Uprawdopodobnienie jest środkiem zastępczym dowodu w znaczeniu ścisłym, nie dającym pewności lecz tylko wiarygodność tj. prawdopodobieństwo twierdzenia o jakimś fakcie. Regułą jest dowód, uprawdopodobnienie jest wyjątkiem na korzyść tej strony, która powołuje się na ten fakt. Prawo nie rozstrzyga kwestii jaki stopień prawdopodobieństwa jest dostateczny do uznania, że pewien fakt jest uprawdopodobniony

1. Zgodnie z art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ w jej brzmieniu nadanym ustawą z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej w związku z reformą ustrojową Państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668/, decyzje o ustaleniu dopuszczalnej emisji zanieczyszczeń do powietrza

Zaktualizowana wartość początkowa odpowiada pojęciu użytemu przez ustawodawcę w art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, czyli wartości początkowej budowli określonej "według zasad przewidzianych (...) dla celów amortyzacji".

Art. 14 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. ustanawia kryteria podmiotowe i przedmiotowe możliwości legalnego - skutecznego prawnie dochodzenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego wskazując jako osoby wyłącznie uprawnione: podatnika, płatnika i inkasenta, których interes prawny uzyskania tej informacji wynika

1. O uznaniu zaliczki za koszt uzyskania przychodów decyduje uznanie za koszt uzyskania przychodów wydatków związanych z zobowiązaniem, których część stanowi przekazana zaliczka. W związku z tym uznanie zaliczki za koszt uzyskania przychodów w konkretnym roku podatkowym zależeć będzie od tego, kiedy zobowiązanie podmiotu, któremu zaliczka została przekazana, zostanie wykonane i kiedy za koszt uzyskania

Przychód ze sprzedaży wysyłkowej powstaje w momencie wydania towaru z magazynu i przekazania go poczcie w celu dostarczenia odbiorcy.

Przepis par. 9 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 marca 1995 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 35 poz. 173 ze zm./ odsyła jedynie do tych przepisów wymienionego zarządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej, które określają wysokość przysługujących pracownikom należności. Nie można zatem uznać, że omawiany przepis

Za dokumenty niezbędne do ustalenia wystąpienia związku przyczynowego między rozpoznaną chorobą a narażeniem pracownika na działanie występującego w środowisku pracy czynnika szkodliwego dla zdrowia rozporządzenie uznaje dochodzenie epidemiologiczne, informacje o zagrożeniach zawodowych, dokumentację dotyczącą przebiegu zatrudnienia /par. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983

1. Stwierdzenie nieważności badanej uchwały organu samorządowego jest - w świetle uregulowania art. 12 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./ - drugim etapem uruchomienia postępowania nadzorczego, to nie sposób twierdzić, że wskazanie nieprawidłowości oraz sposobu i terminu ich usunięcia może obyć się bez rozpatrzenia doręczonej

Właściciel nieruchomości, będący inwestorem może być ograniczony w pełnym i nieskrępowanym wykorzystaniu jej, dla celu realizowania inwestycji budowlanej, niezależnie od treści miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz różnych ustawowych ograniczeń, także ze względu na to, że obiekt budowlany ponad dopuszczalną miarę utrudnia korzystanie z prawa własności nieruchomości sąsiedniej. Podobnie

1. Dokonywany przez prowadzącą działalność gospodarczą spółkę cywilną zakup własności składników majątkowych, a w szczególności pojazdów samochodowych, powinien być dokonany na nazwiska wszystkich wspólników spółki, którzy również powinni figurować w dowodach rejestracyjnych takich pojazdów. 2. W przypadku spółek cywilnych podatnikiem nie jest spółka, lecz każdy wspólnik indywidualnie, w związku z

Ocena prawidłowości prowadzenia postępowania skargowego w trybie przepisów działu VIII Kpa nie podlega kognicji Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. W demokratycznym państwie prawa zasadą jest, iż przepisy prawa, w tym i prawa podatkowego nie mogą mieć mocy wstecznej. Zasada lex retro non agit wynika z istoty prawa, które ma formułować reguły postępowania człowieka. Jeżeli reguły te wprowadzane są z mocą wsteczną, to nie mogą one wywierać wpływu na zachowanie człowieka, gdyż dotyczą zachowań dawniejszych. Tym samym podatnicy pozbawieni zostają

Organ w sprawie unieważnienia konkursu nie działał na zasadzie równorzędności w stosunku do podmiotów tego postępowania, będącymi adresatami jego działania. To oznacza, że sprawa nie ma charakteru cywilnoprawnego.

W postępowaniu o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności na podstawie ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ organ gminy nie jest uprawniony do korygowania i regulacji udziałów współużytkowników wieczystych, lecz orzeka o takim przekształceniu zgodnie ze stanem

1. Wobec kolizji między dokonaną zmianą sposobu użytkowania obiektu a ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zachodzą podstawy do wydania decyzji nakazującej przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania. 2. Stosownie do art. 20 par. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /t.j. Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm

Zgodnie z przepisem art. 90 ustawy z dnia 24 lipca 1998 r. o zmianie niektórych ustaw określających kompetencje organów administracji publicznej - w związku z reformą ustrojową państwa /Dz.U. nr 106 poz. 668 ze zm./ w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wyróżniono dwie kategorie organów: 1/ organy administracji architektoniczno-budowlanej oraz 2/

Przepis art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ pozwala na wprowadzenie zakazu sprzedaży, podawania lub spożywania alkoholu w niektórych miejscach lub obiektach ze względu na charakter miejsca lub obiektu, a nie na przykład powtarzające się tam zakłócenia porządku i spokoju.

1. Sąd nie podziela argumentacji, że każdy podatnik, który uzyska jakiekolwiek przychody z działalności wykonywanej osobiście, wymienione w art. 13 pkt 2-8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./ staje się automatycznie podatnikiem od towarów i usług. 2. Sposób działania organów podatkowych polegający na tym, że od tej samej czynności

Przepisy gminne mogą określać częstotliwość usuwania odpadów komunalnych z nieruchomości.

Przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie ma zastosowania art. 171 Kodeksu postępowania cywilnego.

Korzystający ze składu celnego jest odpowiedzialny za wykonywanie obowiązków wynikających z objęcia towarów procedurą składu celnego /art. 109 Kodeksu celnego/, a także jest dłużnikiem z tytułu zobowiązania do wykonania obowiązków wynikających ze stosowania procedury celnej, którą towar został objęty /art. 211 par. 3 pkt 4 Kodeksu celnego/. Niezbędne jest jednak ustalenie związku przyczynowego pomiędzy

Przepisy art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174 ze zm./ zezwalają na wymeldowanie z urzędu z pobytu stałego osoby, która utraciła uprawnienie do lokalu i bez wymeldowania się opuściła dotychczasowe miejsce pobytu stałego, bądź też opuściła dotychczasowe miejsce stałego pobytu i nie przebywa w nim co najmniej przez okres

Ustawa z dnia 28 lipca 1990 r. o działalności ubezpieczeniowej /t.j. Dz.U. 1996 nr 11 poz. 62 ze zm./ dla rozstrzygnięć mających postać decyzji administracyjnych przewiduje drogę skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego /patrz art. 85/. Brak jest takiego postanowienia w stosunku do opłat z tytułu naruszenia obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia, o jakich mówi art. 90e ustawy.