Jedynie sprawy wymienione w art. 255 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej /Dz.U. 2001 nr 49 poz. 508/, które przed dniem wejścia w życie tej ustawy nie zostały zakończone ostateczną decyzją byłej Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym, podlegają przekazaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Natomiast w odniesieniu do spraw, które przed dniem wejścia w życie Prawa

Okoliczności dotyczące braku możliwości wejścia do lokalu zajętego przez najemcę nie mogą uzasadniać odstąpienia przez organ nadzoru budowlanego od nałożenia na właściciela nieruchomości obowiązku usunięcia złego stanu technicznego budynku /art. 66 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Istota wyroku uchylającego, kreującego po stronie organu obowiązek wydania decyzji, jest taka sama jak wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, zobowiązującego organ do wydania decyzji.

Brak jest podstaw do wniosku, że na tle kodeksu postępowania cywilnego ustawodawca zakładał dalej idące gwarancje ustrzeżenia strony przed ryzykiem niewłaściwego wyboru osoby pełnomocnika, niż ma to miejsce w Kpa. Oznacza to, że ocena, czy zachodzą przesłanki zastosowania art. 58 Kpa musi się odbywać z odwołaniem do okoliczności konkretnego wypadku, a standard oceny musi uwzględniać fakt zwiększonego

Osoba, która nie biorąc udziału w postępowaniu administracyjnym uważa jednak, że ma interes prawny w tym postępowaniu zachowuje termin do wniesienia odwołania, gdy wniesie je w terminie, w jakim mogła je wnieść strona, której jako ostatniej doręczono decyzję /postanowienie czy inny akt/.

Zamiana drzwi na okno, bez zmiany otworu, w którym zamontowane są te urządzenia, jest czynnością nie podlegającą reglamentacji ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Art. 144 Kc nakazuje właścicielowi, przy wykonywaniu swego prawa własności, zgodnie z normą art. 140 Kc, a więc w granicach wyznaczonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego, powstrzymywać się od działań, które by zakłócały korzystanie z sąsiednich nieruchomości ponad przeciętną miarę. Ten przepis koresponduje z art. 5 ust. 2 pkt 2, 3 i 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U

Montaż dwufunkcyjnego gazowego pieca centralnego ogrzewania w miejsce piecyka kąpielowego jest zmianą istotnego elementu instalacji gazowej. Zatem, zgodnie z przepisem art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ pozwolenie na budowę tej inwestycji było potrzebne.

Właścicielowi nieruchomości gruntowej przysługuje przymiot strony w postępowaniu dotyczącym pozwolenia na budowę, nawet wtedy gdy z wnioskiem występuje inny podmiot legitymujący się prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Właściciel będzie również stroną w sprawie zmiany takiej decyzji w trybie art. 155 Kpa, albowiem jego interesu prawnego dotyczyć będą skutki rozstrzygnięcia organu

Skarga, o której mowa w art. 227 Kpa jest odformalizowanym środkiem obrony i ochrony różnych interesów jednostki, które nie dają podstaw do żądania wszczęcia postępowania administracyjnego lub postępowania sądowego.

W sytuacji, gdy decyzja poddana sądowej kontroli legalności określa kwotę zaległości podatkowej i kwotę odsetek za zwłokę, to wartość przedmiotu sprawy /par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 października 1995 r. w sprawie wpisu od skarg na decyzje administracyjne oraz inne akty i czynności z zakresu administracji publicznej - Dz.U. nr 117 poz. 563 ze zm./ stanowi suma obu tych należności

Jeżeli budynek objęty decyzją o pozwoleniu na budowę w kilka miesięcy po uzyskaniu tego pozwolenia został rozebrany a wzniesiony w stanie surowym obiekt budowlany na miejsce rozebranego budynku różni się od projektu budowlanego tak ilością wybudowanych kondygnacji, jak i linią zabudowy znacznie wykraczającej poza ustalenia projektu, to należy uznać, że jest to zupełnie inny obiekt budowlany, aniżeli

Wyrażona w art. 121 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasada zaufania do organów podatkowych nie może być traktowana wyłącznie jako abstrakcyjny postulat wobec tych organów, lecz jako norma prawna, której zastosowanie mieć będzie konkretny wymiar.

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym zakres przedmiotowy skargi na bezczynność wyznaczają postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 1-4 cyt. ustawy. W tej kategorii spraw nie mieści się tzw. skarga popularna, określona w art. 221-256 Kpa.

Uprawnienie do odliczenia podatku VAT przysługuje wyłącznie w sytuacji, gdy nabywane przez podatnika samochody osobowe podlegają dalszej odprzedaży stanowiącej przedmiot jego działalności gospodarczej. Pojęcie odsprzedaży oznacza tylko i wyłącznie czynność, której przedmiotem jest ów samochód osobowy. Jeśli natomiast podatnik sprzedaje samochody ciężarowe - uniwersalne, to następuje zmiana tożsamości

Objęcie najpierw kontrolą, a następnie decyzją określającą wymiar podatku w podatku od towarów i usług, tego samego zakresu zobowiązań, których dotyczyły korekty złożone przez podatnika powoduje bezskuteczność tego rodzaju korekty. Treść art. 81 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ czytać należy łącznie z normami art. 207 par. 2 i art. 128 tej

1. Przepis art. 160 par. 5 Kpa przewiduje przy tym, iż jedynie strona niezadowolona z przyznanego jej odszkodowania przez organ administracji publicznej, może w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia jej decyzji w sprawie odszkodowania wnieść powództwo do sądu powszechnego. Jest to zwykły środek prawny w razie kwestionowania decyzji administracyjnej wydanej na podstawie art. 160 Kpa, przysługuje

Uchwała rady gminy wydana na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zawierającego upoważnienie dla organu gminy do wyrażenia zgody na odstępstwo od generalnych ustaleń co do przeznaczenia danego terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest dotknięta wadą skutkującą stwierdzenie jej nieważności bądź to przez organ nadzorczy /wojewodę/ na podstawie art. 91 ust.

Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie określają minimalnej wielkości zwiększenia wysokości obiektu budowlanego, przy którym mamy do czynienia z jego nadbudową. Należy więc przyjąć, że każde zwiększenie wysokości jest już nadbudową.

1. W przepisie art. 27 ust. 7 z dnia 8 stycznia 1993 r. ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jest mowa tylko o sytuacji związanej z terminem realizowania przez podatnika prawa do zmiany już złożonej deklaracji. Nie dotyczy on kwestii składania nie przekazanych w terminie deklaracji. 2. Nie składanie przez podatnika deklaracji w podatku od towarów

Podatnik nie może dwukrotnie korzystać z ulgi mieszkaniowej z tytułu obracania na cele mieszkaniowe tymi samymi środkami. Nie jest natomiast zasadne zrównanie sytuacji podatnika, który wydatkował na cele mieszkaniowe tylko środki zgromadzone w kasie, objęte już ulgą, do którego ma w pełni zastosowanie art. 27a ust. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U

1. Zmiana sposobu na użytkowanie pokoju na sklep branży odzieżowej i udzielenie pozwolenia na przebudowę elewacji w budynku należy niewątpliwie do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu. 2. Brak zgody wszystkich współwłaścicieli na zmianę sposobu użytkowania i przebudowę elewacji jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością.

Narodowy Bank Polski w latach 1997-2000 realizując cele określone w art. 5-6 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o Narodowym Banku Polskim /Dz.U. 1992 nr 72 poz. 360 ze zm./ oraz art. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim /Dz.U. nr 140 poz. 938 ze zm./ miał obowiązek uiszczenia podatku od nieruchomości według stawek określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy z dnia 12 stycznia

nie można wywodzić z faktu uzupełnienia par. 54 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ o dodatkowy pkt 2a, w drodze jego nowelizacji obowiązującej od dnia 1.01.1997 r., dokonanej par. 1 pkt 17 lit. "a" rozporządzeniem z dnia 26 grudnia 1996 r. /Dz.U. nr