1. Wyrażenie przez Ministra Sprawiedliwości zgody na wykonywanie przez adwokata zawodu indywidualnie lub wspólnie z innym adwokatem /art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze - Dz.U. nr 16 poz. 124/ jest rozstrzygnięciem w drodze decyzji administracyjnej sprawy indywidualnej przy zastosowaniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego /art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa/, podlegającym

1. Decyzje Ministra Sprawiedliwości wydane w związku z art. 47 ust. 2 prawa o adwokaturze na podstawie kodeksu postępowania administracyjnego mogą być zaskarżone do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Skoro bowiem są to decyzje w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, a kategoria rzeczowa spraw, których dotyczą, mieści się w art. 196 par. 2 pkt 17 Kpa, to takie wyłączenie musiałoby wynikać

1. Organy administracji państwowej, lub sprawujące funkcje administracji państwowej, nie są legitymowane do zaskarżania w trybie procesowym decyzji organów rozpoznających środki prawne od ich rozstrzygnięć, gdyż nie są stroną postępowania. 2. Wprawdzie w myśl art. 29 Kpa stronami mogą być państwowe jednostki organizacyjne i organizacje społeczne i to nawet nie mające osobowości prawnej, jednakże w

1. Zasada z art. 80 Kpa, w myśl której organ administracji państwowej ocenia na podstawie całokształtu materiału dowodowego czy dana okoliczność została udowodniona, odnosi się również do sytuacji, w której występują rozbieżności w ocenach biegłych. 2. Jeżeli organ administracji państwowej uzasadnił przekonująco w decyzji /art. 107 par. 3 Kpa/, dlaczego uwzględnił opinię jednego biegłego i odmówił

Obowiązek podatkowy może powstać z tytułu sprzedaży określonego materiału także wówczas, gdy podatnik nie prowadzi żadnej działalności produkcyjnej z takiego materiału. Jeżeli jednak podatnikowi postawiono zarzut, że sprzedaż materiału była związana z prowadzoną działalnością wytwórczą, a organy finansowe prowadziły w sprawie postępowanie na okoliczność sprowadzonego do kraju przez podatnika materiału

Wzajemna zamiana mieszkań pomiędzy stronami, z których jedna - jeszcze przed sfinalizowaniem zamiany - opuściła zajmowany lokal z powodu wyjazdu na pobyt stały za granicę, tracąc tym samym uprawnienia najemcy, narusza przepisy prawa /art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.

Magazynowanie nadsyłanych z zagranicy paczek, ich konfekcjonowanie oraz dostarczanie paczek odbiorcom na obszarze kraju mieści się w pojęciu świadczenia usług, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz

Stosując art. 169 par. 2 Kpa, organ podatkowy obowiązany jest wykazać w uzasadnieniu swej decyzji, jakiej wielkości obrót dla danej branży uznał za przeciętny i w jaki sposób to ustalił, a zwłaszcza - czy obrót przeciętny został określony na podstawie obrotów zeznanych przez innych podatników, czy ustalony przez ten organ w inny sposób.

Za działkę rekreacyjną, o jakiej mowa w art. 18 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122 ze zm./, należy uważać wyodrębnioną działkę o powierzchni nie większej niż 0,25 ha, położoną na terenach przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego na cele rekreacyjne.

Art. 23 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/ stosuje się do typowych zaniedbań użytkownika gruntu rolnego, gdy stan istniejący nie łączy się z przyczynami i skutkami niezależnymi od rolnika. W innych bowiem wypadkach konkretyzacja obowiązków następuje decyzją z uwzględnieniem np. trybu i warunków określonych w art. 23 ust. 1 pkt 2 i

Paragraf 42 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234/ nie może stanowić podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej w sprawie cofnięcia zezwolenia lub potwierdzenia zgłoszenia osobie fizycznej, w stosunku do której postępowanie karne zostało warunkowo

1. Zasady odpowiedzialności podatkowej małżonków /art. 41 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ dotyczą małżonków pozostających przy życiu, przy czym - w braku uregulowań szczególnych - chodzi tu o odpowiedzialność solidarną w rozumieniu art. 366 i nast. Kc. 2. Z istoty i treści odpowiedzialności solidarnej wynika, że nie może ona powstać, jeżeli

