Artykuł 14 ust. 3 ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach /Dz.U. 1969 nr 22 poz. 159 ze zm./ ma na celu zapobieganie kumulowaniu w ręku jednej osoby prawa własności dwóch lub więcej domów jednorodzinnych lub działek budowlanych przeznaczonych pod budowę takich domów, nie może zatem być interpretowany w ten sposób, że niedopuszczalność nabycia obejmuje wszelkie działki

W sprawach dotyczących ustalenia należności Państwa z tytułu opłat za pierwsze urządzenie ulic i placów komunikacyjnych oraz innych urządzeń komunalnych przewidziany jest przepisami szczególnymi tryb postępowania.

Odległości określonych obiektów budowlanych od innych budynków, urządzeń i granic nieruchomości, przewidziane w rozporządzeniu Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62/, są podane z reguły jako odległości minimalne. Organ administracji zatem, uwzględniając interes właścicieli

1. W myśl art. XIX przepisów wprowadzających kodeks cywilny ustanowienie odrębnej własności lokali mieszkalnych wymaga założenia dla nich księgi wieczystej, co dowodzi, że wpis taki ma charakter konstytutywny, to znaczy - jest jedną z przesłanek powstania takiej własności. 2. Organ administracji państwowej, któremu znana jest okoliczność, że toczy się postępowanie przed sądem powszechnym o zniesienie

O charakterze domu letniskowego nie decydują jego warunki techniczne, zgodnie bowiem z art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/ o charakterze domu letniskowego decyduje jego przeznaczenie /służy wyłącznie do wypoczynku właściciela i jego osób bliskich/ i położenie /wieś lub teren przeznaczony na rekreację ludności/. Jeżeli zatem lokal położony w takim domu

"Czy w związku z zawieszeniem działalności związków zawodowych na podstawie par. 1 Zarządzenia nr 51 Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 grudnia 1981 r. w sprawie zawieszenia związków zawodowych i niektórych organizacji społecznych na czas obowiązywania stanu wojennego /M. P. nr 30 poz. 273/ członek rady zakładowej, /Komisji zakładowej/ związku zawodowego, będący pracownikiem mianowanym, korzysta w okresie

Zastrzeżenie w umowie zawartej pomiędzy agentem a jednostką gospodarki uspołecznionej, według którego agent nie będzie - z tytułu prowadzenia punktu sprzedaży detalicznej na podstawie tej umowy - ponosił innych obciążeń podatkowych poza wkalkulowanymi i wynikającymi z zatrudnienia pracowników, dotyczy wyłącznie stosunków wynikających z tej umowy i nie rozciąga się na obowiązki wynikające z art. 1 ust

Uprawnienia właściciela do zamieszkania w lokalu stanowiącym przedmiot jego odrębnej własności, zawarte w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/, mają bezwzględne pierwszeństwo przed uprawnieniami wynikającymi z innych przepisów, w tym także z art. 39 tej ustawy. Wyłącza to możliwość zadysponowania przez organ administracji takim lokalem na rzecz osób

1. Organ odwoławczy, mający wątpliwości co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, powinien przeprowadzić postępowanie dowodowe uzupełniające /art. 136 Kpa/, bądź też uchylić zaskarżoną decyzję w całości i przekazać sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia /art. 138 par. 2 Kpa/. Utrzymanie w takim wypadku wadliwej decyzji organu I instancji w mocy, a następnie wskazanie temu

Nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie organu administracji państwowej stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania.

Stosownie do art. 143 Kpa w brzmieniu ustawy przed nowelizacją z 1980 r. prokuratorowi służyło prawo zwrócenia się do właściwego organu o wszczęcie postępowania w celu usunięcia stanu niezgodnego z prawem /art. 182 w brzmieniu tekstu jednolitego z 1980 r./. Wystąpienie takie wywoływało skutki prawne określone w art. 57 par. 2 Kpa z 1960 r. /obecnie art. 61 par. 3 Kpa/, to jest wyznaczało datę wszczęcia

W przypadku wielokrotnego dokonywania zmian decyzji przez organ administracji państwowej - organ ten - winien szczególnie wnikliwie rozpoznać sprawę zgodnie z treścią art. 7, art. 77 par. 1 Kpa i dokonać równocześnie obiektywnej oceny zebranych w sprawie dowodów zgodnie z treścią art. 80 Kpa.

Rolnik, który nabył w drodze umowy nieformalnej nieruchomość rolną, jednakże nie wszedł w jej posiadanie przed 4 listopada 1971 r., nie mógł nabyć własności tej nieruchomości na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych /Dz.U. nr 27 poz. 250 ze zm./, nie odpowiada bowiem warunkom określonym w tym przepisie.

