Sąd kasacyjny nie bada trafności ustaleń faktycznych poczynionych w wyroku sądu pierwszej instancji, jeżeli skarżący skutecznie nie zarzuci - w ramach podstawy kasacyjnej z art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ - że przy ich dokonaniu doszło do naruszenia przepisów postępowania sądowego.

Pojęcie stanowiska służbowego w rozumieniu art. 10 ust. 1a i 1b ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.), oprócz nazwy urzędu i funkcji, obejmuje również miejscowość, w której urzędnikowi wyznaczono wykonywanie pracy.

Pracodawca nie zawsze jest stroną w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych (zainteresowanym w rozumieniu art. 47711 k.p.c), nawet gdy kwestionowana jest ważność umowy o pracę ubezpieczonego.

Zaniechanie podjęcia przez władzę publiczną działań zapewniających uprawnionej osobie realizację jej praw podmiotowych jest bezprawne wówczas, gdy narusza skonkretyzowany w przepisach prawa obowiązek, którego wykonanie wyłączyłoby powstanie szkody.

Umowa (pakiet gwarancji pracowniczych) zawarta między związkami zawodowymi a przyszłym pracodawcą przejmującym zakład pracy na podstawie art. 231 k.p. jest porozumieniem zbiorowym opartym na ustawie (art. 9 § 1 k.p.).

Niezgodność decyzji z prawem, która będzie przedmiotem oceny Sądu I instancji w toku rozprawy, i ochrona tymczasowa wynikająca z art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, to dwie różne kwestie. O ile pierwsza z nich /kontrola legalności aktu/ jest celem postępowania sądowoadministracyjnego to druga znacznie może

Podstawą skargi kasacyjnej z art. 174 pkt 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi jest naruszenie przez sąd (a nie przez organy podatkowe) przepisów postępowania sądowo-administracyjnego w sposób, który mógł mieć istotny wpływ na wynik sprawy. W jej ramach skarżący musi bezwzględnie powołać przepisy postępowania sądowo-administracyjnego, którym uchybił sąd, uzasadnić ich naruszenie i

"Niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków" są przesłankami wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, które winny być oceniane indywidualnie w każdej sprawie, niezależnie od wartości materialnej obiektu budowlanego, którego nakazano rozbiórkę. Rozbiórka obiektu budowlanego, niezależnie od jego wielkości i wartości materialnej, z samej istoty tej czynności

Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ wśród podmiotów, które są zwolnione z mocy ustawy od ponoszenia kosztów sądowych /art. 239/, nie wymienia organizacji pożytku publicznego. Wprawdzie w art. 240 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi znajduje się delegacja, upoważniająca Radę Ministrów do udzielenia organizacjom

1. Treść art. 17 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./ nie uzależnia wyłączenia od zwolnienia od posiadania przez związek zawodowy statusu przedsiębiorcy, nie wymaga również by wyłączenie takie miało miejsce, gdy to związek zawodowy prowadzi działalność gospodarczą. 2. Osiągnięcie i wydatkowanie dochodu o którym mowa

Warunkiem niezbędnym zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na rzecz zakładowego funduszu świadczeń socjalnych jest definitywne /faktyczne/ poniesienie wydatku /spełnienie warunków ogólnych pozwalających zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów - art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 2000 nr 14 poz. 176 ze zm./ oraz wpłacenie

Skoro sąd administracyjny I instancji miał możliwości kontroli charakteru prawnego odszkodowania uzyskanego przez podatnika, organy podatkowe zgromadziły pełny materiał dowodowy, a okoliczności stanu faktycznego były bezsporne, twierdzenie, iż stan faktyczny sprawy ustalono w sposób niepełny i z naruszeniem dyspozycji art. 122 ordynacji podatkowej nie ma uzasadnienia. Sąd powinien w takiej sytuacji