Redakcja przepisu art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. nr 14 poz. 85/ nie pozwala na interpretację według której wystarczy spełnienie tylko jednego z wymienionych w tym przepisie warunków zamiaru przebywania. Przeciwnie wykładnia gramatyczna art. 6 ust. 1 wskazuje, że oba warunki pobytu stałego to jest zamieszkiwanie pod oznaczonym adresem

Ustaloną w par. 7 ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ kolejnością pierwszeństwa organy administracji państwowej są związane.

1. Przy ustalaniu wymiaru podatku w formie ryczałtu umownego oświadczenie podatnika o przewidywanej wysokości obrotu i dochodu nie ma charakteru zeznania podatkowego, wobec czego nie ma zastosowania w takim wypadku art. 168 par. 2 Kpa. 2. Oświadczenie, o którym mowa, ma charakter propozycji otwierającej procedurę swoistych rokowań pomiędzy organem podatkowym a podatnikiem, które kończą się wydaniem

Wprawdzie organ I instancji przeznaczył działkę do sprzedaży jeszcze przed wejściem w życie przepisu par. 7 ust. 3 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/, to jednak załatwiając sprawę w trybie art. 213 Kpa mógł odmówić wnioskodawcy z tego powodu, że w świetle

1. Obowiązek częściowego pokrywania kosztów elektryfikacji, wynikający z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 28 czerwca 1950 r. o powszechnej elektryfikacji wsi i osiedli /Dz.U. 1954 nr 32 poz. 135/ występuje tylko wówczas, gdy powszechna elektryfikacja zostanie zarządzona i ogłoszona w sposób określony w art. 1 ustawy. 2. Wybudowanie linii energetycznej przez państwowe jednostki organizacyjne ze środków państwowych

1. Jeżeli zaskarżona decyzja rozstrzyga o spornych interesach stron i jeżeli strony nie godzą się na uchylenia bądź zmianę tej decyzji, to organ administracji państwowej, działając w trybie art. 200 par. 2 Kpa nie jest uprawniony do uchylenia bądź zmiany takiej decyzji. 2. Decyzja uchylająca na podstawie art. 200 par. 2 Kpa decyzję rozstrzygającą o spornych interesach stron, bez zgody stron na jej

1. Stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji administracyjnej, stanowiące wyjątek od zasady stabilności decyzji, wymaga bezspornego ustalenia, że uchylona decyzja jest dotknięta jedną z wad, określonych w art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa. 2. Przepis art. 156 par. 1 pkt 7 stanowi podstawę stwierdzenia nieważności decyzji tylko wtedy, gdy przepis prawa materialnego przewiduje, że określona wadliwość decyzji

Do biegłego stosuje się przepisy dotyczące świadków /art. 84 par. 2 Kpa in fine/, toteż organ prowadzący postępowanie, który zasięgnął opinii biegłych, jest obowiązany postąpić w myśl art. 79 Kpa i dać stronie możliwość ustosunkowania się do takiej opinii.

Decyzja odmawiająca udzielenia zezwolenia na pobyt stały w Warszawie z uwagi na brak istnienia względów społecznych lub życiowych w rozumieniu przepisu par. 2 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4 ze zm./ jest zgodna z prawem, jeżeli w wyniku przeprowadzonego

1. Artykuł 107 Kpa zalicza do części składowych decyzji administracyjnej m.in. uzasadnienie faktyczne i prawne. Uzasadnienie stanowi zatem integralną część decyzji i jego zadaniem jest wyjaśnienie rozstrzygnięcia, stanowiącego dyspozytywną część decyzji. 2. Decyzja stwierdzająca nieważność innej decyzji z powodu braku podstawy prawnej do jej wydania nie może w uzasadnieniu zawierać treści wskazującej

Nie można za słuszny uznać pogląd o niedopuszczalności zmiany polskich imion i nazwisk na inne, o niepolskim brzmieniu. Ustawodawca ułatwiając bowiem zmianę brzmienia nazwiska na polskie dał jedynie wyraz przekonaniu, iż zmiany takie winny być preferowane, co zwalnia wnioskodawców od konieczności udowodnienia "ważnych względów" uzasadniających zmianę. Nie oznacza to jednak zakazu zmiany nazwiska czy

1. Jeżeli żadnej ze stron nie służy pierwszeństwo nabycia gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, wyznaczenie jednej z nich na nabywcę należy do sfery uznania administracyjnego, musi jednak wynikać z materiału dowodowego zgromadzonego w postępowaniu i z wnikliwego rozważenia i uzasadnienia możliwości wyboru. 2. Decyzja administracyjna, wskazująca kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, oparta

Zgodnie z par. 22 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 1974 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów prawa lokalowego /Dz.U. nr 26 poz. 152/ osoba rozwiedziona, mieszkająca w mieszkaniu funkcyjnym, na które przydział posiada były małżonek, zachowuje prawo do zamieszkiwania w tym mieszkaniu do czasu uzyskania innego lokalu.

