Jeżeli w skardze kasacyjnej podnosi się, że w postępowaniu administracyjnym orzekał organ niewłaściwy, to jej podstawę winien stanowić przede wszystkim zarzut naruszenia art. 145 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, gdyż sąd był obowiązany stwierdzić nieważność wydanych w sprawie decyzji. Jednak, aby zarzucić

Z brzmienia par. 1 rozporządzeniem z dnia 27 stycznia 1948 r. w sprawie obejmowania gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy /Dz.U. nr 6 poz. 43/ wynika, że odnosi się ono do gruntów dotychczas nie objętych w posiadanie na podstawie rozporządzenia Ministra Odbudowy z dnia 7 kwietnia 1946 r. w sprawie obejmowania gruntów w posiadanie przez gminę m.st. Warszawy /Dz.U. nr 16 poz. 112/. Oznacza

Regulacja art. 81 ust. 2 ustawy z dnia 31 sierpnia 1999 r. o Służbie Celnej /Dz.U. nr 72 poz. 802 ze zm./ nakazująca stosować do postępowania określonego w ust. 1 przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1071 ze zm./ stwarza podstawy do opowiedzenia się za tym, że decyzja wydana w pierwszej instancji jest decyzją ostateczną.

1. Fakt, iż osoba ubiegająca się o najem lokalu mieszkalnego z zasobów gminy mieszkała uprzednio w innej miejscowości i tam nie była zameldowana, bądź jest osobą bezdomną i nigdzie nie zameldowaną, nie może niweczyć jej prawa do zamieszkiwania w wybranej miejscowości. 2. Realizując zadanie tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty samorządowej, co jest zadaniem własnym

Przepis art. 2 k.k. statuuje normatywny warunek odpowiedzialności za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie. Dla przypisania takiej odpowiedzialności, a zatem przypisania skutku w przypadku zaniechania, owo zaniechanie musi być bezprawne, oparte wyłącznie na powiązaniu normatywnym ze skutkiem. Osoba odpowiadająca za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie musi się charakteryzować

Nie jest dopuszczalne złożenie kasacji od prawomocnego wyroku w stosunku do oskarżonego, co do którego nie podjęto żadnego rozstrzygnięcia w przedmiocie postępowania karnego.

Wprowadzone w ustawie z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm./ sformułowanie "może zostać przyznany zasiłek celowy" /art. 32/, "może być przyznany bezzwrotny specjalny zasiłek" /art. 31a/ wykluczają wykładnię, która przyjmuje obligatoryjność przyznania tych świadczeń.

Sąd orzekający w niniejszej sprawie powinien objąć zakresem orzekania zarówno treść decyzji podatkowych, podstawę prawną wydania tych decyzji oraz skuteczność ich doręczenia. Te okoliczności prawne i faktyczne są istotne z punktu widzenia kwestionowanego przez stronę skarżącą stosunku prawnopodatkowego. Warte podkreślenia jest to, iż przedmiot i granice postępowania sądowoadministracyjnego wyznacza