1. Z konstytucyjnej zasady praworządności wynika, że nie mogą ostać się w obrocie prawnym akty władzy publicznej, które w sposób kwalifikowany naruszają przepisy prawa. Ochrona praw nabytych może stanowić przesłankę sanacji naruszenia prawa ale tylko o tyle o ile nie godzi w urzeczywistniane zasady sprawiedliwości społecznej. Jeżeli zatem dochodzi do naruszenia praw jednostki, w wyniku którego inna

Faktura stanowiąca podstawę do realizacji uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego musi dokumentować faktycznie wykonaną usługę czy sprzedaż, a nie tylko być prawidłowa z formalnego punktu widzenia. Taki wniosek wynikał z art. 19 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Brak satysfakcjonującego dla stron skarżących rozstrzygnięcia sądu administracyjnego nie może być utożsamiany z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wyznaczających zakres przedmiotowy postępowania sądowoadministracyjnego, o jakim mowa w art. 3 tej ustawy.

1. Ustawodawca ograniczył krąg osób i należności, podlegających dobrodziejstwu ustawy o restrukturyzacji, m.in. wskazując, iż dotyczy ona należności z tytułu podatków i odsetek za zwłokę od zaległości znanych na dzień 30 czerwca 2002r. Ustawa została uchwalona w dniu 30 sierpnia 2002r., a więc z możliwości umorzenia zaległości już z samego założenia ustawodawcy mogli skorzystać tylko ci przedsiębiorcy

1. Zakres swobody i związanych z nią uprawnień gmin w sprawach dotyczących jednostek pomocniczych sprawia, że przyznanie im prawa samodzielnego decydowania o bycie jednostek pomocniczych musi skutkować, przy ogólnej, wąskiej regulacji ustawowej dotyczącej jednostek pomocniczych oraz braku odmiennych postanowień ustawowych, przyznaniem im prawa znoszenia /łączenia, podziału/ jednostek pomocniczych.

1. Skoro produkowane tablice korkowe nie mieszczą się w wykazie wyrobów wskazanych w załączniku nr 3 do ustawy o podatku VAT, do których odsyła art. 18 ust. 2 cyt. ustawy należało zastosować stawkę podstawową. 2. Ustawodawca jako regułę określił sytuację, w ramach której stawka tego podatku wynosi 22%. Skoro zaś tak, to winno być poza sporem, ze wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane

Przytoczenie w skardze kasacyjnej przepisu prawa materialnego nieznanego ustawie, nieistniejącego, czyni nieskutecznym zarzut błędnej jego wykładni.

O ile generalnie w myśl art. 122 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w toku postępowania organy podatkowe mają obowiązek podejmowania wszelkich niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i załatwienia sprawy, o tyle w postępowaniu dotyczącym odpowiedzialności osoby trzeciej, o której mowa w art. 116 par. 1 tej ustawy, za zaległości

Brzmienie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie pozostawiają wątpliwości co do tego, że ustawodawca jako regułę określił sytuację, w ramach której stawka tego podatku wynosi 22 procent. Skoro zaś tak, to winno być poza sporem, że wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane rozszerzająco. Jeśli w stosunku

Z treści art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika, że sąd może wstrzymać na wniosek skarżącego akty lub czynności, o których mowa w par. 1 art. 61. Z przepisu tego wynika więc, że po pierwsze, wstrzymanie wykonania decyzji może nastąpić tylko na wniosek skarżącego /sąd nie może orzekać o wstrzymaniu wykonania

1. Zawarcie na podstawie art. 66 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ umowy przenoszącej własność rzeczy lub praw majątkowych w zamian za zaległości podatkowe, stanowiące szczególny przypadek wygaśnięcia zobowiązania podatkowego, ma charakter czynności cywilnoprawnej, a nie administracyjnoprawnej, wobec czego nie mają do niej zastosowania

W przypadku dokonania zakupu środka trwałego dotyczącego przyszłej sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej od opodatkowania należy do ustalenia kwoty podatku związanego ze sprzedażą opodatkowaną zastosować metodę wskazaną w art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

Brzmienie przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie pozostawiają wątpliwości co do tego, że ustawodawca jako regułę określił sytuację, w ramach której stawka tego podatku wynosi 22 %. Skoro zaś tak, to winno być poza sporem, że wyjątki od tej reguły nie powinny być interpretowane rozszerzająco. Jeśli więc w stosunku