Rozstrzygnięcia w sprawach z zakresu działalności statutowej banków /prawa bankowego, bankowości/ nie zostały objęte art. 196 par. 2 Kpa, kontroli przez sąd administracyjny decyzji z tego zakresu również nie przewidują ustawy szczególne /art. 196 par. 3 Kpa/.

Decyzja Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego w sprawie podziału na obwody łowieckie lub zmiany granic obwodów łowieckich, której podstawę stanowi art. 13 ust. 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim /Dz.U. 1973 nr 33 poz. 197/, nie jest decyzją w rozumieniu przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Mimo bowiem użycia w tej ustawie pojęcia

1. Wprawdzie art. 211 Kpa przewiduje odpowiednie stosowanie przez sąd administracyjny przepisów kodeksu postępowania cywilnego, jednak tylko w sprawach nie uregulowanych w dziale VI Kpa. Sprawę kosztów procesu reguluje natomiast wyczerpująco art. 208 Kpa, który nie dopuszcza zasądzenia zwrotu kosztów postępowania od skarżącego na rzecz organu administracji państwowej. Przepis ten zmienia zatem na korzyść

Sprawy z zakresu ustawy dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. /Dz.U. nr 21 poz. 133/ nie zostały poddane kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego przez wymienienie ich w art. 196 par. 2 Kpa i nie zostały poddane tej kontroli również na mocy przepisu szczególnego, stosownie do art. 196 par. 3 Kpa.

1. W przypadkach gdy Minister Sprawiedliwości nie zamierza skorzystać z możliwości wystąpienia do Rady Państwa o powołanie asesora na stanowisko sędziego, taka okoliczność może uzasadniać rozwiązanie z asesorem stosunku pracy, biorąc pod uwagę cel i charakter pracy asesora sądowego. 2. W sytuacji, gdy zachodzi potrzeba rozwiązania stosunku pracy z asesorem, interes społeczny wymaga, aby dla osiągnięcia

1. Jeżeli z akt sprawy nie wynika, aby przyczyną wznowienia postępowania miała być działalność organu, który wydał decyzję - organem właściwym w sprawie wznowienia postępowania zakończonego ostateczna decyzją jest ten organ. 2. Decyzja organu wyższego stopnia powołująca jako podstawę prawną przepis art. 138 par. 2 Kpa oraz art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa, a więc dwa przepisy, które się wzajemnie wykluczają

Określone w art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/ prawomocne postanowienie sądu opiekuńczego upoważniające matkę małoletniego do dokonania zmiany nazwiska dziecka, wydane w postępowaniu nieprocesowym, w którym uczestniczył ojciec dziecka, zastępuje zgodę tego ojca wymaganą przez art. 5 ust. 2 tej ustawy, w związku z czym nie jest konieczne

Nowy wymiar podatku dot. okresu 1978-1980 dokonany w dniu 25.06.1981 w sprawach, w których podatek został już raz wymierzony przed dniem 1.09.1980 r. jest decyzją wydaną w tej samej sprawie, a jedynie w innej fazie postępowania. Skarga na taki wymiar, jako na decyzję wydaną w sprawie, w której postępowanie zostało wszczęte przed wejściem w życie przepisów o sądowej kontroli decyzji administracyjnych

Art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 18 lipca 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej /Dz.U. nr 27 poz. 158/ stwierdza, że nie można wydać uprawnienia na prowadzenie działalności handlowej osobie nie posiadającej kwalifikacji wymaganych dla danego rodzaju działalności, lub osobie skazanej prawomocnym orzeczeniem sądu, jeżeli z charakteru

Jeżeli w dniu wydania decyzji naczelnika gminy ustalającej kandydata na nabywcę państwowej nieruchomości rolnej, strona nie posiadała już tej nieruchomości rolnej, gdyż posiadanie to utraciła wcześniej, a wniesionej do sądu powszechnego sprawy o przywrócenie posiadania nie popierała, bowiem mimo wezwania sądu nie uiściła opłaty sądowej, to nie może powoływać się skutecznie na prawo pierwszeństwa do

Dla uznania danej choroby za zawodową wystarczy - stosownie do par. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 45 poz. 271/ - ustalenie, że choroba ta mieści się w wykazie chorób zawodowych i została spowodowana wykonywaniem zatrudnienia w warunkach narażających na jej powstanie. Wystarczy zatem samo stwierdzenie istnienia warunków narażających