Przepisy art. 15 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ i wydanego na jego podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 marca 1992 r. w sprawie składników majątkowych uznawanych za środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, zasad i stawek ich amortyzacji oraz trybu i terminów aktualizacji wyceny środków trwałych

Decyzje organów podatkowych o odpowiedzialności osoby trzeciej za zobowiązania podatnika mają charakter czysto osobisty i nie przechodzą na następców prawnych.

Właściwym do stwierdzenia, czy w określonej miejscowości wystąpiła klęska żywiołowa /gradobicie/ wydaje się być przede wszystkim Instytut Meteorologii i Gospodarki Wodnej, zaś organy samorządowe winny rozstrzygnąć, czy wywoła ona istotne szkody w ziemiopłodach.

Przepis art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ dopuszcza zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu wydatków poniesionych w poprzednim roku podatkowym, jednakże pod warunkiem, że ich zarachowanie w tamtym poprzedzającym roku, nie było możliwe.

Nawet w przypadku nierzetelności podatkowej księgi przychodów i rozchodów organ podatkowy nie może zastosować szacunku, jeżeli dysponuje innymi dokumentami /np. rachunkami/, pozwalającymi mu na ustalenie podstawy opodatkowania /art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. z 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

1. Należności z tytułu zwrotu opłat celnych są wierzytelnością podatnika wobec Skarbu Państwa podobnie jak i jego zobowiązania podatkowe. 2. Okoliczność, że organ podatkowy nie rozstrzyga w sprawach cła nie zmienia faktu, że oba organy są Skarbem Państwa i oba powinny wiedzieć, że zwłoka każdego z nich nie może przynieść uszczerbku podatnikowi, bowiem art. 499 Kc gwarantuje mu rozpatrywanie sprawy

Ustawodawca polski nie uważa za koszt uzyskania przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wydatków związanych z wartością własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci /art. 23 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

1. Art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ dopuszcza skargę do Sądu administracyjnego na inne niż decyzje i postanowienia określone w pkt 1-3 tego przepisu akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisu prawa. 2. Kwota zwrotu

Do wydawania opinii klasyfikacyjnych oraz udzielania pomocy w zaklasyfikowaniu wyrobów do odpowiedniego grupowania Systematycznego Wykazu Wyrobów są upoważnione wyłącznie odpowiednie organy statystyczne /zarządzenie nr 29 Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 1 października 1993 r. w sprawie ustalenia zasad udzielania interpretacji, pomocy w zaklasyfikowaniu i wyjaśnień związanych ze stosowaniem

Organy jednostek pomocniczych gminy /art. 5 ust. 1 i art. 36 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie są stronami postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzję wydaje inny organ tej samej gminy na podstawie upoważnienia wynikającego z przepisów ustawy.

Brak podstaw prawnych do rozszerzającej interpretacji przepisu art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ i do uznania, że "dana miejscowość" może być utożsamiana ze wszystkimi miejscowościami leżącymi w granicach określonej gminy, w której położona jest określona nieruchomość.

Obalenie domniemania prawnego /np. zawartego w art. 46a ust. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne - Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ może nastąpić tylko w sposób określony w konkretnym przepisie prawa wprowadzającym to domniemanie, bez względu na to, czy skarżący nabył samochód w okolicznościach przez niego opisanych i padł ofiarą oszustwa.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, stanowiący o obowiązku pobrania odsetek za zwłokę w przypadku istnienia zaległości w opłacaniu podatków, w ogóle nie zajmuje się zagadnieniem, z czyjej winy zaległości te powstały. Oznacza to, że w każdej sytuacji faktycznej istnienia zaległości podatkowych rodzi to dla podatnika następstwa

Przy ponownym rozpoznaniu sprawy, w wypadku niemożności przeprowadzenia u skarżącej badań kontrolnych przez właściwy organ służby zdrowia drugiego stopnia i braku z tego powodu podstaw do wydania opinii /par. 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych - Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ organ orzekający winien zwrócić się do Poradni Chorób Zawodowych w

1. Ponieważ w niektórych sytuacjach otrzymanie rachunku, który mógłby być podstawą wpisu do księgi, może być utrudnione, ustawodawca wyjątkowo dopuszcza dokumentowanie poniesionych wydatków przy ustalaniu podstaw opodatkowania podatkiem dochodowym za pomocą dowodów wewnętrznych. Jednak i w tych sytuacjach zawsze należy pamiętać o tym, że taki sposób dokumentowania poniesionych wydatków jest wyjątkiem

Organ podatkowy nie może uzasadniać swego rozstrzygnięcia brakiem stosownych argumentów w pismach podatnika. Organ podatkowy obowiązany jest z urzędu, zgodnie z art. 7 Kpa, do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zaś w myśl art. 8 Kpa - do prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów Państwa.

1. Uchwała rady gminy o wprowadzeniu formy ochrony przyrody, podjęta na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody /Dz.U. nr 114 poz. 492 ze zm./, powinna zawierać ustalenia w zakresie wskazanym w art. 32 tej ustawy. Niespełnienie tego wymogu uzasadnia uznanie aktu za sprzeczny z prawem. 2. Określenie obszarów chronionego krajobrazu oraz ustalenie zasad jego

Ustawowe prawo zastawu /art. 49 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie obejmuje przedmiotów należących do osób trzecich znajdujących się w zakładzie podatnika, które mogłyby służyć, lecz w rzeczywistości nie służyły do wykonywania działalności zarobkowej.

Z treści art. 23 art. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ wynika, że podatnik rejestruje tylko ilość przejechanych kilometrów, które nie mogą przekraczać przebiegu pojazdu, bowiem stawka za przejazd 1 km jest sztywna i unormowana odrębnymi przepisami. W tej sytuacji żądanie od skarżącego rachunku lub faktury na przebieg

Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Sprowadzenie z zagranicy towaru bez oznaczeń firmowych do przeprowadzenia testów w celu zbadania gustów klientów nie jest tożsame z reklamą i nie spełnia przesłanek, o których mowa w art. 14 ust. 1 pkt 16 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ uzasadniających zwolnienie od cła.

1. Nie są towarami w rozumieniu ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ działki gruntu /nieruchomości gruntowe/, a ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Zgodnie też z postanowieniami art. 47 i art. 48 Kc sprzedawane budynki znajdujące się na działce gruntu w S. były częściami składowymi gruntu. Art. 47 par.

1. Skoro skutki prawne decyzji wydanej na podstawie art. 41 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ powstają z chwilą jej doręczenia małżonkowi podatnika, a zaległości podatkowe podlegają zaspokojeniu z majątku wspólnego małżonków, to brak ustroju wspólności majątkowej między małżonkami wyklucza możliwość ponoszenia przez współmałżonka odpowiedzialności