1. Niezastosowanie w danej sprawie trybu określonego w art. 200 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60/ nie jest wystarczającą przesłanką do uznania, że jest podstawa wznowienia postępowania wymieniona w art. 240 par. 1 pkt 4 tej ustawy. 2. Naruszenie przez organ odwoławczy art. 200 par. 1 ustawy - Ordynacja podatkowa jest naruszeniem przepisów postępowania

W skardze kasacyjnej nie można wskazywać na naruszenie ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, gdyż Naczelny Sąd Administracyjny w ogóle nie korzysta z jej przepisów. Jeśli podatnik wskaże na Ordynację podatkową, naraża się na oddalenie skargi kasacyjnej. Prawidłowe jest bowiem wyłącznie powołanie się na ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu

Jeśli celnik ma dokładny opis towaru, to nie musi mieć opinii specjalisty, aby określić jego stawkę celną. Skład surowcowy, charakter i przeznaczenie towaru wynikają w sposób niewątpliwy i jednoznaczny z dokumentu w postaci informacji producenta, i okoliczność ta pozwalała na dokonanie taryfikacji celnej, bez odwoływania się do wiadomości specjalnych.

W stanie prawnym obowiązującym w 1996 r. zobowiązania podatkowe w podatku od towarów i usług, w podatku akcyzowym oraz w podatku importowym z tytułu importu towarów powstawały z mocy prawa, to znaczy z dniem zaistnienia okoliczności, z którymi przepisy prawa łączyły powstanie tych zobowiązań /art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu towarów i usług ustawodawca wiąże z otrzymaniem faktury, przez co należy rozumieć fizyczne znalezienie się faktury w dyspozycji podatnika, a nie jedynie uzyskanie od kontrahenta informacji o danych zamieszczonych w fakturze.

W przypadku złożenia skargi przez pełnomocnika działającego w imieniu osoby prawnej /art. 34 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ przy dokonaniu pierwszej czynności, pełnomocnik był obowiązany dołączyć do akt sprawy pełnomocnictwo /art. 37 par. 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi/ oraz dokument wskazujący

Przewodniczący rady gminy może być upoważniony uchwałą tego organu do podpisania i wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jako pełnomocnik rady gminy. Brak jednoznacznego upoważnienia dla przewodniczącego rady w zakresie udzielenia mu takiego pełnomocnictwa nie stanowi podstawy do odrzucenia skargi.