Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 maja 1976 r. w sprawie podwyższenia emerytur i rent inwalidzkich dla niektórych nauczycieli i nauczycieli akademickich (Dz. U. Nr 21, poz. 134) wprowadziło w § 2 ust. 2 zakaz doliczania do podstawy wymiaru emerytury obliczonej w myśl ust. 1 wynagrodzenia za pracą wykonywaną poza szkołą lub szkołą wyższą. Przepisy tego rozporządzenia nie przewidywały żadnego ograniczenia

Dziecku kształcącemu się w szkole państwowej, zapewniające! mu nieodpłatnie pełne utrzymanie, przysługuje w okresie wakacyjnym zasiłek rodzinny, jeżeli nie korzysta w tym okresie z nieodpłatnego utrzymania.

Decyzja mająca wady w zakresie ustalenia stanu faktycznego nie może być uznana za zgodną z prawem (art. 196 § 1 k.p.a.), przeto stosownie do art. 207 § 2 pkt 3 k.p.a. podlega uchyleniu. Jeżeli natomiast decyzja wydana została zgodnie z prawem (procesowym i materialnym), to choćby w ocenie sądu administracyjnego była niesłuszna, nie podlega uchyleniu, gdyż sąd administracyjny nie jest uprawniony do

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z wniosku Henryki Ch. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. o okresową rentę rolniczą inwalidzką na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL od wyroku Okręgowego Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 11 kwietnia 1984 r. uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Okręgowemu Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Marianny K. przeciwko Marianowi i Alinie K. o eksmisję po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Olsztynie postanowieniem z dnia 29 grudnia 1984 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.: Podjął następującą uchwałę: Przedstawione przez Sąd Wojewódzki w trybie art. 391 k.p.c. budzące poważne wątpliwości zagadnienie

Artykuł 1 ustawy z dnia 3 grudnia 1984 r. o uznaniu ważności umów o przekazanie gospodarstwa rolnego następcy (Dz. U. Nr 55, poz. 282) obejmuje swoim zakresem, a więc powoduje kon-walidację z mocą wsteczną, umowy zawarte przez upoważnionego pracownika urzędu gminy będącego naczelnikiem także wówczas, gdy sąd w postępowaniu cywilnym uznał w sentencji lub w formie prejudycjalnej, że umowa o przekazanie

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jerzego Ch., przeciwko Alicji Ch. o rozwód po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Gdańsku postanowieniem z dnia 26 listopada 1984 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.: Podjął następującą uchwałę: Pozytywne rozstrzygnięcie przedstawionego Sądowi Najwyższemu zagadnienia prawnego wynika z rozważenia następujących

Do zawarcia ugody przed geodetą zastrzeżona jest forma szczególna pod rygorem nieważności, mianowicie forma protokołu granicznego sporządzonego przez tego geodetę, który dokonuje czynności ustalenia granicy.

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Aleksandry G. z udziałem Bolesława G. o podział majątku wspólnego po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Bielsku-Białej postanowieniem z dnia 20 listopada 1984 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c. podjął następującą uchwałę: Strony - - wnioskodawczyni Aleksandra G. i uczestnik postępowania Bolesław G.

Nie może być uważana za nabywcę w dobrej wierze (art. 169 k.c.) osoba, która zawiera umowę kupna-sprzedaży z osobą nie wpisaną jako właściciel w dowodzie rejestracyjnym samochodu.

Pracownikowi, który po rozwiązaniu stosunku pracy przedstawił zakładowi pracy orzeczenie Związku Bojowników o Wolność i Demokracją o spełnieniu warunków uprawniających do zwiększonego o 10 dni urlopu wypoczynkowego, przewidzianego dla kombatantów, przysługuje ekwiwalent za nie wykorzystany w okresie pozostawania w stosunku pracy urlop w zwiększonym wymiarze.

