Opinia zebrania wiejskiego nie jest wiążąca dla organu decyzyjnego w wyborze kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, ale organ administracji państwowej podejmując decyzję odmiennej treści od tej opinii, zobowiązany jest bardzo wnikliwie i wszechstronnie wyjaśnić wszystkie okoliczności sprawy i dać temu wyraz w uzasadnieniu podjętej decyzji - dlaczego nie podziela tej opinii.

Przewodniczący podatkowej komisji odwoławczej nie jest upoważniony do zmiany lub uzupełnienia sentencji decyzji podjętej przez komisję /par. 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 września 1982 r. w sprawie zakresu działania, składu osobowego, trybu powoływania oraz organizacji podatkowych komisji odwoławczych - Dz.U. nr 30 poz. 212 ze zm./.

Zgodność planu realizacyjnego z planem zagospodarowania przestrzennego bada się przez porównanie zapisu dotyczącego działki, na której ma być realizowana inwestycja budowlana z planem realizacyjnym inwestycji na tej działce.

Zasada łącznego wymiaru podatku dochodowego na imię obojga małżonków /art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym - Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ oznacza, że operacji rachunkowych, przewidzianych w dalszych przepisach ustawy, dokonuje się w odniesieniu do już zsumowanych dochodów, wobec czego za wadliwe należy uznać osobne obliczenie dochodów każdego z małżonków w stosunku rocznym

Skoro przepisy zarządzenia nr 54 Ministra Finansów z dnia 14 lipca 1979 r. w sprawie podatkowych norm szacunkowych /Dz.Urz. MF nr 9 poz. 20/ przewidywały dla pewnej działalności wskaźnik zysku w granicach dwóch wartości /np. od 12 do 17 procent/ przyjęcie przez organ podatkowy pewnej wartości tego wskaźnika dla oszacowania dochodu podatnika w konkretnej sprawie nie może być dowolne i w razie trudnych

1. Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję administracyjną wyłącza możliwość wniesienia w tej sprawie sprzeciwu przez prokuratora. 2. Organ administracji państwowej nie jest uprawniony do dokonywania "wyboru" organu, który będzie kontrolował jego decyzję. Natomiast w przypadku zbiegu środków podejmowanych przez różne organy dla weryfikacji decyzji administracyjnej należy przyjąć

Wartość wyprodukowanych, ale nie sprzedanych w danym roku wyrobów nie stanowi - w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku obrotowym /Dz.U. nr 53 poz. 338 ze zm./ - obrotu za ten rok podatkowy, w którym je wyprodukowano.

Jeżeli w sprawie podlegającej załatwieniu w drodze decyzji rozstrzygnięcia organu administracji nazwane zostało błędnie postanowieniem, ale odpowiada ono istocie decyzji administracyjnej, rozstrzygnięcie takie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.

Za wypadek "zasługujący na szczególne uwzględnienie", będący przesłanką obniżenia ceny nieruchomości /par. 9 ust. 2 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych - M.P. nr 23 poz. 205/, można uznać okoliczność, gdy żadna z osób mających uprawnienia do nabycia państwowej nieruchomości

1. Kontrola sądowa dotyczy zgodności decyzji z prawem, a więc wchodzą tu w grę akty o charakterze ustawodawczym, tzn. ustawy i dekrety z mocą ustawy oraz akty wykonawcze do tych ustaw, a zatem akty zawierające normy powszechnie obowiązujące, wydane na podstawie i w granicach upoważnienia ustawowego i z powołaniem się na to konkretne upoważnienie. Nie można jednak z pojęcia prawa w rozumieniu wyżej

Przepisy regulujące ustalenie opłaty za kartę podatkową rzemieślnikom zatrudniającym pełnoletnich członków rodziny /par. 11 ust. 1 rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1983 r. w sprawie zryczałtowania podatków obrotowego i dochodowego od niektórych grup podatników oraz w sprawie opłaty skarbowej z tytułu wykonywania rzemiosła - Dz.U. nr 43 poz. 196/ dotyczą rzemieślnika zatrudniającego

1. Istotą wznowionego postępowania i uchylenia dotychczasowej decyzji ostatecznej jest powrót sprawy do odpowiedniego stadium zwykłego postępowania instancyjnego. Nową decyzję, rozstrzygającą zatem o istocie sprawy, wydaje się, jak gdyby sprawa nie była w danej instancji rozstrzygana. Wobec tego organ administracji państwowej, wydający nową decyzję, stosuje te przepisy prawa materialnego, które obowiązują

Na drodze postępowania administracyjnego nie można dochodzić ustalenia szkody spowodowanej powszechnym korzystaniem z wód. W sprawach tego rodzaju właściwa jest droga postępowania przed sądem powszechnym.

W sytuacji gdy decyzja administracyjna została skierowana do obojgu małżonków a jeden z nich - rozwiedziony - przebywa za granicą organ ma obowiązek wystąpić do sądu z wnioskiem o wyznaczenie przedstawiciela dla osoby nieobecnej.

1. Artykuł 10 ust. 1 ustawy wywłaszczeniowej /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64/, w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/, nakłada na wnioskodawcę wywłaszczenia bezwzględny obowiązek dostarczenia nieruchomości zamiennej w zamian za tzw. nieruchomości uprzywilejowane, o ile dostarczenia takiej nieruchomości domaga się właściciel. Wyłącza

Organ administracji państwowej w sytuacji opisanej w art. 39 ust. 4 w związku z ust. 3 tego artykułu ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ może wydać decyzję nakazującą opróżnienie ponadnormatywnej powierzchni mieszkalnej, obejmującej co najmniej jeden pokój dopiero wówczas, gdy najemca nie złoży wniosku o przydział lokalu zamiennego lub bezzasadnie odmówił przeniesienia

1. Uchwała nr 8 Rady Ministrów z dnia 16 stycznia 1976 r. w sprawie rozwoju spółdzielczej gospodarki w rolnictwie /M.P. nr 5 poz. 22/ oraz wydane na jej podstawie zarządzenie Ministrów Rolnictwa i Finansów z dnia 3 marca 1976 r. w sprawie zasad i warunków pomocy Państwa dla spółdzielczej gospodarki w rolnictwie /M.P. nr 14 poz. 66/ miały podstawę prawną do określenia zasad przyznawania dotacji budżetowych

W przeciwieństwie do art. 137 Kpa w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 sierpnia 1980 r., obecnie obowiązujący art. 156 Kpa nie zezwala organowi administracji na stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej w części.

Przeznaczenie danego terenu w planie zagospodarowania przestrzennego na cele budownictwa jednorodzinnego obejmuje zarówno budowę domów jednorodzinnych, jak i małych domów mieszkalnych /art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach - Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./.