Dotacje na pokrycie bieżących kosztów są wolne od podatku dochodowego od osób prawnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 21 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./.
Z dyspozycji art. 234 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ wynika jedynie zakaz orzekania na niekorzyść strony odwołującej się przez organ odwoławczy. Zakaz reformationis in peius nie dotyczy ponownego orzekania przez organ I instancji w razie przekazania przez organ odwoławczy sprawy temu organowi do ponownego rozpoznania.
1. Zarówno przepisy art. 55 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jak i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych /Dz.U. nr 154 poz. 1013 ze zm./ nie zawierają zróżnicowania zasad przyznawania wynagrodzenia adwokatom i radcom prawnym
Budowa dojazdu do obiektów budowlanych jest budową samodzielnego urządzenia budowlanego, a tym samym nie jest budowaniem obiektu budowlanego ani jego części w rozumieniu art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.- Prawo budowlane /Dz.U. 89 poz. 414 ze zm./.
Na wstępie wskazać należy, iż na gruncie podatku dochodowego niezwykle istotne jest rozróżnienie pomiędzy ulepszeniem a remontem. W przypadku bowiem ulepszenia wydatek może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu jedynie poprzez odpisy amortyzacyjne. Natomiast w przypadku remontu poniesione nakłady zwiększają koszty uzyskania przychodu bezpośrednio. Przepis par. 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra
Za należyty stan techniczny obiektu budowlanego należy uznać stan jego sprawności technicznej jako całości oraz jego elementów instalacji oraz urządzeń odpowiadających wymaganiom prawa w tym przepisom techniczno-budowlanym. Natomiast należyty stan estetyczny obiektu budowlanego to dobry stan elewacji budynku i jego wygląd, w tym poszczególnych jego elementów.
Rekultywacja składowiska odpadów nie jest budową obiektu budowlanego, ani też jego rozbudową, nadbudową czy też przebudową, ani pracą polegającą na montażu, remoncie czy rozbiórce obiektu budowlanego, w rozumieniu art. 3 pkt 6 i 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, a tym samym nie podlega rygorom prawa budowlanego.
Istotną cechą umowy kredytowej jest postawienie przez bank do dyspozycji kredytobiorcy określonej kwoty pieniężnej na wskazany w umowie cel. Umowa kredytowa pozwala bankowi kontrolować sposób wykorzystania kredytu i wypowiedzieć umowę, gdy kredytobiorca w sposób sprzeczny z zapisami umowy wykorzysta udzielone mu środki pieniężne. Obowiązkiem kredytobiorcy jest też zwrot pozyskanych kwot w określonym
1. Uzupełnienie tytułu wykonawczego obejmującego należności za nielegalny pobór energii elektrycznej, przez powołanie jako podstawy prawnej decyzji Prezesa Urzędu Regulacji Energii zatwierdzającej taryfę dla energii elektrycznej, nie spełnienia wymogu z art. 27 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ i nie uzasadnia
1. Istnienie promieniowania niejonizującego w normach wyższych od dopuszczalnych parametrów /rozporządzenia Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 14 lipca 1998 r. w sprawie określenia rodzajów inwestycji szczególnie szkodliwych dla środowiska oraz wymagań, jakimi powinny odpowiadać oceny oddziaływania na środowisko tych inwestycji /Dz.U. nr 99 poz. 589/ nie jest uciążliwością
Samo wykazanie przez skarżących naruszenia prawa - nawet jeśli istotnie miało miejsce - nie kreuje po ich stronie legitymacji skargowej przewidzianej w art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Ocena, czy nastąpiło istotne odstąpienie od warunków udzielonego pozwolenia na budowę pozostawione jest uznaniu administracyjnemu. Jedyne kryterium takiej oceny stanowią wymogi zawarte w decyzji o pozwoleniu na budowę obiektu.
Stwierdzenie wygaśnięcia decyzji udzielającej pozwolenia na budowę mogłoby być przesądzone jedynie rozstrzygnięciem zawartym w decyzji organu administracji architektoniczno-budowlanej, a nie w uzasadnieniu postanowienia o wstrzymaniu, robót budowlanych wydawanym przez organ nadzoru budowlanego.
Oczywistość błędu czy omyłki polega na widocznej w świetle akt sprawy rozbieżności między myślą /zamierzeniem/ wyrażoną przez organ, a doborem poszczególnych słów lub cyfr dla określenia nie budzących wątpliwość faktów.
Skoro podstawą obniżenia podatku należnego przez nabywcę towaru lub usług jest faktura potwierdzająca zakup i określająca kwotę podatku naliczonego, a przepis par. 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./ wymaga wystawienia oryginału
1. Sprawa dotycząca zmiany bądź rozwiązania umowy najmu jest sprawą o charakterze cywilnoprawnym, a zatem wszelkie akty i czynności organów samorządowych w tego typu sprawach nie podlegają sądowej kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego. 2. Stosownie do art. 378 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ organem właściwym do wydania decyzji nakładającej
Z przepisu art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 ze zm./ wynika, że lokalizowanie zabudowy wzdłuż zarezerwowywanych pasów ruchu, nowo wybudowanych dróg oraz istniejących dróg może nastąpić tylko w wypadku włączenia ruchu, spowodowanego tą zabudową do istniejącej lub projektowanej drogi wyłącznie w miejscach określonych przez zarząd drogi
Przepis art. 161 par. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, jako regulacja zamieszczona w dziale IV tej ustawy, zatytułowanym "Postępowanie podatkowe", odnosi się do zachowania terminów w postępowaniu podatkowym, nie ma natomiast zastosowania do materialnoprawnych, ustawowych terminów spełnienia świadczenia podatkowego, w tym również do terminu zapłaty
Kwatera zastępcza nie jest nową kwaterą oddaną do użytku W ramach budownictwa realizowanego przez Agencję, lecz kwaterą zwolnioną przez osobę dotychczas ją zajmującą. Obniżenie się stanu technicznego urządzeń, zainstalowanych w kwaterze zastępczej, na skutek ich normalnego zużywania nie stanowi podstawy do odmowy przyjęcia kwatery. Urządzenia te muszą być sprawne, a cała kwatera wyremontowana.
Terenowa jednostka organizacyjna Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie jest organem administracji publicznej, o którym stanowi par. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 listopada 1998 r. w sprawie utworzenia ośrodków zamiejscowych Naczelnego Sądu Administracyjnego, określenia ich siedzib oraz właściwości miejscowej i rzeczowej /Dz.U. nr 145 poz. 940/. Zatem, pomimo tego
Paragraf 13 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ oraz pozostający z nim w związku par. 60 stanowią o szczegółowej konkretyzacji ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich /sąsiadów inwestora/ o jakiej mówi art. 5 ust. 2 pkt 2 lit. "b" ustawy
Czynniki określone w art. 7 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i zmianie Kodeksu cywilnego /Dz.U. nr 71 poz. 733/ muszą być w każdym przypadku uwzględniane jako przesłanki ustalenia stawki czynszu. Jednocześnie wyliczenie tego rodzaju czynników w tym przepisie nie wyklucza możliwości uwzględnienia przez organ gminy także innych czynników, mających
Przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ nie uzależniały udzielenia pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód od wykazania się przez ubiegającego się o takie pozwolenie tytułem prawnym do terenu niezbędnym do realizacji takiego pozwolenia, w szczególności wymagań takich nie przewidywał art. 25 tej ustawy.
Wstrzymanie wykonania aktu z mocy prawa na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ może dotyczyć tylko takiego aktu, który kwalifikuje się do dobrowolnego lub przymusowego wykonania.