydzielony lokal zamienny, a w razie niemożności dostarczenia takiego lokalu może być przydzielone pomieszczenie zastępcze. W tym przypadku lokal ma zapewnić najemcy warunki mieszkaniowe nie

Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ nie przewiduje możliwości wymeldowania z urzędu, stanowiąc w art. 48 ust. 1, że urząd prowadzący ewidencję ludności ma obowiązek dokonać m.in. wymeldowania osoby na podstawie zgłoszenia, a jeżeli dane w zgłoszeniu budzą wątpliwość urząd dokonujący wymeldowania lub zameldowania może dokonać odpowiednich

Jeżeli w wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego organy administracji ustaliły, że odwołanie na orzeczenie Okręgowej Komisji ds. Szkód Górniczych nie wpłynęło do organów I ani II instancji, a skarżący uprawdopodobnił fakt jego nadania i uznały, że zostało ono wniesione z zachowaniem terminu przewidzianego w art. 129 par. 2 Kpa oraz postanowiły rozpoznać je w trybie postępowania odwoławczego

Par. 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/ może mieć jedynie zastosowanie do budynków na działce zagrodowej. Działką zagrodową jest taka działka, która służy budownictwu zagrodowemu. W myśl art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 lipca 1972

Obiekty budowlane mogą być budowane wyłącznie na terenach przeznaczonych na ten cel w planach zagospodarowania przestrzennego. Działka przeznaczona w planach zagospodarowania przestrzennego w części pod cmentarz, w części zaś pod strefę sanitarną ochrony cmentarza nie może być przeznaczona pod budownictwo mieszkaniowe.

Wielokrotne użytkowanie spornego gruntu przed przekazaniem go do Państwowego Funduszu Ziemi jest okolicznością, która musi być jednak wzięta pod uwagę i oceniona w świetle całokształtu materiału dowodowego dotyczącego ustalenia kandydata na nabywcę.

Norma branżowa zgodne z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o normalizacji /Dz.U. nr 53 poz. 298/ nie ma charakteru aktu powszechnie obowiązującego, gdyż obowiązuje jedynie w zakresie określonej branży /dziedziny gospodarki/ niezależnie od organizacyjnego podporządkowania zakładów pracy.

Dopóki sprawa nie została zakończona decyzją ostateczną, strona może zmodyfikować swoje żądanie, a organ administracji państwowej ma obowiązek na nowo ocenić to żądanie w świetle przepisów prawa materialnego po wyczerpującym ustaleniu stanu faktycznego.