1. Nie stanowi naruszenia art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./ odmowa objęcia wywłaszczeniem również części nieruchomości zabudowanej domem mieszkalnym, jeżeli w wyniku wywłaszczenia część pozostawiona właścicielowi nie została pozbawiona dotychczasowych walorów związanych z funkcją mieszkalną. 2. Ze sformułowań

1. Podatkowa komisja odwoławcza nie jest organem właściwym do rozpatrzenia odwołania, którego przedmiotem jest wyłączenie podatnika z jednej ze zryczałtowanych form opodatkowania /np. z karty podatkowej/. Organem właściwym w tym przedmiocie jest izba skarbowa. 2. Jeżeli decyzja organu odwoławczego w przedmiocie wyłączenia podatnika z opłacania podatku w formie karty podatkowej jest dotknięta wadą nieważności

Uwzględniając różnorakie sytuacje życiowe uznać należy, że w przypadku gdy powstają wątpliwości czy lokal odpowiada wymaganiom art. 22 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ niezbędne jest przeprowadzenie odpowiedniego postępowania administracyjnego. Dla umożliwienia ewentualnej obrony interesów stron w postępowaniu powinno ono być zakończone decyzją,

Wykonanie przepisów dotyczących przeniesienia części własności nieruchomości rolnej, jako objętych Kodeksem cywilnym nie należy do terenowych organów administracji państwowej, przeto w odniesieniu do nieruchomości rolnych położonych na obszarze wsi jest uzasadnione by organy te uważały skierowany do nich wniosek o wydanie zezwolenia na podział gospodarstwa rolnego i wydzielenia z niego działki budowlanej

1. Niedopuszczalne jest czasowe odstępstwo od wymogów dotyczących warunków jakim powinny odpowiadać budynki /rozporządzenie Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki - Dz.U. nr 17 poz. 62/. Nie można zaakceptować rozwiązania polegającego na dopuszczalności pozostawienia otworów w ścianie

1. W świetle art. 107 Kpa występuje jednoznaczne rozróżnienie pomiędzy "powołaniem podstawy prawnej", rozumianym jako wskazanie przepisu prawnego uprawniającego do rozstrzygnięcia przedmiotu sprawy przez wydanie decyzji administracyjnej /art. 107 par. 1 Kpa/, a "wyjaśnieniem podstawy prawnej" /art. 107 par. 3 Kpa/, pojmowanym jako wytłumaczenie zasadności zastosowania danego przepisu i jego ewentualnej

1. Przy wydawaniu orzeczeń w przedmiocie spełnienia przez kandydata warunków do uzyskania uprawnień kombatanckich /art. 3 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów - Dz.U. nr 16 poz. 122/ stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, dotyczące decyzji administracyjnych. 2. Do wydawania zaświadczeń, o jakich mowa w rozporządzeniu Ministra Pracy, Płac i Spraw

1. Podstawą ustalenia miejsca i warunków realizacji inwestycji budowlanej jest miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. 2. Zarówno art. 20 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ jak i par. 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 20 lutego 1975 r. w sprawie nadzoru urbanistyczno-budowlanego

Jeżeli na podstawie ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./ współwłaściciel nieruchomości nie może uzyskać na własność działki budowlanej, to tym bardziej nie może ubiegać się o nadanie działek na własność swym dorosłym dzieciom.

Gdy ustalenie miejsca i warunków realizacji inwestycji budowlanej oraz rozwiązań urbanistycznych i architektoniczno-budowlanych w planie realizacyjnym dotyczy realizowanego w mieście przez spółdzielnię mieszkaniową budownictwa jednorodzinnego - podstawę rozstrzygnięcia przewidzianego art. 21 ust. 1 i 3 Prawa budowlanego stanowi wyznaczenie terenów pod budownictwo jednorodzinne na podstawie przepisów

Jeżeli w konkretnej sprawie nie występują okoliczności wymienione w art. 6 ustawy z dnia 8 czerwca 1972 r. o wykonywaniu i organizacji rzemiosła /Dz.U. 1983 nr 7 poz. 40/, to zezwolenia na wykonywanie rzemiosła nie można odmówić.

1. Ustanowienie pełnomocnika do reprezentowania właściciela przedsiębiorstwa zagranicznego wobec polskich organów państwowych i w stosunkach z innymi polskimi podmiotami prawa /art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne - Dz.U. nr

1. Zgodnie z ustawą z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ ewidencja ludności jest tylko rejestracją faktów, informacji o rzeczywistym pobycie obywatela pod wskazanym adresem /art. 1/, wykonywaną w interesie publicznym ze względu na bezpieczeństwo, ład i porządek, możność uzyskania informacji w celu porozumienia się. 2. Zameldowanie jest dowodem

Wnioskodawca o dokonanie ponownej rejestracji /przerejestrowania/, który znalazł się w posiadaniu samochodu, winien wykazać, że jest właścicielem czy nawet współwłaścicielem. Treść uzasadnienia wyroku sądu powszechnego wydanego w sprawie o wydanie samochodu nie może być rozstrzygająca dla ustalenia rzeczywistego stosunku prawnego do spornego przedmiotu.

Prowadząc postępowanie w sprawie cofnięcia przydziału lokalu mieszkalnego /art. 46 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, organy administracji państwowej powinny oceniać okoliczności wskazujące na niezajmowanie lokalu przez osoby w podeszłym wieku, mając na względzie, że osoby takie potrzebują niekiedy czasowej opieki i w związku z tym zamieszkują poza przydzielonym

1. Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz. 146 ze zm./ reguluje zasady działalności gospodarczej, w tym obrotu towarowego - art. 2 pkt 2, wyłącznie na terytorium PRL. 2. Obrót towarowy dokonywany również w powiązaniu z zagranicą

1. Naczelny Sąd Administracyjny w swojej praktyce nie kwestionuje możliwości zaskarżenia do sądu decyzji wydanych w instancji przez naczelny organ administracji państwowej, pomimo nieskorzystania przez stronę z remonstracji przewidzianej w art. 127 par. 3 Kpa, gdyż nie traktuje możliwości skorzystania z tego uprawnienia procesowego jako równoznacznego z "wyczerpaniem toku instancji w postępowaniu administracyjnym

Decyzje organów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, dotyczące objęcia ubezpieczeniem społecznym pracowników i wymiaru z tego tytułu składek, podlegają kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 196 par. 2 pkt 11 Kpa/.

Zatrudnienie na terenie Warszawy samo przez się nie daje podstaw do zezwolenia na pobyt stały w Warszawie.

Z art. 149 par. 2 i art. 151 par. 1 Kpa wynika, że decyzja zapadła w wyniku wznowienia postępowania musi rozstrzygać istotę sprawy, nie może natomiast orzekać o przekazaniu sprawy organowi niższej instancji do ponownego rozpatrzenia.

Przepis par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./ nie nakłada na organ administracji państwowej obowiązku udzielenia zezwolenia na pobyt stały, lecz stwarza możliwość uzyskania takiego zezwolenia, jeżeli organ administracji państwowej po rozważeniu

Z art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ - stanowiącego, że decyzję o przydziale lokalu użytkowego może otrzymać jednostka gospodarki uspołecznionej oraz osoba prawna i fizyczna, których działalność wymaga korzystania z lokalu użytkowego w danej miejscowości - wynika, że zakreśla on krąg osób, dla których możliwym jest przydzielenie lokalu użytkowego