Zgodnie z treścią art. 133 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ Sąd orzeka na podstawie akt sprawy skompletowanej przez organ administracyjny, w których zawarty został materiał faktyczny i dowodowy pozwalający na określenie stanu wiedzy umożliwiającej dokonanie kontroli sądowej w związku ze złożeniem skargi do sądu

1. Z akt sprawy powinno wynikać, że osoba, która podpisała decyzję, była do tego upoważniona. Jeśli takiego wniosku nie można było wyprowadzić, to istniała istotna wątpliwość co do zgodności z prawem zaskarżonej decyzji. Wówczas od uznania sądu co do celowości usunięcia tej wątpliwości w toku postępowania sądowego (za czym przemawiały względy ekonomii procesowej) zależało czy skorzysta z możliwości

1. Obrońca skazanego może przedsiębrać czynności procesowe jedynie na korzyść skazanego (art. 86 § 1 k.p.k.), co oznacza, że nie może wnosić kasacji, której uwzględnienie sprowadzałoby się do działania na jego niekorzyść. 2. Sprostowanie omyłki w trybie art. 105 § 1 k.p.k. bądź art. 420 § 1 i 2 k.p.k. może nastąpić w każdym czasie. Procedowanie w jednym z tych trybów odbywać się będzie poza ramami

Przepis art. 476 § 1 k.p.k. zezwalający na rozpoznanie apelacji przez Sąd Okręgowy w jednoosobowym składzie, na stosowne zarządzenie prezesa tego sądu, odnosi się tylko do spraw rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym, a nie w postępowaniu zwyczajnym. W przedmiotowej sprawie tryb uproszczony był niedopuszczalny, zatem upoważnia to do stwierdzenia, że zarówno sąd pierwszej instancji, który rozpoznał

Przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. 2000 nr 98 poz. 1071 ze zm./ normującego postępowanie przed organami administracji publicznej w należących do ich właściwości sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnych /jak też przed innymi organami i podmiotami które są powołane z mocy prawa lub na podstawie porozumień do załatwiania

Dokonywanie przez sąd administracyjny samodzielnych ustaleń faktycznych jest dopuszczalne jedynie w takim zakresie, w jakim jest to niezbędne dla dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonego działania lub bezczynności organu administracji

1. Rzecznik Praw Obywatelskich, a także prokurator zwolnieni są przed wniesieniem skargi nie tylko od wyczerpania środków zaskarżenia jakie przysługiwałyby stronie postępowania administracyjnego, ale także od zastosowania środka niejako równorzędnego, jeżeli idzie o możliwość uruchomienia sądowej kontroli aktu administracyjnego, tj. wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. 2. Rzecznik Praw Obywatelskich

Prawidłowe wskazanie podstaw kasacji jest elementem konstrukcyjnym skargi kasacyjnej, właściwym tylko dla niej i nie ulegającym sanacji Przepisy o skardze kasacyjnej są w wysokim stopniu sformalizowane. Dlatego też ustawodawca, mając na względzie ochronę strony przed ryzykiem niewłaściwego, nieprecyzyjnego sformułowania zarzutów skargi, uniemożliwiającym jej rozpoznanie, wprowadził tzw. przymus adwokacki

Zarzuty strony, dotyczące braku podstaw do przyjęcia, iż skarżący nie był uprawniony do opodatkowania w formie zryczałtowanego podatku dochodowego nie mogą być zatem skutecznie podnoszone w tym postępowaniu, skoro jego przedmiotem nie jest określenie zobowiązania podatkowego, a jedynie odsetek za zwłokę w zapłacie zaliczek na podatek określony inną decyzją. Zgodnie z art. 134 par. 1 ustawy z dnia 30

Gdy postępowanie kontrolne przeprowadził inspektor na podstawie upoważnienia wydanego przez Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z naruszeniem art. 10 ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 28 maja 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. 1999 nr 54 poz. 572/, to choć niewątpliwie dochodzi do naruszenia przepisów postępowania, naruszenie to nie skutkuje jednak stwierdzeniem przez sąd na podstawie art. 145 par.