1. Przewidziane w par. 7 ust. 2 pkt 1-4 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości dla określonych w tych przepisach grup nabywców posiadających już gospodarstwa, odnosi się do sprzedaży nieruchomości Państwowego Funduszu Ziemi

Stwierdzenie zdatności do użytku wykonanego obiektu budowlanego wymagane przez art. 42 ust. 3 ustawy z dnia 24 października 1974 r - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./, powinno obejmować zbadanie czy dany obiekt został zbudowany zgodnie z wymaganiami prawa budowlanego, w tym określonymi w art. 5 ust. 1 i art. 13-17 tego prawa, a także innymi przepisami również dotyczącymi ochrony środowiska

Wydanie decyzji w sprawie, w której z mocy przepisów regulujących postępowanie administracyjne, zawartych czy to w kodeksie postępowania administracyjnego czy w ustawach szczególnych istnieje obowiązek przeprowadzenia postępowania wyjaśniająco-dowodowego w tym zwłaszcza czynności ściśle określonych, bez takiego postępowania, jest niewątpliwie rażącym naruszeniem prawa, skutkującym - stosownie do przepisu

1. Nadużyciem ustanowionego w par. 7 ust. 2 pkt 5 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ uprzywilejowania byłoby przyznanie go rolnikowi wprawdzie młodemu wiekiem /par. 8 ust. 2 cyt. zarządzenia/, ale prowadzącemu duże obszarowo i dobrze prosperujące gospodarstwo

1. Zatrudnienie konkubiny nie może być uznane za pracę członka rodziny pozostającego we wspólnym gospodarstwie domowym w rozumieniu par. 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 30 października 1981 r. w sprawie zwolnienia od podatków i opłaty skarbowej podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności zarobkowej /Dz.U. nr 26 poz. 138/. 2. Za rencistę w

1. Dla oceny związku pomiędzy wykroczeniem a "prowadzoną działalnością transportową" nie ma doniosłości fakt, czy w czasie popełnienia wykroczenia w samochodzie znajdował się pasażer. 2. Okoliczność ukarania podlega ocenie przez organ administracji państwowej w postępowaniu wszczętym wnioskiem o "przedłużenie ważności zezwolenia" będącym w istocie wnioskiem o wydanie "nowego" zezwolenia na prowadzenie

Przewidziane w art. 25 par. 1 pkt 1 Kpa wyłączenie organu administracji państwowej od załatwienia sprawy dotyczącej jego kierownika lub osób pozostających z tym kierownikiem w stosunkach określonych w art. 24 par. 1 pkt 2 i 3 Kpa oznacza, że niedopuszczalne jest wydanie decyzji administracyjnej również "z upoważnienia" tego organu przez podległego mu pracownika.

1. Błędny jest pogląd jakoby podstawą odmowy wydania zezwolenia mógł być przepis par. 41 ust. 1 rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 31 lipca 1972 r. w sprawie krajowego transportu drogowego /Dz.U. nr 34 poz. 234/, który przewiduje możliwość "cofnięcia", a nie "odmowy wydania" zezwolenia i to "w razie zmiany okoliczności uzasadniających cofnięcie zezwolenia

Zaskarżenie decyzji nie uniemożliwia zawieszenie obowiązku uiszczenia opłaty jeśli z oświadczenia właściciela wynika zobowiązanie do zlikwidowania w terminie 3 miesięcznym - odłogów. Termin powyższy należy jednak liczyć dopiero od chwili gdy decyzja nakazująca uiszczenie przedmiotowej opłaty zyska przymiot ostateczności.

Kontrola wstępna a w konsekwencji i zakazy publikacji tekstów naukowych ograniczone są wyłącznie do ochrony tajemnicy państwowej i tych tajemnic służbowych, które dotyczą obronności i sił zbrojnych. Szczegółową regulację tej materii zawiera ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. o ochronie tajemnicy państwowej i służbowej /Dz.U. nr 40 poz. 271./. Gdyby zamiarem ustawodawcy było poddanie tekstów naukowych