Pozbawienie prawa do oddzielnego wynagrodzenia z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych (art. 135 § 1 k.p.) dotyczy tylko w wyjątkowych sytuacji i tylko pracowników zajmujących określone stanowiska związane z zarządem zakładem pracy lub jego wyodrębnionej części.

1. Odmienna ocena dowodów zgromadzonych przez organy podatkowe i zaprezentowanych przez podatnika i wyprowadzenia na jej podstawie własnych wniosków nie stanowi o tym, że sąd uchybia dyspozycji art. 187 § 1 u.p.s.a., nie wskazując podstaw do stwierdzenia wadliwości zaskarżonej decyzji. 2. Skoro sąd administracyjny I instancji, mimo zakresu zaskarżenia zawartego w skardze i jej uzasadnieniu, zaprezentował

Władztwo przedsiębiorstwa eksploatującego gazociąg odpowiada faktycznemu władztwu wynikającemu z prawa służebności, co pozwala uznać je za posiadacza służebności, do którego na podstawie art. 352 § 2 k.c. stosuje się odpowiednio przepisy o posiadaniu rzeczy w tym art. 224 § 2 - art. 225 k.c. Wyłącznym źródłem i przyczyną roszczeń wynikających z przepisów art. 224 - 225 k.c. jest jedynie samoistne posiadanie

Stosownie do przepisu art. 128 ust. 1-3 ustawy z dnia 8 lutego 2002 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 21 poz. 205 ze zm./ żołnierzowi uznanemu za posiadającego na wyłącznym utrzymaniu członka rodziny nie przysługuje zasiłek, jeżeli tym członkiem rodziny jest osoba, która utraciła prawo do zasiłku dla bezrobotnych z powodu upływu okresu jego pobierania, nie będąca

Opinia prawno-podatkowa dołączona do skargi kasacyjnej nie może być traktowana jak dowód w sprawie. Tego rodzaju opinia może być uznana jedynie za uzupełnienie argumentacji.

Wydanie, na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, postanowienia o umorzeniu postępowania sądowego z powodu jego bezprzedmiotowości uzasadnionej uwzględnieniem przez organ administracji wniesionej do Sądu skargi w trybie art. 54 par. 3 wymienionej ustawy, winno być poprzedzone wezwaniem

Odmienna ocena dowodów i wyprowadzenie na jej podstawie własnych wniosków co do stanu faktycznego sprawy w skardze kasacyjnej, bez wskazania przepisów postępowania, których naruszenie stanowi uchybienie mogące mieć istotny wpływ na wynik sprawy, nie stanowi podstawy kasacyjnej w rozumieniu art. 174 i art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U

Obowiązek wydania, na podstawie art. 217 par. 2 pkt 2 i art. 218 par. 2 Kpa, zaświadczenia urzędowo potwierdzającego określone fakty lub stan prawny, wynikające z prowadzonej przez organ ewidencji, rejestrów bądź innych danych znajdujących się w jego posiadaniu, nie dotyczy okoliczności, których ustalenie i ocena następują w postępowaniu jurysdykcyjnym w sprawie rozstrzyganej w drodze decyzji administracyjnej

1. Oczywista bezzasadność skargi zachodzi wtedy, gdy bez konieczności dokonywania głębszej analizy stanu faktycznego i prawnego, jest zupełnie oczywiste, że skarga nie może zostać uwzględniona. Będą to zatem tego rodzaju sytuacje, w których przepisy obowiązującego prawa w sposób jasny i jednoznaczny wykluczają możliwość uwzględnienia żądania skarżącego. 2. Wydane przez organ administracji orzeczenie

W sytuacji ustalenia opłaty legalizacyjnej, wykonalność takiego rozstrzygnięcia polega na tym, iż w razie nie uiszczenia tej opłaty w terminie i nie wstrzymanie wykonania tego rozstrzygnięcia dopuszczalne jest nakazanie rozbiórki budynku, zaś uiszczenie opłaty legalizacyjnej przed rozpoznaniem skargi na postanowienie nakładające obowiązek uiszczenia tej opłaty może spowodować niebezpieczeństwo wyrządzenia

W języku polskim pod pojęciem terminu "publiczne" rozumie się "dotyczący ogółu ludzi, służący ogółowi, przeznaczony, dostępny dla wszystkich, związany z jakimś urzędem, instytucją itp., społeczny, powszechny, ogólny, nie prywatny". Tak też należy interpretować pojęcie miejsca publicznego. Park narodowy jest miejscem służącym ogółowi, jest instytucją publiczną powszechnie dostępną, jest miejscem publicznym

Czyn ciągły został uznany w przepisie art. 12 k.k. jako jeden czyn zabroniony i stanowi z punktu widzenia procesu karnego jednolitą całość. Podstawą odpowiedzialności za ten czyn są wszystkie objęte znamieniem ciągłości zachowania, a granice wyznacza początek pierwszego i zakończenie ostatniego z zachowań, jeśli wszystkie zostały podjęte z góry powziętym zamiarem. Przyjęcie tej konstrukcji 'czynu ciągłego

Kwestionowanie stanu faktycznego w skardze kasacyjnej nie może nastąpić poprzez stawianie zarzutów naruszenia prawa materialnego. Zarzut naruszenia prawa materialnego można skutecznie postawić tylko wówczas, gdy stan faktyczny został ustalony (również w ocenie strony skarżącej) w sposób niewadliwy. Dopiero bowiem prawidłowe ustalenie faktów prawotwórczych pozwala na ocenę czy dany przepis został właściwie

1. Oczywista omyłka we wskazaniu przepisu, którego naruszenie zarzucono w skardze kasacyjnej, nie ma wpływu na merytoryczną ocenę jej zasadności. 2. Narodowy Bank Polski, oprócz wypełniania funkcji banku emisyjnego oraz współdziałaniu w tworzeniu polityki pieniężnej, prowadzi także działalność gospodarczą, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 i 6 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach