Notariusz nie będący przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej /Dz.U. nr 101 poz. 1178 ze zm./ prowadzi zarobkową działalność usługową, polegającą na podejmowaniu czynności notarialnych.

1. Dla skutecznego sformułowania zarzutu naruszenia przez sąd przepisów postępowania nie jest wystarczające wskazanie na przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, Sąd Administracyjny nie stosuje bezpośrednio przepisów tej ustawy. W świetle art. 145 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U

1. Uzasadnienie odmowy ustanowienia adwokata z tego powodu, iż sprawa nie jest skomplikowana a skarżący poradzą sobie w obronie swych praw bez profesjonalnego zastępcy prawnego jest pozbawione podstawy prawnej i jako takie niedopuszczalne. 2. Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ uzależnia przyznanie prawa pomocy, w tym

Badanie przez Naczelny Sąd Administracyjny stosowania prawa przez organy administracji może mieć jedynie charakter pośredni, w sytuacji, gdy wnoszący skargę kasacyjną w ramach podstawy kasacyjnej zarzuci sądowi administracyjnemu naruszenie art. 145 par. 1 lit. "b" lub "c"- ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ przez nieuwzględnienie

Przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie przewidują możliwości zwrotu przez sąd wpisu od zażalenia na postanowienie sądu I instancji w przypadku uwzględnienia tego zażalenia przez Naczelny Sąd Administracyjny - vide art. 232 par. 1 ustawy.

Mimo braku formy aktu notarialnego, umowa renty zawarta przez skarżącego jest ważna w zakresie świadczeń w ramach tej umowy.

1. Sąd pierwszej instancji ustalił, że skarżący w dniu 6 kwietnia 2000 r. złożył wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 rok w oparciu o skorygowane przez podatnika zeznanie CIT-8. W tej sytuacji Sąd poddał ocenie prawidłowość zastosowania przez organy podatkowe przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz

Pojęcie kosztu w sensie ekonomicznym nie pokrywa się z pojęciem kosztu w sensie prawa podatkowego. Kategorii kosztu nie można bowiem rozszerzać i utożsamiać z wszelkim kosztem poniesionym przez prowadzącego działalność gospodarczą.

1. Przepis art. 54 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ przewiduje osiem wyjątków od zasady naliczania odsetek od zaległości podatkowej. Skoro odsetki uzyskują samoistny byt to powinny być określane w odrębnej decyzji. 2. Obowiązek opłacania odsetek od zaległości podatkowych i określania ich wysokości przez organy podatkowe wynikał z części ogólnej

Sąd uchylając zaskarżoną decyzję stwierdził, że wydana ona została z naruszeniem przepisów art. 127 i art. 210 par. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji jednak nie wykazał, że zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem zasady postępowania dwuinstancyjnego /art. 127 Ordynacji podatkowej/. Zabrakło