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, M. Sławińskiej, w sprawie z wniosku Jana S., Antoniego D., Henryka W., Antoniego G., Kazimierza G., Henryka S., Edwarda G. i Pawła D. przeciwko Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska" w T. o wynagrodzenie za pracę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Okręgowy Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

Przez szkody związane z działalnością gospodarstwa rolnego w rozumieniu § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 lutego 1978 r. w sprawie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej rolników (Dz. U. Nr 5, poz. 13 ze zm.) należy uważać nie tylko szkody, które pozostają w związku z wykonywaniem w gospodarstwie rolnym czynności ściśle rolniczych (agrotechnicznych, ogrodzeniowych i

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy z powództwa Emila W. i Zbigniewa G. przeciwko Fabryce Maszyn Górniczych (...) w o wynagrodzenie na skutek rewizji powodów od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Katowicach z dnia 8 listopada 1984 r. oddalił rewizję. Powodowie Emil W. i Zbigniew G. domagali się zasądzenia od pozwanej Fabryki po 221 250 zł dla każdego z nich jako wynagrodzenia za stosowanie pracowniczego wynalazku

Sąd Najwyższy w sprawie z wniosku Władysławy Z. o dział spadku po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Warszawie postanowieniem z dnia 26 listopada 1984 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.: Czy przy rozpoznawaniu sprawy w ramach art. 182 § 1 k.p.c. sąd może badać istnienie przyczyny zawieszenia postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt

Wydanie przez organ rentowy decyzji w sprawie o rentę inwalidy wojennego na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej do spraw inwalidztwa i zatrudnienia, w której nie brał udziału lekarz-przedstawiciel Związku Inwalidów Wojennych PRL, stanowi istotne naruszenie przepisu art. 57 ust. 2 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jedn. tekst: Dz. U. z

Świadczenie pieniężne przyznane na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1968 r. o rentach i innych świadczeniach dla rolników przekazujących nieruchomości rolne na własność Państwa (Dz. U. Nr 3, poz. 15) nie ma charakteru renty inwalidzkiej w rozumieniu § 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 marca 1983 r. w sprawie osiągania wynagrodzenia lub innych dochodów przez osoby uprawnione

W wypadku stwierdzenia zastosowania nieodpowiedniego środka wychowawczego sąd odwoławczy na podstawie art. 62 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. Nr 35, poz. 228) zmieni lub uchyli zaskarżone orzeczenie i bądź zastosuje odpowiedni środek wychowawczy, bądź przekaże sprawę do ponownego rozpoznania.

Nieruchomością wywłaszczona w rozumieniu art. 34 ust. 1 u-stawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (jedn. tekst: Dz. U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64) jest także nieruchomość zbyta na podstawie umowy przewidzianej przez art. 6 tej ustawy. Sprawa o zwrot wymienionej nieruchomości (i o spowodowane nim rozliczenie) podlega rozpoznaniu na drodze sądowej. Rozstrzygnięcie

1. Według art. 291 k.c. ocena ważności potrzeby gospodarczej powstałej po ustanowieniu służebności gruntowej obejmuje rozważenie, czy sposób wykonywania tej służebności nie koliduje, z punktu widzenia wymagań prawidłowej gospodarki, z wprowadzonym na nieruchomości obciążonej rodzajem produkcji rolnej. Jeżeli do tej kolizji dochodzi, to nowo powstała potrzeba gospodarcza jest ważna w rozumieniu art.

Nieruchomością wywłaszczoną w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/ jest także nieruchomość zbyta na podstawie umowy przewidzianej przez art. 6 tej ustawy. Sprawa o zwrot wymienionej nieruchomości /i o spowodowane nim rozliczenie/ podlega rozpoznaniu na drodze sądowej.

Przekazanie gospodarstwa rolnego następcy w drodze umowy darowizny zawartej w formie aktu notarialnego w okresie od dnia 1 stycznia 1978 r. do dnia 31 grudnia 1982 r. i nie zawierającej obciążeń wykraczających poza wynikające z przepisów ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. Nr 32, poz. 140) stanowi nieodpłatne przekazanie

Emerytury i renty pracowników naukowo-dydatkycznych szkół wyższych, przyznane w okresie od dnia 1 września do dnia 31 grudnia 1982 r., nie podlegają przeliczeniu na podstawie art. 159 ust. 2 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 14, poz. 113 ze zm.).

Przekroczenie dopuszczalnego wymiaru zatrudnienia radcy prawnego zakreślonego art. 17 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz. U. Nr 19, poz. 145) stanowi naruszenie zasad etyki zawodowej uzasadniające odpowiedzialność dyscyplinarną (art. 64 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy).