Przepis art. 24 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie /Dz.U. 2003 nr 96 poz. 873/ nie stanowi samoistnej podstawy do zwolnienia od kosztów sądowych, gdyż odsyła do przepisów odrębnych. Zgodnie z art. 240 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Rada Ministrów może, w drodze
1. W myśl art. 280 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270), sąd bada na posiedzeniu niejawnym, czy skarga jest wniesiona w terminie i czy opiera się na ustawowej podstawie wznowienia. 2. W niniejszej sprawie Sąd ograniczył się do rozważenia jednej z wymienionych kwestii, tj. czy skarga opiera się na ustawowej podstawie wznowienia
1. Wniosek o przywrócenie terminu bez równoczesnego dokonania czynności procesowej, o której mowa w art. 87 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, dotknięty jest bowiem brakiem formalnym, który podlega uzupełnieniu w trybie art. 49 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. 2. Art. 194 par. 3 Prawa
Przepis art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. wiąże bezwzględne skutki w postaci uchylenia orzeczenia wyłącznie ze sprzecznością w jego treści. Bezwzględną przyczynę odwoławczą stanowi nawet nie każda sprzeczność w treści orzeczenia, lecz jedynie taka, która uniemożliwia jego wykonanie.
Umowa zobowiązująca do przeniesienia własności statku podlegającego obowiązkowi wpisu do rejestru okrętowego nie wymaga zachowania formy pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi, przewidzianej w art. 60 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. - kodeks morski (jedn. tekst: Dz.U. z 1986 r. Nr 22, poz. 112 ze zm. oraz jedn. tekst: Dz.U. z 1998 r. Nr 10, poz. 36 ze zm.; obecnie art. 74 ustawy z dnia 18
Wyceny nieruchomości w postępowaniu dotyczącym prawa użytkowania wieczystego zabudowanej nieruchomości, wniesionego jako wkład do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, powinien dokonać biegły, któremu nadano uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (jedn. tekst: Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.).
1. Istotne jest z punktu widzenia zastosowania art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, aby czynność rozporządzenia towarem lub usługą przez zbywcę, a jednocześnie nabycia przez podatnika nabywcę, była oceniana w momencie realizacji tego rozporządzenia na gruncie przepisów o podatkach dochodowych w aspekcie
Pogląd, że prawo pomocy przysługuje tylko w sytuacjach wyjątkowych jest niezgodny z art. 246 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, który nie zawiera takiej przesłanki do przyznania tego prawa.
W stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2003 r. art. 116 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ miał zastosowanie także do członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, który nie pełnił swej funkcji w chwili wydania decyzji w przedmiocie odpowiedzialności podatkowej za zobowiązania spółki, których egzekucja okazała się
1. Budowa masztu telefonii komórkowej nie stanowi robót budowlanych polegających na montażu urządzenia będącego elementem wyposażenia budynku. Maszt antenowy telefonii komórkowej nie stanowi w żadnym przypadku elementu wyposażenia budynku. Ponadto w myśl art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ m.in. nadbudowa obiektu budowlanego
Gdy między podatnikiem a organem skarbowym występuje spór co do prawidłowości zaklasyfikowania określonego towaru, organ podatkowy, który występuje o zajęcie stanowiska przez właściwą służbę statystki publicznej, powinien podać wszystkie okoliczności dotyczące tego zagadnienia, w tym również stanowisko podatnika. Dowód w postaci opinii Głównego Urzędu Statystycznego, na której oparły swoje rozstrzygnięcia