W postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji ostatecznej z powodu rażącego naruszenia prawa należy kierować się przede wszystkim gramatyczną wykładnią tego pojęcia, eliminując przy ocenie wystąpienia takiej kwalifikowanej wady decyzji elementów rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty.

Towary handlowe nabyte przez spółkę cywilną przeznaczone do dalszej odsprzedaży i związane ze sprzedażą opodatkowaną nie zmieniły swojego charakteru z chwilą wniesienia ich do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Dla oceny ich charakteru nie ma znaczenia to, czy sama spółka cywilna została zlikwidowana czy też nie, zwłaszcza w sytuacji, gdy aportem objęto całe przedsiębiorstwo spółki cywilnej jako

Izba Skarbowa prowadząc ponownie postępowanie odwoławcze nie miała podstawy do przyjęcia, iż stanowisko Ministra Finansów nie ma znaczenia dla merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, co daje jej pełną swobodę co do sposobu załatwienia odwołania strony. Zignorowanie tego stanowiska przez Izbę Skarbową przy wydawaniu decyzji i wyprowadzenie odmiennych ocen tych samych okoliczności, co do których wypowiedział

1. Przepis art. 51 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ przewiduje stosowanie obniżonej stawki podatku od towarów i usług - 7% - nie do wszystkich materiałów budowlanych, lecz tylko do tych, które zostały określone w załączniku nr 5 do tej ustawy. 2. Spór o zaklasyfikowanie towaru jest sporem o fakty

O ile dla przyjęcia pomocnictwa niezbędne jest, znajdujące potwierdzenie w materiale dowodowym konkretnej sprawy, przekonanie sądu o tym, że istniała osoba indywidualnie oznaczona, względem działań której podejmowane były przez pomocnika czynności określone w dyspozycji przepisu art. 18 § 3 k.k. (oraz dyspozycji przepisu określającego znamiona przestępstwa, którego dopuszczał się sprawca), o tyle brak

Uzasadnienie wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania (art. 3984 § 1 pkt 3 k.p.c.) powinno nawiązywać do przesłanek wymienionych w art. 3989 § 1 k.p.c.

Przewidziana w art. 299 § 1 k.s.h. przesłanka odpowiedzialności członka zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością za zobowiązania spółki w postaci bezskuteczności egzekucji przeciwko spółce oznacza bezskuteczność egzekucji z całego majątku spółki.