Przestępstwo z art. 270 § 1 k.k., (…), jako skierowane przeciwko wiarygodności dokumentu i godzące w gwarancję pewności obrotu prawnego, nie zostało popełnione z pokrzywdzeniem konkretnej osoby fizycznej, nie istnieje zatem możliwość pojednania się z pokrzywdzonym, jak i naprawienia wyrządzonej mu szkody.

Uprawnienie do wydania regulaminu organizacyjnego nie jest tożsame z umocowaniem do ustalenia regulaminu wynagradzania jako autonomicznego źródła prawa pracy.

Dopuszczalność przeniesienia w stan spoczynku prokuratora, który z powodu choroby nie pełni służby przez okres roku (art. 71 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych, Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm. w związku z art. 62a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze, jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.) nie jest uzależniona od uprzedniego poinformowania

Zakres pełnomocnictwa ograniczonego do poszczególnych czynności procesowych należy ustalać na podstawie art. 88 k.p.c., z uwzględnieniem art. 65 k.c. w związku z art. 92 k.p.c.

Nie jest (…) tak, (…) że to tylko jeden z elementów określonych w art. 115 § 2 k.k. i stanowiących wyznacznik społecznej szkodliwości czynu, może mieć decydujące znaczenie przy określaniu stopnia tej szkodliwości. Wysokość szkodliwości społecznej jest (…) wypadkową całokształtu okoliczności tak przedmiotowych, jak i podmiotowych, a nie tylko jednej z nich.

Poszkodowanemu pracownikowi, który nabył prawo do emerytury, może przysługiwać w dalszym ciągu renta uzupełniająca, jeżeli wykaże, że gdyby nie niezdolność do pracy wynikająca z wypadku przy pracy, mógłby nadal wykonywać pracę zarobkową, wykorzystując zachowaną zdolność do pracy.

Znaczenie normatywne określeń „gwałt na osobie” zawarte w art. 130 § 3 k.w. i „przemoc wobec osoby” użyte w art. 280 § 1 k.k. nie są tożsame, a to powoduje, że wyłączenie stosowania art. 119 § 1 k.w. na zasadzie określonej w art. 130 § 3 k.w. nie odnosi się do kradzieży rzeczy o wartości nieprzekraczającej 250 zł, jeżeli kradzież ta połączona była z użyciem przemocy o natężeniu, które nie osiągnęło

1. Pojęcie „gwałt na osobie”, zawarte w art. 130 § 3 k.w., oznacza kwalifikowaną formę przemocy wobec osoby, charakteryzującą się użyciem siły fizycznej o natężeniu stwarzającym niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia. 2. W procesie wykładni znaczenie mają również dyrektywy języka prawniczego, który może nadawać inne znaczenie zwrotom rozumianym w określony sposób w języku ogólnym.(…)Istotne jest zatem

Przysądzenie własności nieruchomości powoduje wygaśnięcie dzierżawy praw w postaci dzierżawy udziałów we współwłasności tej nieruchomości.

Postanowienie regulujące kontakty rodziców z dzieckiem, nakazujące wydawanie dziecka przez rodzica, któremu powierzono wykonywanie władzy rodzicielskiej, oraz zobowiązujące drugiego rodzica do odprowadzania dziecka, podlega wykonaniu w postępowaniu unormowanym w art. 5981 i nast. k.p.c.

Na zarządzenie przewodniczącego w sądzie pierwszej instancji o zwrocie wniosku o udzielenie zabezpieczenia przysługuje zażalenie.

W sprawie o usunięcie niezgodności między stanem prawnym nieruchomości ujawnionym w księdze wieczystej a rzeczywistym stanem prawnym sąd jest związany żądaniem pozwu.

Jeśli właściciel nieruchomości, nad którą przeprowadzona została linia energetyczna, dochodzi roszczenia o wynagrodzenie za korzystanie z tej nieruchomości (tzw. bezumowne korzystanie z rzeczy), droga sądowa jest dopuszczalna, natomiast o odszkodowaniu należnym z tytułu wywłaszczenia lub zajęcia nieruchomości na podstawie uprzednio wydanego zezwolenia orzeka właściwy organ administracji publicznej.

1. Instytucja ścigania pewnych przestępstw na wniosek ma charakter procesowy a nie materialnoprawny, brak wniosku od uprawnionej osoby uniemożliwia tylko prowadzenie postępowania a nie przesądza o braku przestępności czynu. 2. Jeśli wniosek jest instytucją o charakterze przede wszystkim procesowym, to chwilą istotną dla ustalenia, czy sprawca przestępstwa jest dla pokrzywdzonego osobą najbliższą, jest

Potwierdzenie braku zadłużenia firmy (prowadzonej przez oskarżonego), nie daje odpowiedzi na pytanie, czy zawierając umowę z A. K. skazany miał zamiar się z niej wywiązać. Dla poczynienia ustaleń w tej materii niezbędna był całościowa analiza zachowania (oskarżonego). (…) skazany zakupiony od pokrzywdzonego towar niezwłocznie sprzedawał po niższych cenach (…) i (…) prowadząc indywidualną działalność

W sytuacji, gdy siedziby sądów pierwszej i drugiej instancji nie mieszczą się pod tym samym adresem, termin do uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej należy uznać za zachowany, jeżeli strona w tym terminie oddała pismo procesowe uzupełniające braki w polskim urzędzie pocztowym, wskazując jako adres odbiorcy siedzibę właściwego sądu apelacyjnego, choćby omyłkowo nazwała ten sąd „sądem okręgowym

W orzecznictwie Sądu Najwyższego, interpretacja normy przewidzianej w art. 434 § 1 zd. drugie k.p.k. jest jednolita. sądowi, rozpoznającemu środek odwoławczy pochodzący od autora „kwalifikowanego”, wolno orzec na niekorzyść oskarżonego tylko w razie stwierdzenia uchybień podniesionych w środku odwoławczym. Oznacza to, że jeżeli środek taki został wniesiony na niekorzyść oskarżonego przez podmiot fachowy

W przypadku zastosowania konstrukcji idealnego zbiegu przestępstw z art. 8 k.k.s. odrzucona zostaje zasada, że dla przyjęcia wielości przestępstw konieczna jest wielość czynów. Sprawcy więc zostaje przypisanych tyle przestępstw ile da się wyodrębnić kwalifikacji prawnych na podstawie zbiegających się przepisów. W takim wypadku nie jest konieczne ustalanie i przypisanie oskarżonemu dwóch czynów, wyodrębnionych

Bezzasadność skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia jest oczywista (art. 4249 k.p.c.), gdy już z samej jej treści wynika, że nie zostałaby uwzględniona w razie przyjęcia jej do rozpoznania.

Do naruszenia przepisu ustanawiającego wypadek mniejszej wagi w ramach typu danego przestępstwa dojdzie wtedy, gdy sąd pominie ocenę okoliczności, które powinny mieć wpływ na ustalenie natężenia społecznej szkodliwości czynu (art. 115 § 2 k.k.) bądź nada znaczenie okolicznościom nieistotnym w tym względzie. Tylko w takiej sytuacji subsumcja czynu pod przepis statuujący wypadek mniejszej wagi lub odrzucenie

Awans pracowniczy, który wiąże się z korzystną zmianą warunków zatrudnienia, nie może być cofnięty w drodze jednostronnej czynności pracodawcy przez niezwłoczne przeniesienie pracownika na stanowisko poprzednio zajmowane.

Wezwanie przez sąd do uzupełnienia braku pozwu przez oznaczenie wartości roszczenia, którym nie jest oznaczona kwota pieniężna, nie stanowi sprawdzenia wartości przedmiotu zaskarżenia w rozumieniu art. 1302 § 5 w związku z art. 25 k.p.c.

Otrzymanie przez prokuratora przed 1 stycznia 1998 r. na podstawie art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.) w związku z art. 118 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206 ze zm.) odprawy rentowej nie wyłącza prawa do odprawy z tytułu przejścia

1. Roszczenie o wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych staje się wymagalne (art. 291 § 1 k.p.) w dniu, w którym powinno nastąpić rozliczenie czasu pracy po upływie przyjętego okresu rozliczeniowego. 2. Bieg terminu przedawnienia zostaje przerwany (art. 295 § 1 pkt 1 k.p.), jeżeli wierzyciel występuje z żądaniem świadczenia w sposób spełniający wymagania przewidziane w art. 187 § 1 k.p.c.