1. Aktem prawnym prawa materialnego, na podstawie którego może być dokonane ze środków publicznych zaspokojenie niezbędnych potrzeb życiowych osób, które trwale lub chwilowo nie mogą tego czynić z własnych środków materialnych lub z własnej pracy, jest ustawa z dnia 16 sierpnia 1923 r. o opiece społecznej /Dz.U. R.P. nr 92 poz. 726 ze zm./, która zachowała moc obowiązującą na podstawie dekretu z dnia

Jeżeli przejęcie mienia spółdzielni kółek rolniczych przez inną spółdzielnię rolniczą nastąpiło w trybie art. 65 i nast. ustawy z dnia 17 lutego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach /Dz.U. nr 12 poz. 61 ze zm./ i poza zasięgiem przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 listopada 1968 r. w sprawie przekazywania nieruchomości rolnych i niektórych innych nieruchomości na terenie gromad pomiędzy

1. Do zaświadczeń nie ma zastosowania art. 145 Kpa, dotyczący sprawy zakończonej decyzją ostateczną. Nie można zatem wznowić postępowania w sprawie zakończonej wydaniem zaświadczenia. 2. Zaświadczenie jest pochodną istniejących faktów lub stanu prawnego i wraz ze zmianą tych faktów lub stanu prawnego - zaświadczenie staje się nieaktualne i może być wydane nowe, odpowiadające nowemu stanowi prawnemu

Decyzja administracyjna, która rozstrzyga alternatywnie co do obowiązku jest sprzeczna z art. 104 par. 2 Kpa.

1. Zgodnie z art. 7 ust. 4 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79/, do wystąpienia z wnioskiem o wyrażenie zgody na przeznaczenie gruntów rolnych na cele obronności kraju jest upoważniony wyłącznie Minister Obrony Narodowej, przy czym żaden przepis tej ustawy lub aktu wykonawczego nie przewiduje od tego żadnych wyjątków. Brak takiego wniosku powoduje

Osoby, które nie są właścicielami lub dzierżawcami żadnych gruntów rolnych, nie mogą zostać nabywcami takich gruntów na podstawie przepisów prawnych obowiązujących przy sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych, jeżeli przedmiotem nabycia ma być działka, która ze względu na powierzchnię nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu par. 1 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 września 1964

Skoro wydane w odmownej decyzji w sprawie zezwolenia na zalesienie gruntu rolnego zostało błędnie uzasadnione przez organ administracji państwowej drugiej instancji zastosowaniem do stanu faktycznego przepisu art. 14 ustawy z dnia 22 listopada 1973 r. o zagospodarowaniu lasów nie stanowiących własności Państwa /Dz.U. nr 48 poz. 283 ze zm./ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia, odnoszącego

1. Jakkolwiek par. 1 pkt 2 zarządzenia Ministra Oświaty i wychowania z dnia 4 grudnia 1974 r. w sprawie ustalenia stanowisk, których zajmowanie wymaga przydzielenia mieszkania funkcyjnego /Dz.Urz. MOiW 1975 nr 1 poz. 1/ wymienia się m.in. domy nauczyciela - jako obiekt, w którym nauczyciela są uprawnieni do zajmowania mieszkań funkcyjnych - to brak jest przesłanek do uznania, że mieszkanie w domu nauczyciela

1. Przepis art. 9 dekretu z dnia 2 lutego 1955 r. o ewidencji gruntów i budynków /Dz.U. nr 6 poz. 32 ze zm./ nie stanowią podstawy do rozstrzygania spraw w drodze decyzji administracyjnej. 2. Ewidencja gruntów i budynków służy jedynie rejestrowaniu zdarzeń prawnych lub faktycznych według stanów rzeczywistych /art. 2 ust. 1 i 2 dekretu/, przy czym wprowadzanie zmian w ewidencji reguluje art. 10. Ewidencja

1. Artykuł 79 ust. 1 pkt 1 ustawy o radcach prawnych, o charakterze przejściowym, ma umożliwić wpis na listę radców osobom, które wykonując do dnia wejścia w życie ustawy przewidziane w niej zadania radcy prawnego nie uzyskały formalnego uprawnienia do wykonywania tego zawodu. 2. Co do zasady słuszny jest pogląd, że stanowisko kierownika zakładu pracy nie odpowiada funkcji radcy prawnego; nie wyłącza

Zamiar powrotu przez skarżącego do nazwiska rodowego jego naturalnego ojca /wnioskodawca obecnie używane nazwisko uzyskał w związku z przysposobieniem go przez męża jego matki, po śmierci naturalnego ojca, gdy liczył dziesięć lat/, w sytuacji gdy skarżący jest jego jedynym żyjącym męskim potomkiem, uznać należy za ważny wzgląd do zmiany nazwiska w znaczeniu przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada